เล่ห์รัก ท่านประธาน นิยาย บท 722

คืนนั้นรูบี้นอนหลับสนิท

ชายหนุ่มที่อยู่ข้างเธอออกไปแล้ว ตอนที่เธอตื่นขึ้นมา

รูบี้หยิบเสื้อเชิ๊ตสีขาวที่เบลนถอดทิ้งไว้ขึ้นมาใส่ และสวมกางเกงขาสั้น ก่อนจะเดินออกมาข้างนอกถ้ำ

ทันทีที่เธอออกมาจากถ้ำ เธอก็เห็นเบลนม้วนขากางเกงขึ้นมา เขายืนอยู่ในลำธารและกำลังใช้ฉมวกจับปลา

ไม่สงสัยเลยว่าเบลนนั้นดูหล่อมาก เขาดูเหมือนกำเนิดมาจากตระกูลของชนชั้นสูง เขาดูมีเสน่ห์ต่างจากวิลสัน วิลสันนั้นดูเย็นชาและห่างเหิน ในขณะที่เบลนนั้นดูดีมาก เขาดูเหมือนคนที่รักธรรมชาติและรักอิสระ แต่ความมีอำนาจของเขานั้นเปล่งรัศมี เมื่อเขาอยู่ในตำแหน่งที่มีอิทธิพลในบางครั้ง เขามีความเด็ดเดี่ยวของคนที่ต้องทำการตัดสินใจเรื่องใหญ่

เขาเป็นชายที่มีเสน่ห์ที่สุด

ผู้บัญชาการของเธอเอาความมั่นใจมาจากไหน ที่บอกให้เธอมาล่อลวงเบลน? หากมันเป็นไปตามนั้น สถานการณ์คงกลับตาลปัตร

ไม่แน่ใจว่าใครล่อลวงใคร

เธอมองขาที่ยาว และขากางเกงที่ม้วนขึ้นมาของชายหนุ่ม เผยให้เห็นถึงน่องที่แข็งแรงของเขา เธอมองร่างกายของเขา จนไปหยุดอยู่ตรงใบหน้าอันเหล่าของเขา เขาเป็นแบบอย่างของชายหนุ่มที่ดีพร้อม

เบลนจับปลาได้หลายตัว

เขาถามเธอ "คุณชอบปลาหรือเปล่า?"

"ก็ชอบนะ แต่ฉันไม่ชอบฆ่าและไม่ชอบย่างปลา"

เขามองเธอที่เริ่มขี้เกียจ "ยอมรับมาเถอะ ว่าคุณแค่กินอย่างเดียว"

รูบี้วางคางไว้บนมือของเธอและมองเขาย่างปลา เธอเม้มปากแล้วพูดด้วยท่าทางไร้กังวล "คุณรู้จักฉันดีที่สุด แล้วฉันก็มีแฟนที่ฉลาดอีกด้วย คุณคงไม่ได้แสดงความสามารถหรอก ถ้าฉันทำทุกอย่างด้วยตัวเอง"

เบลนพูดอืมเบา ๆ เขารู้ว่าเธอพูดประจบ แต่เขาก็ชอบ

เขาย่างปลาบนตะแกรง มีเสียงฉู่ฉี่ดังขึ้นมาในอากาศ หลังจากนั้นก็มีกลิ่นหอมลอยเข้ามาแตะจมูกของรูบี้

"กลิ่นหอมจังเลย ผู้บัญชาการเบลน คุณย่างปลาเก่งนะเนี่ย"

เบลนตอบด้วยความมั่นใจ "เราอยู่ไม่รอดด้วยการกินแค่อาหารแห้งและบิสกิตหรอก ตอนที่เรามาทำภารกิจ โดยเฉพาะในพื้นที่ที่เป็นป่าและทะเล ส่วนมากเราจะกินปลาย่างกัน"

เมื่อปลาสุกแล้ว เบลนก็ยื่นปลาย่างให้หญิงสาวที่พิงไหล่ของเขา "กินสิ"

รูบี้ชมเขาและเคี้ยวปลาย่างที่หอมฉุยไปด้วย "คุณย่างปลาเก่งเหมือนที่พวกเขาบอกเลย แต่...เรามาอยู่ที่นี่สองสามวัน อย่าบอกนะว่าเราจะกินปลาย่างกันวันละสามมื้อน่ะ"

"ไม่หรอก มีอาหารอย่างอื่นอยู่ในถ้ำ และยังมีผักกับผลไม้อีกเยอะในอีส แวลลี่ เดี๋ยวเราค่อยไปเลือกทีหลัง"

"ที่คุณพาฉันมาที่นี่ เพราะจะให้ฉันได้ใช้ชีวิตที่เรียบง่ายสินะ"

เบลนเลิกคิ้วขึ้นแล้วหัวเราะเบา ๆ "ผมอยากให้คุณรู้ว่าผมใช้ฃีวิตอยู่ข้างนอกคฤหาสน์ยังไง"

"คุณแค่บอกการใช้ชีวิตของคุณคราวหน้าก็ได้ คุณไม่ต้องให้ฉันได้มาเห็นเองหรอก"

เขาคิดในใจ 'เป็นเด็กสาวไร้เดียงสาจังนะ เธออาจต้องเสียสละในการมาเที่ยวครั้งนี้แล้วล่ะ เธอกินปลาที่แฟนของเธอย่าง และยังมีความสุขกับทิวทัศน์ที่สวยงามของอีสฮิล แวลลี่ อีก'

แต่รูบี้ไม่ได้ไร้เดียงสาเลย เธอเคยมาที่อีสฮิล แวลลี่ แล้วหลายครั้ง และกินปลาย่างไปหลายตัว ตอนที่เธอมาทำภารกิจ

ถ้าตัวตนที่แท้จริงของเธอถูกเปิดเผย และถ้ามันยังเป็นไปได้ดีอยู่ เธอคงแสดงฝีมือการย่างปลาให้เขาเห็นเหมือนกัน

เธอโรยผงยี่หร่าและพริกลงบนปลาย่าง นั่นเป็นวิธีกินที่ถูกต้อง

เธอกินปลาไปประมาณสามถึงสี่ตัว ริมฝีปากของเธอแดงเพราะผงพริก ยิ่งทำให้ดูน่าหลงใหลมากขึ้น

เบลนดึงเธอเข้ามากอด แล้วก้มลงจูบเธอ

พวกเขาอยู่กลางป่าในภูเขา สิ่งเดียวที่เขาเห็นก็คือหญิงสาวที่อยู่ตรงหน้าเขาที่ล้อมรอบไปด้วยทิวทัศน์ ยิ่งไปกว่านั้น พวกเขากำลังหลงรักกันอย่างถอนตัวไม่ขึ้น จึงเป็นเรื่องปกติที่พวกเขาจะจูบและกอดกัน