เล่ห์รัก ท่านประธาน นิยาย บท 878

ระหว่างงานในวันเสาร์

ทันทีที่ฮันท์ลีย์กับวิทนีย์มาถึง ฮันท์ลีย์ก็ถูกเพื่อนเก่าบางคนลากเขาไปในทันที วิทนีย์ตัดสินใจไปบ่นกับเชอรีชหลังจากพบกับเธอ

“เธอมีใจที่จะทิ้งคนที่น่ารักอย่างฉัน แล้วมาที่เมืองหลวงคนเดียวเนี้ยนะ”

เชอรีชตอบด้วยรอยยิ้ม "โอ้ ฉันแค่อยากมาเยี่ยมคนเดียวก่อน เมื่อวานฉันเจอคุณเลนด้วย"

“โอ้ ที่ปรึกษาของเธอในตอนนั้น ฉันได้ยินมาว่าเขาสุภาพและใจดีมาก ถ้าฉันไม่ได้ลงเอยกับฮันท์ลีย์ในตอนนั้น ฉันคงจะไปตามจีบเขาไปแล้ว”

เชอรีชหัวเราะออกมา และกลอกตาของเธอ “โอ้ พระเจ้า ฉันไม่ได้คิดว่าเธอจะบ้าพอที่จะตามจีบคุณเลนจริง ๆ หรอกนะ เธอรู้ใช่ไหมว่าเขามีภรรยาแล้ว?”

“ฉันแค่ล้อเล่น ฉันจะคบกับผู้ชายหล่อ ๆ เท่านั้น”

วิทนีย์จับแขนของเชอรีชขณะที่พวกเขาเดิน และคุยเล่นกัน

ภายในงานมีผู้คนมากมายมารวมตัวกันเป็นกลุ่มต่าง ๆ

เชอรีชถาม "เธอจะไม่ไปหาเพื่อนสาขาเดียวกันกับเธอเหรอ?"

วิทนีย์เม้มริมฝีปากของเธอ และพูดว่า “ทำไมฉันต้องไปหาพวกเขาด้วยล่ะ? เธอเป็นเพื่อนสนิทของฉันตอนที่ฉันเรียนที่มหาวิทยาลัย ดังนั้นฉันจะไปเดินเที่ยวกับเธอ”

ขณะที่พวกเขากำลังเดินผ่านฝูงชน เชอรีชก็เห็นเพื่อนร่วมหลักสูตรของพวกเขาตอนที่พวกเขาเรียนหลักสูตรภาษาอังกฤษในตอนนั้น

เชอรีชค่อนข้างดัง เพราะว่าเธอดูสวยมากในสมัยนั้น ตอนที่เธอยังเรียนอยู่ในหลักสูตรภาษาอังกฤษ

เมื่อเชอรีชกับวิทนีย์เดินไปหาพวกเขา พวกเขาก็ได้รับความสนใจจากผู้คนมากมาย

“โว้ว นั่นเชอรีชไม่ใช่เหรอ? เธอเป็นผู้หญิงที่น่าดึงดูด และเป็นที่นิยมที่สุดในหลักสูตรของเรา จำได้ไหม?

“ว้าว เธอไม่ได้เปลี่ยนไปเลยสักนิด เธอยังดูสวยมากอยู่เลย”

“เฮ้อ เธอแท้งในตอนนั้น ดูเหมือนว่าเหตุการณ์นั้นจะส่งผลกระทบต่อชีวิตของเธอในทางลบ”

“ฉันคิดว่าเธอเป็นนักเปียโนที่มีชื่อเสียงระดับโลกแล้ว โอ้ ใช่แล้ว ฉันเชื่อว่าเธอคือ โมโม่”

“ฉันคิดว่าเธอเลิกกับบอยล์แล้ว”

“ฉันหมายถึงว่าเธอทุกข์ใจจากการแท้งแล้ว เธอจะจมดิ่งลงไปอีก ถ้าเธอไม่เลิกกับเขา? ไม่เอาน่า”

เมื่อจอยเห็นแมนดี้กับเชอรีช เธอก็วิ่งเข้าไปกอดพวกเขาทันที

แต่การแสดงความรักทางกายอย่างกะทันหันทำให้เชอรีชรู้สึกอึดอัด ขณะที่เธอถอยหลังตามสัญชาตญาณ

แต่เธอรู้ว่าจอยหวังดี ดังนั้นเธอจึงอดกลั้นที่จะไม่ถอยหลังต่อไป

จอยพูด "โอ้ ฉันไม่ได้เจอพวกเธอนานแล้ว แมนดี้ ฉันได้ยินมาว่าเธอจะแต่งงานเร็ว ๆ นี้ จริงไหม?"

เชอรีชตกตะลึง เธอถามว่า "โว้ว แมนดี้ เธอกำลังจะแต่งงานจริง ๆ หรือ?

แมนดี้หัวเราะ และหยิบบัตรเชิญงานแต่งงานสองสามใบออกจากกระเป๋าของเธอก่อนจะแจกให้ทุกคน “ฉันหวังซองแดงซองใหญ่ ๆ จากพวกเธออยู่นะ งานแต่งงานของฉันจะจัดขึ้นในเดือนหน้า พวกเธอต้องมานะ ตกลงไหม?”

เชอรีชรับคำเชิญงานแต่งงาน และพูดว่า "ฉันจะไปแน่นอน"

จอยถามด้วยความสงสัย "พวกเธอจะจัดงานแต่งที่ไหนเหรอ?"

“ที่บ้านเกิดของฉัน ฉันไม่เหมือนนาตาลี ที่เธอมีแฟนรวย”