เล่ห์รัก ท่านประธาน นิยาย บท 758

เบลนตื่นขึ้นมาในตอนเช้า เขามองหญิงสาวที่ยังคงนอนหนุนแขนเขา เขาอดไม่ได้ที่จะใช้นิ้วคลอเคลียปลายจมูกของเธอ

ดูเหมือนว่าเขาจะทำให้เธอคันจมูก เธอขมวดคิ้วแน่นก่อนจะขยับตัวในอ้อมกอดเขา สายตาของเบลนยิ่งอ่อนโยนมากขึ้น เมื่อเขาเห็นเธอทำแบบนั้น

เขาตัดสินใจแล้ว ไม่ว่าตัวตนของพวกเขาจะยากและซับซ้อนแค่ไหน เขาจะไม่มีวันปล่อยเธอไป

เขาไม่กล้าปล่อยเธอไปอีก หลังจากที่รอเธอมาสิบปี

กระดุมเสื้อเชิ๊ตสีขาวที่เธอใส่นั้นหลุดสามเม็ด เผยให้เห็นไหปลาร้าที่เย้ายวนใจ มันจุดประกายความปรารถนาของเบลน เขาก้มศีรษะลง และอยากทิ้งรอยของเขาไว้บนไหปลาร้าของเธอ

เขารู้สึกพอใจ หลังจากที่ทิ้งรอยดูดไว้ให้เธอสองรอย

รูบี้ยังคงนอนหลับสนิท เบลนออกไปที่ห้องพยาบาลหลังจากอาบน้ำเสร็จแล้ว

ห้องพยาบาลเป็นสถานที่ที่ผู้หญิงชอบที่สุดในฐานทั้งหมด

เบลนสร้างความตื่นตกใจ เมื่อเขาไปปรากฏตัวที่ห้องพยาบาลตั้งแต่เช้าตรู่ ทุกคนเป็นห่วงสุขภาพของเบลน

หัวหน้าแผนกหมอทักทายเบลน "ให้เราช่วยอะไรหรือเปล่าคะ ผู้บัญชาการกลาโซ?"

แม้ว่าหมอคนอื่นในห้องพยาบาล กำลังทำหน้าที่ของพวกเธออยู่ พวกเธอก็ยังแอบมองเบลน

ปกติแล้วเบลนไม่ค่อยยิ้มเท่าไหร่ แต่ดูเหมือนว่าวันนี้เขาจะอารมณ์ดี

"ไม่มีอะไรมากหรอก ผมแค่อยากยืมเสื้อผ้าสะอาดสักสองสามชุด"

หมอวัยกลางคนตกใจ เธอเดาว่าทรัพยากรในฐานของพวกเขาขาดแคลน จึงถามเขา "คุณกำลังเจอปัญหาอะไรหรือเปล่าคะ ผู้บัญชาการ?"

เบลนหัวเราะแล้วตอบ "อ๋อ เปล่าหรอก ผมแค่มายืมเสื้อผ้าผู้หญิงสักสองสามชุดไปให้แฟน เมื่อวานนี้เธอรีบมา เลยไม่ได้เอาเสื้อผ้ามาด้วย"

คำตอบเรียบง่ายของเบลน เหมือนกับลูกระเบิดที่โยนเข้าไปในห้องพยาบาล เขาทำให้ทุกคนตกใจ

หลังจากเบลนออกไปพร้อมกับเสื้อผ้าแล้ว ผู้หญิงโสดทุกคนในห้องพยาบาลต่างก็พูดคุยกัน

"เธอหมายความว่ายังไง ที่ว่าผู้บัญชาการมีแฟนแล้วน่ะ?"

"ใช่ ไม่อยากเชื่อเลยถ้าเธอถามฉันนะ ฉันสงสัยจัง ว่าผู้หญิงแบบไหนที่คู่ควรกับความรักของผู้บัญชาการกลาโซ"

"นางฟ้ามั้ง?"

"เธอก็รู้นี่ ถ้าเธอไม่ได้เป็นนางฟ้า อย่างน้อยก็ควรเป็นเจ้าหญิง คิดว่านะ"

"นางฟ้ากับเจ้าหญิงนั้นมีสถานะสูงส่ง จะมาทรมานที่ชายแดนได้ยังไง?"

"พวกเธอต้องมาได้สิ! ขอเถอะ บังเอิญว่าพวกเธอมีเบลนเป็นแฟนเลยนะ ฟังนะ ถ้าฉันได้เบลนเป็นแฟน ฉันจะกินอึให้ดู!"

"อี๋! เธอนี่มันน่าขยะแขยง! พระเจ้า ฉันนึกภาพออกเลย!"

"น่าอายจริง ฉันไม่คิดว่าผู้บัญชาการเบลนจะชอบผู้หญิงที่กินอึหรอกนะ"

"ฮ่าฮ่าฮ่า..."

ใช้เวลาไม่นานที่เรื่องซุบซิบในห้องพยาบาล ก็เป็นข่าวไปทั่วทั้งฐานทัพ

เบลนกำลังทำงานอยู่ที่โต๊ะในบ้าน เมื่อรูบี้ตื่นขึ้นมา

เบลนพูดอย่างใจเย็น เมื่อเขาเห็นว่ารูบี้ตื่นแล้ว "ผมไปยืมเสื้อผ้ามาให้คุณแล้ว ทำไมไม่เอาไปลองล่ะ มันอาจไม่พอดี ในฐานนี้มีผู้หญิงไม่กี่คน ไปอยู่ที่นั่นสักสองวันสิ"

รูบี้คลานออกมาจากเตียง และเอาชุดที่ยืมขึ้นมาวางทาบตัว

เสื้อผ้าของหมอผู้หญิงสะอาด มันเป็นชุดกระโปรงสายเดี่ยวสีเทา คู่กับเสื้อเชิ๊ตถักไหมพรมที่ดูงดงาม ไม่ได้ดูน่าเกลียดเกินไป ดูเหมือนว่าจะใส่ได้พอดี

เธอรีบเหลือบมองเบลน และเห็นว่าเขามัวแต่ทำงาน

เธอไม่อยากรบกวนเขาด้วยการชวนเขาออกไปข้างนอก ในเมื่อเขาก็ไม่ได้อยากออกไปกับเธออยู่แล้ว

รูบี้จึงเปลี่ยนชุดต่อหน้าเขา

เธอหันหลังให้เขา ทันทีที่เธอถอดเสื้อเชิ๊ตสีขาวออก เบลนก็มองมาที่เธอ

เห็นได้ชัดว่ามันเป็นการยั่วกิเลส...เมื่อเธอหันร่างที่ขาวเนียนไป

แผ่นหลังของเธอสวย เห็นรอยมีดบนไหล่ของเธอ การเคลื่อนไหวของเธอขณะที่กำลังเปลี่ยนเสื้อผ้านั้น เหมือนกับผีเสื้อที่กำลังกระพือปีก

ขมับของเบลนกระตุก

กล้าดียังไงที่เธอทำเป็นเหมือนว่าเขาไม่มีตัวตน

เมื่อรูบี้ใส่ชุดกระโปรงยาว เธอก็ถูกชายหนุ่มอุ้มไปที่เตียงจากข้างหลัง

เธอตกใจและหันมาถามเขา "คุณจะทำอะไรน่ะ?"

"กล้ามาเปลี่ยนเสื้อผ้าต่อหน้าผมเลยนะ ซอฟตี้ คุณจงใจยั่วผม"