เล่ห์รัก ท่านประธาน นิยาย บท 769

รูบี้กลับไปที่ประเทศแซดหลังจากเดทสุดสัปดาห์กับเบลนจบลง

แต่คนที่คุ้นเคยสองคนหยุดเธอ เมื่อเธอมาถึงเมืองหลวงของประเทศแซด

“โอลเค พวกนายมาทำอะไรที่นี่?”

นั่นคือโอลเคกับชาโดว์ ต้องมีบางอย่างเกิดขึ้นกับพวกเขาแน่ ๆ พวกเขาถึงได้มาหาเธอจนถึงประเทศแซด

ชาโดว์ทำหน้าบูด เขามองไปที่รูบี้และพูดว่า “ท่านผู้นำรู้ว่าคุณกำลังคบกับนายท่านเบลน และเขาก็รู้ตัวตนที่แท้จริงของคุณแล้วเช่นกัน”

โอลเคพูดด้วยน้ำเสียงที่ค่อนข้างสุภาพ “คุณรูบี้ ผมคิดว่า… เป็นการดีกว่าสำหรับคุณที่จะตามเรากลับไปที่เมืองกลาเซียร์”

รูบี้ขมวดคิ้ว เธออยู่ในประเทศแซด และเธออาศัยอยู่ที่คฤหาสน์เมาท์โฮป มันเป็นอาณาเขตของเธอ ดังนั้นเธอจึงไม่กลัว

“แล้วถ้าฉันไม่ตามพวกนายไปล่ะ?”

ชาโดว์คว้าปืนจากเอวของเขาทันที และตะโกนใส่เธอ “ถ้าอย่างนั้นมันจะไม่สนุกอีกต่อไป!”

โอลเคมองไปที่ชาโดว์ เขายกมือขึ้นหยุดชาโดว์ ในขณะที่เขาขมวดคิ้วและดุเขา “ชาโดว์ นายกำลังทำอะไร? นายเอาปืนของนายออกมาทำไม? ใจเย็น ๆ แล้วก็คุยกันดี ๆ”

รูบี้กอดอก และเอนหลังอย่างสบาย ๆ เธอมองไปที่ชาโดว์ด้วยความเหยียดหยาม “นายอยากจะสู้งั้นเหรอ? ก็ได้ เอาสิ ฉันจะสู้กับนาย แต่โปรดจำไว้ด้วยว่านี่คืออาณาเขตของฉัน ดังนั้นนายแน่ใจหรือว่านายสามารถเอาชนะฉันได้?”

มีกับดักมากมายอยู่รอบ ๆ คฤหาสน์เมาท์โฮป กับดักอันหนึ่งอาจจะฆ่าพวกเขาถ้าพวกเขาไปโดนเข้า

เธอใช้เวลานานมากในการออกแบบคฤหาสน์หลังนี้ในตอนนั้น เธอใช้เวลาสองปีในการสร้างคฤหาสน์เสร็จ

เธอตรวจสอบและอัพเกรดกับดัก และอาวุธทั้งหมดในคฤหาสน์ทุกปี แม้ว่ามันจะค่อนข้างอันตรายสำหรับเธอที่จะต่อสู้กับคนสองคนเพียงลำพัง แต่กับดักในคฤหาสน์ก็เพียงพอแล้วที่จะฆ่าโอลเคกับชาโดว์

“รูบี้ ลูน่า! อย่าอวดดีเกินไปดีกว่า! ฉันพูดดี ๆ กับเธอ แทนที่จะสู้กับเธอก็เพราะเห็นแก่นายท่าน เบลน!”

รูบี้ยิ้มอย่างไม่สะทกสะท้าน

โอลเคพูด “พอแล้ว! ชาโดว์ นายมาที่นี่เพื่อทำงาน หรือสร้างปัญหากันแน่?”

