เล่ห์รัก ท่านประธาน นิยาย บท 909

มีวิดีโอมากกว่าห้าร้อยรายการ

พื้นหลังของวิดีโอเหมือนกันหมด พวกเขาถูกบันทึกในตอนกลางคืน

บอยล์นั่งอยู่หน้าคอมพิวเตอร์ของเขา และดูวิดีโอที่บันทึกไว้ทีละรายการโดยไม่ปล่อยให้รายละเอียดเล็ก ๆ หลุดลอยไปจากเขา

บอยล์ใส่ใจทุกคำที่เธอพูด และทุกปฏิกิริยาที่เธอทำในวิดีโออย่างใกล้ชิด

มีเพียงเสียงที่อ่อนล้าและหดหู่ของเธอเท่านั้นที่ดังออกมาจากวิดีโอ ขณะที่เธอบันทึกในตอนกลางดึก

“วันนี้เป็นวันที่ 900 ที่ฉันเลิกกับเขา ฉันเห็นเขาในข่าวอีกครั้ง ฉันได้ยินมาว่าธุรกิจของเขาไปได้ด้วยดี ฉันรู้อยู่เสมอว่าเขาเป็นคนที่ยอดเยี่ยม และเขาจะเปล่งประกายราวกับดวงดาวอย่างไม่ต้องสงสัย แต่คนมากมายจะสังเกตเห็นว่าเขาประสบความสำเร็จมากแค่ไหนในตอนนี้ ใช่ไหม? ฉันไม่ต้องการให้ใครเห็นว่าเขาเก่งแค่ไหน…”

“วันนี้เป็นวันที่ 912 ที่ฉันเลิกกับเขา ฉันนอนไม่หลับอีกแล้ว วันนี้เป็นวันเกิดของฉัน และวันนี้เมื่อ 3 ปีก่อนเป็นวันที่ฉันกับเขาเจอกันครั้งแรก เขายังใช้วันเกิดของฉันเป็นรหัสที่คอนโดกรีนทาวน์ คอนโดมิเนียมของเขาอีกด้วย เขาน่าจะเปลี่ยนมันแล้วตอนนี้…”

“วันนี้เป็นวันที่ 923 ที่ฉันเลิกกับเขา ช่วงนี้ฉันนอนไม่ค่อยหลับ พ่อของฉันโทรมาถามว่าฉันเป็นอย่างไรบ้างวันนี้ และเขายังบอกฉันว่ามอนตี้จะมาเยี่ยมฉันที่ฟิลาเดลเฟียอีกด้วย ฉันไม่รู้สึกอยากเจอพวกเขาเลยจริง ๆ…”

“วันนี้เป็นวันที่ 934 ที่ฉันเลิกกับเขา ช่วงนี้อากาศเลวร้ายมากในฟิลาเดลเฟีย และฉันลืมเอาร่มติดตัวไปด้วย ฉันเปียกโชกไปหมด ฉันคิดว่าจะมีคนมารับฉันที่โรงเรียนเหมือนเมื่อสามปีที่แล้ว แต่เขาก็ไม่มารับฉันที่โรงเรียนอีกเลย…”

“วันนี้เป็นวันที่ 950 ที่ฉันเลิกกับเขา ฉันอยู่ห่างจากบ้านมาระยะหนึ่งแล้ว และฉันก็คิดถึงบ้าน…”

"วันนี้เป็นวันที่ 955 ที่ฉันเลิกกับเขา ฉันอยากกินลาซานญ่า แต่มันไม่มีที่นี่ และฉันทำมันไม่เป็นอีกด้วย..."

“วันนี้เป็นวันที่ 967 ที่ฉันเลิกกับเขา ฉันคิดถึงคุณมาก บอยล์ ลอว์สัน ได้โปรดมาหาฉันที ตกลงไหม?”

