เล่ห์รัก ท่านประธาน นิยาย บท 935

บอยล์ทำอาหารค่ำ เขาทำไข่คน ไส้กรอก กุ้งย่าง สลัดแตงกวาและซุป

มันเป็นอาหารที่สมดุลและดีต่อสุขภาพมาก

ทันทีที่เชอรีชอาบน้ำเสร็จ บอยล์ก็เรียกเธอในขณะที่ผมของเธอยังเปียกอยู่

ทันที่เชอรีชลงมา เธอก็เห็นว่าบนโต๊ะที่เต็มไปอาหารโปรดของเธอ เมื่อเธอนั่งลงข้างโต๊ะอาหาร

เธอหยิบชามและช้อนของเธอ และกินสลัดหนึ่งคำ

มันหวานและเปรี้ยวในเวลาเดียวกัน รสชาติถูกใจเธอมาก

บอยล์หยิบผ้าเช็ดตัว ยืนข้างหลังเธอ และเริ่มเช็ดผมยาวที่เปียกของเธอ ขณะที่เขาดูเธอกิน และถามว่า “คุณคิดว่าเป็นไง?”

“เฮ้ เชฟลอว์สัน พรุ่งนี้คุณช่วยทำมะเขือยาวผัดซอสปลาบดให้หน่อยได้ไหม?”

บอยล์พูดติดตลกว่า "มะเขือยาวผัดซอสปลาบดงั้นเหรอ? คุณอยากให้ผมใส่ปลาลงไปด้วยไหม?"

เชอรีชถามด้วยความสงสัยหลังจากกินไข่คน “ทำไมถึงไม่มีปลาในเมนูมะเขือยาวผัดซอสปลาบดล่ะ?”

บอยล์คิดถึงวิธีการทำอาหารที่เป็นเอกลัษณ์ ในขณะที่เขาพูด "พรุ่งนี้ผมจะทำแบบที่ใส่ปลาด้วย"

เชอรีชกำลังถือชามของเธอ ขณะที่เธอยิ้มแบบเด็ก ๆ ให้ บอยล์ เธอพูด "ถ้าคุณเปิดร้านอาหารจริง ๆ คุณจะต้องทำให้พ่อครัวที่มีชื่อเสียงจำนวนมากปิดตัวลง และฆ่าตัวตาย คุณรู้ไหม มะเขือยาวผัดซอสปลาบดที่บ้านของฉันใส่ปลาลงไปด้วย คุณไม่ได้ทำอะไรผิดพลาด”

บอยล์หยิบเครื่องเป่าผม และช่วยเธอเป่าผม ขณะที่เขาตอบพลางหัวเราะเบา ๆ "อาหารจานนี้อาจจะดังก็ได้ คุณรู้ไหม"

หลังจากที่เขาเป่าผมให้เธอเสร็จ บอยล์ก็นั่งลง สวมถุงมือแบบใช้ครั้งเดียวทิ้ง แล้วเริ่มแกะเปลือกกุ้งให้เธอ

เขาแกะเปลือกกุ้งจำนวนมากให้เธอ

เชอรีชกินกุ้งเต็มจาน ในขณะที่เธอกินซุป

เธอยังถูกบังคับให้กินอาหารให้หมดอีกด้วย

บอยล์ทำความสะอาดโต๊ะอาหาร และไปล้างจานหลังอาหารเย็น

ขณะที่เชอรีชกำลังจะพักผ่อนอยู่ที่โซฟา โทรศัพท์ของเธอก็ดังขึ้น และมันโชว์ว่าเป็นสายจากลิตเติ้ลบีน

เชอรีชรับสายแล้วพูดว่า "ฮัลโหล"

สิ่งเดียวที่บอยล์ได้ยินคือเธอพูดกับโทรศัพท์ ดูเหมือนว่าเขาจะไม่ได้ยินเสียงเรียกเข้าโทรศัพท์ของเธอ แต่โทรศัพท์ของเธอดูเหมือนจะอยู่ในโหมดปิดเสียง

ขณะที่บอยล์ล้างจาน เขาก็เหลือบมองไปยังห้องนั่งเล่น

ใครบางคนที่สนิทกับเธอคงโทรมาหาเธอ เนื่องจากเธอหัวเราะอย่างมีความสุข

หลังจากบอยล์ล้างจานเสร็จ เขาก็เดินไปหาเธอ และถามว่า “เธอคุยกับใครนานขนาดนั้น?”

เชอรีชตอบ "เด็กที่ฉันเพิ่งรู้จักไม่นานมานี้"

“เด็กงั้นเหรอ?”

“ใช่ เด็กที่ฉันช่วยจากห้องอัดเสียง”

บอยล์นึกถึงอุบัติเหตุที่เกิดขึ้นที่สตูดิโอบันทึกเสียง เธอได้รับบาดเจ็บตอนที่มีอุปกรณ์บางอย่างตกลงบนหัวของเธอ

“ทำไมเด็กคนนั้นถึงโทรหาคุณ?”

เชอรีชตอบ "ฉันรู้สึกเชื่อมโยงกับเด็กคนนั้น และเธอยังบอกด้วยว่าเธออยากจะมาเยี่ยมฉันที่นอร์ท ซิตี้ แต่ฉันเป็นห่วงที่เธอจะต้องเดินทางคนเดียว ดังนั้นฉันจึงบอกเธอว่าฉันจะไปเยี่ยมเธอกับคุณที่เมืองหลวงเมื่อฉันว่างในอีกไม่กี่วัน”

แต่เชอรีชดูลังเลเล็กน้อย ขณะที่เธอพูดว่า "แต่เด็กคนนี้กลัวคนแปลกหน้ามาก และคุณก็ดูน่ากลัวมาก ฉันไม่คิดว่าคุณจะเข้ากับเด็ก ๆ ได้ดี เธอคงกลัวคุณ อย่างไม่ต้องสงสัย "

บอยล์เลิกคิ้ว และไม่ได้ปฏิเสธสิ่งที่เธอพูด เขาพูด "ก็จริง เมื่อก่อนเด็กแถวบ้านของผมจะวิ่งหนีทันทีที่เห็นผม"

ทั้งคู่หยุดพูดถึงลิตเติ้ลบีนหลังจากผ่านไปครู่หนึ่ง บอยล์มองดูพระอาทิตย์ตกดินข้างนอกแล้วพูดว่า "ออกไปเดินเล่นข้างนอกกันเถอะ มันจะไม่ดีต่อท้องของคุณ ถ้าคุณเอาแต่อยู่บ้านตลอดทั้งวันโดยไม่ขยับไปไหน คุณรู้ไหม"

เชอรีชเอนหลังพิงโซฟา และปฏิเสธที่จะเคลื่อนไหว แต่เธอก็ยังคงถูกบอยล์ลากออกไปข้างนอกเพื่อเดินเล่น

สายลมยามเย็นทำให้รู้สึกผ่อนคลายที่เลค สตรีท และมันเป็นจุดที่น่าทึ่งสำหรับการเดินเล่น

เมื่อลมยามเย็นพัดมา ใบไม้สีเขียวก็พลิ้วไหวไปตามสายลม