ชาโดว์จับปืนของเขา และกัดฟัน เขาพูดว่า “ลืมมันไปซะ พวกนายทั้งสองคนคุยกันเลย ส่วนฉันจะไปรอข้างนอก”

โอลเคพูดหลังจากที่ชาโดว์เดินออกไป “คุณรูบี้ ได้โปรดยกโทษให้ชาโดว์ด้วย เขามักหุนหันพลันแล่นอยู่เสมอ”

รูบี้เลิกคิ้ว และพูดว่า “ฉันไม่สนใจจะโกรธเขาหรอก”

“นั่นเยี่ยมมาก แต่คุณรูบี้ คุณมาที่เมืองกลาเซียร์กับเราได้ไหม? ท่านผู้นำของเราจะตำหนิเราถ้าเขาไม่เห็นคุณมากับเรา”

รูบี้หัวเราะ ในขณะที่เธอมองไปที่โอลเค “นายเคยคิดไหมว่าท่านผู้นำของนายจะใช้อำนาจของเขาจับฉันในเมืองกลาเซียร์? จากนั้นเขาก็ขู่ว่าจะฆ่าฉัน และบอกให้ฉันเลิกกับเบลน ถ้าเบลนกลับมาจากชายแดนแล้วรู้เรื่องนี้ นายจะอธิบายเรื่องนี้กับเขาอย่างไร?”

"ผม…"

จู่ ๆ โอลเคก็ตกอยู่ในภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออก

ที่จริงแล้ว เขารู้อยู่แล้วว่ามันไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะเชิญรูบี้ไปที่เมืองกลาเซียร์ ตั้งแต่ก่อนที่พวกเขาจะมาที่ประเทศแซด เขาแค่ทำตามคำสั่งของท่านผู้นำของเขา แต่เขาไม่เคยคิดเลยว่าเขาจะติดอยู่ในภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออก”

“ท่านผู้นำของเราส่งชาโดว์กับผมมาหาคุณ ถ้าคุณไม่มากับเรา เราจะรายงานเรื่องนี้กับท่านผู้นำของเราอย่างไร?”

รูบี้ไม่ได้ตั้งใจจะทำให้โอลเคต้องตกอยู่ในสถานการณ์ที่ยากลำบาก ยิ่งไปกว่านั้นเธอจะต้องเจอกับพ่อของเบลนในไม่ช้าก็เร็ว

ในที่สุดเธอก็ต้องเผชิญกับปัญหานี้ อีกอย่างเธอไม่ใช่คนขี้ขลาด และไม่ใช่คนที่จะหลีกเลี่ยงปัญหาด้วย และเธอก็ไม่ใช่ตัวปัญหาที่ต้องการให้แฟนของเธอแก้ปัญหาทุกอย่างให้เธอ

นอกจากนี้เธอต้องการให้ทุกอย่างยุติธรรม และเท่าเทียมในความสัมพันธ์ครั้งนี้ เธอสามารถทำได้ทุกอย่างเหมือนกับที่เบลนทำเพื่อเธอได้

เธอจะต้องพบกับพ่อสามีในอนาคตของเธอในสักวันหนึ่งอยู่ดี เธอยินดีที่จะไปพบท่านผู้นำ และเผชิญกับความเป็นจริง

"ไปกันเถอะ"

รูบี้หันกลับมา และเดินลงเนินมา

โอลเคมึนงงเล็กน้อยในขณะที่เขาคิดในใจว่า 'เธอมากับเราง่าย ๆ อย่างนั้นเลยเหรอ?'

เดิมทีเขาคิดว่ามันจะเป็นเรื่องยากในการจัดการกับรูบี้ พวกเขาอาจจะต้องกลับไปมือเปล่าด้วยซ้ำ

รูบี้หลบการโจมตีของเขาอย่างรวดเร็ว และพูดว่า “นายท่านกลาโซ ฉันรู้ว่าคุณไม่ชอบฉัน แต่คุณต้องโจมตีฉันทันทีที่เราเพิ่งเจอกันเลยเหรอ?”