เธอดูเหมือนกำลังยิ้มอยู่ในวิดีโอพวกนั้น แต่ในขณะเดียวกันก็ดูเศร้ามาก และถึงกับน้ำตาคลอเล็กน้อย

…

นิ้วของบอยล์สั่น ขณะที่เขากดปุ่มหยุดชั่วคราว

เขาไม่สามารถดูต่อไปได้ อารมณ์ของเขายุ่งเหยิงไปหมด ในขณะที่หน้าอกของเขารู้สึกราวกับว่ามันกำลังไหม้

เมื่อเขาดูวิดีโอก่อนหน้านี้ ดูเหมือนว่าเธอจะเริ่มทุกวิดีโอด้วยการบอกวันที่ที่พวกเขาเลิกกัน สิ่งนี้น่าประหลาดใจ และประทับใจเขามาก

ปรากฏว่าเธอยังคงรักเขาอย่างมากหลังจากผ่านไปนานมากแล้ว

เขาคิดว่าเขาเป็นคนเดียวที่คิดถึง และโหยหาเธอในช่วงหลายปีที่ผ่านมา

เขาเคยคิดว่าเธอจะคิดถึงเขาเหมือนกัน

เขาคิดว่าเธอจะคิดถึงเขาเมื่อเธอรู้สึกเหงา หรือไม่มีใครทำอาหารให้เธอ หรือเมื่อไรก็ตามที่เธอป่วย และไม่มีใครดูแลเธอ

เขาไม่เคยคาดคิดว่าเธอจะคิดถึงเขาถึงขนาดนี้ มากเสียจนเธอไม่มีแรงที่จะทำอะไร

บอยล์สูดหายใจเข้าลึก ๆ ก่อนกดเล่นด้วยนิ้วที่สั่นเทาของเขา

“วันนี้เป็นวันที่ 985 ที่ฉันเลิกกับเขา ดูเหมือนบอยล์จะไม่มาหาฉันจริง ๆ แม้ฉันจะรอเขามานานมาก ฉันอยากไปตามหาเขาอย่างมาก เขาอยู่ที่นิวยอร์ก และฉันก็รู้ที่อยู่ที่แน่นอนของสำนักงานของเขา ฉันไปเยี่ยมเขาได้ไหม? ฉันคิดถึงเขาจริง ๆ แต่… ถ้าฉันไปจริง ๆ ฉันจะเป็นคนไร้ค่าหรือเปล่า? เขาบอกให้ฉันเลิกทำตัวไร้ยางอายเสียที แล้วฉันก็ไม่อยากให้เขาไม่ชอบฉัน…”

เธอกลั้นน้ำตาของเธอไว้อย่างหนัก ตอนที่ถ่ายวิดีโอ

บอยล์รู้สึกได้ว่าหัวใจของเขาเต้นอย่างรุนแรง ในขณะที่หน้าอกของเขาแน่นขึ้นจนมันเจ็บ ดวงตาของเขาเริ่มน้ำตาคลอ

เขาบอกให้เธอเลิกทำตัวไร้ยางอาย เพราะมันจะทำให้เขาดูถูกเธอเมื่อเธอมาหาเขา

ดูเหมือนว่าเธอจะจำทุกคำพูดตลอดเวลาที่ผ่านมา และเธอก็เชื่อในสิ่งที่เขาพูดในตอนนั้นอย่างไร้เดียงสา

บอยล์นึกไม่ออกว่าคำพูดเดียวนั้นทำร้ายเธอมากแค่ไหน

ตอนแรกเธอเป็นคนที่เย่อหยิ่งและดื้อรั้นมาก เขาเป็นคนเลวแค่ไหนกันที่พูดแบบนี้กับเธอ?

เขาเป็นคนเลวจริง ๆ

ถ้าเขาไม่เคยพูดกับเธอแบบนั้นในตอนนั้น เธอจะมาหาเขาเร็วกว่านี้ไหม?

