เล่ห์รัก ท่านประธาน นิยาย บท 969

ไม่ว่าคืนก่อนบอยล์จะเมาแค่ไหน เขาก็สามารถตื่นแต่เช้าวันต่อมาได้

เขาเป็นคนมีระเบียบวินัยในชีวิต

เมื่อเขาลืมตาขึ้นในเช้าวันรุ่งขึ้น เขาเห็นเชอรีชนอนหลับสนิทอยู่ในอ้อมแขนของเขา

ไม่ค่อยมีแขกมาพักในห้องรับรองแขก เนื่องจากมันเป็นฤดูร้อน บอยล์เห็นยุงหนึ่งหรือสองตัวในห้อง

มีรอยแดงเนื่องจากการถูกยุงกัดปรากฏบนใบหน้าที่อ่อนโยนของเชอรีช

เธอดูน่ารักด้วยรอยแดงบนใบหน้า

เขาค่อย ๆ ดึงแขนออก และห่มผ้าห่มให้เธอโดยไม่ปลุกให้เธอตื่น

บอยล์มองดูเวลา และมันเพิ่งจะหกโมงเช้าเท่านั้น

ดวงตะวันสาดส่องฟ้ามืดยามรุ่งสาง มันเงียบและสงบในคฤหาสน์ตระกูลฟัดด์

ครอบครัวฟัดด์คงจะนอนอยู่เพราะยังไม่มีใครตื่นในเวลานั้น

บอยล์ไม่ได้อาบน้ำทันที เขานอนตะแคงหันหน้าไปทางเธอด้วยแขนข้างนึงทำมุมขึ้น และหัวของเขาอยู่บนมือของเขา

เชอรีชดูงดงาม และความงามของเธอก็น่าทึ่ง เธอน่ารัก และสวยงามบนใบหน้าของเธอช่างประณีต และเธอมีอารมณ์ที่เย็นชาซึ่งมันดึงดูดเขาอย่างมาก การปรากฏตัวของเธอนั้นสะดุดตา แม้ว่าเธอจะยืนเงียบ ๆ อยู่ที่มุมหนึ่ง

เมื่อใดก็ตามที่เขามองไปที่เธอ เขาอยากจะแต่งงานกับเธอ และรอยยิ้มของเธอก็เพียงพอที่จะทำให้เขามีความสุข และพอใจ

เขารู้สึกราวกับว่าเขาอยู่ในความฝันในช่วงสองวันที่ผ่านมา

พวกเขาจดทะเบียนสมรสกัน และเป็นสามีภรรยากันอย่างเป็นทางการ

บอยล์จับมือเธอที่สวมแหวนแต่งงานอยู่บนนิ้วนาง ด้วยมือที่ประสานกันของพวกเขา เขาหยิบโทรศัพท์ออกมาแล้วถ่ายรูปมัน

ไม่นานหลังจากนั้น บอยล์ก็โพสต์บนโซเชียลมีเดียของเขา

[ความฝันเป็นจริง แต่งงานอย่างมีความสุข]

สิ่งที่แนบมาในโพสต์ของเขาคือ รูปถ่ายมือของพวกเขาที่ประสานกันพร้อมกับแหวนแต่งงานบนนิ้วของพวกเขา

…

สองสามวันต่อมา บอยล์พาเชอรีชกลับไปยังบ้านเกิดของเขาเพื่อเจอกับโซเนีย แม่ของเขา

ด้วยความเคารพ เวอเรียนเตรียมของขวัญสองสามชิ้นให้เชอรีช นำไปที่บ้านของโซเนีย

เมื่อโซเนียกลับมาจากฟาร์มผักของเธอ เธอก็เห็นรถจอดอยู่ข้างถนนแคบ ๆ

'บอยล์น่าจะกลับมาบ้าน' โซเนียคิด

แต่เธอไม่คิดว่าเชอรีชจะมากับเขาด้วย

โซเนียพอใจเมื่อเธอเห็นเชอรีช “เชอ คืนนี้หนูอยากกินอะไร? ฉันจะทำให้หนูเอง”

เชอรีชยิ้ม “คุณป้า ฉันอยากกินลาซานญ่าไก่เผ็ดของคุณ”