โชคดีที่เธอได้รับการฝึกมาอย่างดี มิฉะนั้นเบลดคงจะหักแขนของเธอไปแล้ว

เบลดมองไปที่หญิงสาวที่อยู่ตรงหน้าเขาและหัวเราะ มันไม่ใช่เสียงหัวเราะที่เป็นมิตร และก็ไม่ใช่เสียงหัวเราะที่มืดมน

“แท้จริงแล้ว มีเพียงหญิงสาวที่มีเล่ห์เหลี่ยมเล็กน้อยเท่านั้นที่สามารถดึงดูดเบลนได้”

รูบี้อึ้งเล็กน้อย เธอไม่คิดว่าเบลดจะพูดแบบนั้น เธอผ่อนคลายเล็กน้อยเนื่องจากเบลดไม่ได้ดูเหมือนว่าเขามีเจตนาไม่ดี

แต่มันเป็นความจริงที่เบลดไม่ชอบเธอ ดังนั้นเธอจึงไม่กล้าชะล่าใจ

“คุณเชิญฉันมาที่เมืองกลาเซียร์จากประเทศแซด คุณมีเรื่องสำคัญอะไรจะคุยกับฉันใช่ไหม?”

เบลดส่งเสียงอืมออกมาเบา ๆ แล้วพูดว่า “ฉันไม่อยากอ้อมค้อม เธอรู้ตัวตนที่แท้จริงของเธอดีที่สุด และเบลนก็ต้องทำภารกิจของเขา พวกเธอทั้งคู่มาจากสองโลกที่ต่างกันมาก เธอไม่ได้เดินบนเส้นทางเดียวกัน เธอจะทำให้มีการนองเลือดหากพวกเธอคบกัน”

“แต่เบลนกับฉันไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับการนองเลือด ทำไมคุณถึงต้องกังวลเกี่ยวกับเรื่องที่คนอื่นจะสู้กันล่ะ?”

เบลดอึ้ง เขาไม่คิดว่ารูบี้จะตอกกลับเขามาแบบนั้น

เธอดูมั่นใจมากแม้ว่าเธอจะไม่มีเหตุผลก็ตาม เธอไม่ได้รู้สึกผิดเลยสักนิด

เบลดเม้มริมฝีปากของเขา เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชาและเคร่งขรึมว่า “ทิ้งเบลนซะ ถ้าเธอรักเขาจริง ๆ นี่เป็นทางออกที่ดีที่สุดสำหรับพวกเธอทั้งคู่”

“ถ้าฉันไม่อยากทิ้งเขาล่ะ?” รูบี้ไม่ถอย

ความเยือกเย็นประกายไปทั่วดวงตาของเบลด “ถ้าเธอไม่ยอมที่จะทิ้งเขาไป ฉันก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องใช้วิธีที่รุนแรง ฉันไม่ต้องการที่จะทำเช่นนั้น ยังไงเขาก็เป็นลูกชายของฉัน แม้ว่าฉันจะไม่ชอบแฟนของเขา แต่ฉันก็ต้องรักษาหน้าเขาไว้”

รูบี้หัวเราะแทนที่จะโกรธหลังจากฟังสิ่งที่เขาพูด “นายท่าน คุณบอกว่าคุณกำลังรักษาหน้าของเบลน แต่คุณเรียกฉันมาตอนที่เบลนยังอยู่ที่ชายแดนเพื่อบอกฉันถึงความเสี่ยง และบอกให้ฉันแลกงั้นเหรอ?”

“แล้วมันมีอะไรงั้นหรือ? เธอคิดว่าฉันทำให้เธอขายหน้างั้นเหรอ?”

รูบี้ส่ายหัวเบา ๆ แล้วพูดว่า “นั่นมันไม่จริง ฉันไม่ใช่คนใจแคบ แต่คุณเคยคิดบ้างไหมว่าเบลนจะคิดอย่างไรถ้าเขาหาฉันไม่เจอหลังจากที่ฉันกลับมาจากชายแดน?”