แต่เวลาไม่สามารถย้อนกลับได้ และก็ไม่มีคำว่า 'ถ้าหาก' ในชีวิตจริง

แต่ตอนนั้นเขามีงานเยอะมาก และต้องเดินทางไปทั่วโลกทุกวัน เขาไม่มีเวลาสนใจข่าวไร้สาระแบบนั้นด้วยซ้ำ ทั้งหมดที่เขาจะทำคือไปเยี่ยมเธอทุกปีจากที่ไกล ๆ เพื่อมองดูเธอใช้ชีวิตของเธอ

เขาไม่เคยทราบข่าวการจับกุมของเธอในข้อหาเข้าร่วมการแข่งรถเลย

ถ้าเขาเห็นอย่างนั้น เขาจะต้องบินไปที่ฟิลาเดลเฟีย และประกันตัวเธอทันทีอย่างไม่ต้องสงสัย

“วันนี้เป็นวันที่ 1102 ที่ฉันเลิกกับเขา ฉันถูกตำรวจกักตัวไว้สิบสองวัน แต่เขาก็ไม่เคยสนใจที่จะมาหาฉันเลยด้วยซ้ำ เพื่อนร่วมชั้นของฉันเป็นคนประกันตัวให้ฉันตอนที่พวกเขาเห็นข่าว ฉันรู้สึกเสียใจมาก เนื่องจากแม้แต่เพื่อนร่วมชั้นของฉันก็รับรู้ข่าวแต่ไม่ใช่บอยล์ บอยล์เลิกสนใจฉันแล้วเหรอ? เขาไม่ห่วงฉันเลยเหรอ…. บอยล์… คุณยังรักฉันอยู่ไหม?”

เธอกัดริมฝีปาก และทรุดตัวลงทันที เสียงของเธอดูเหมือนพังทลายโดยสิ้นเชิง

บอยล์ตกตะลึง ขณะเขาดูวิดีโอ เขาพึมพำกับตัวเองตามสัญชาตญาณ "ผมรัก"

'ผมรักคุณมาก'

“วันนี้เป็นวันที่ 1124 ที่ฉันเลิกกับเขา ฉันคิดว่าฉันเริ่มหมดความอดทนที่จะรอคุณแล้ว คุณไม่แคร์ฉันได้ยังไงในเมื่อฉันเป็นห่วงคุณอย่างสุดซึ้ง? ฉันไม่ต้องการที่จะสนใจอีกต่อไปแล้ว ถ้าคุณไม่รักฉันแล้ว งั้นฉันก็จะหยุดรักคุณ ฉันทำได้”

บอยล์ยกมือขึ้นเช็ดน้ำตา

เขาไม่ได้หยุดสนใจเธอ และไม่ได้หยุดรักเธอ ดูเหมือนว่าเธอจะยืนอยู่ในจุดที่มองไม่เห็นเขาในช่วงเจ็ดปีที่ผ่านมา เนื่องจากเขาไปเยี่ยมเธอแทบทุกเดือน

เขาคิดว่าเธอไม่อยากเจอเขาอีกต่อไปแล้ว ดังนั้นเขาจึงไม่กล้าปรากฏตัวต่อหน้าเธอ และกระตุ้นบาดแผลของเธอ

ถ้าเขารู้ว่าเธอคิดถึงเขามากขนาดนี้ เขาจะปรากฏตัวต่อหน้าเธออย่างไม่ต้องสงสัย

เขาจะถ่ายรูปทุกเดือนที่เขาไปเยี่ยมเธอในช่วงเจ็ดปีที่ผ่านมา แม้ว่าเขาจะถ่ายภาพพวกนั้นท่ามกลางถนนที่พลุกพล่าน หรือแม้แต่เธอไม่ได้อยู่ตรงกลางของภาพ หรือเมื่อภาพเบลอเกินไป ภาพพวกนั้นทุกภาพก็ประเมินค่าไม่ได้ในสายตาของบอยล์

นั่นเป็นเพราะเขาไม่เคยลืมเธอ และไม่เคยหยุดรักเธอ

เธอถูกเก็บไว้ในที่พิเศษในใจของเขา และเขาจะไม่มีวันลืมเธอ

เขาคิดถึงเธอทุกวัน