เมียไร้รัก นิยาย บท 33

เมษา...

"น้องพอใจคะแม่จะกลับแล้วนะ" ฉันบอกกับลูกแต่ดูแล้วแกจะไม่ยอมกลับง่ายๆ

"น้องจะอยู่กับคุณอาค่าน้องยังไม่อยากกลับ" พอได้ยินแบบนั้นคนเป็นพ่อก็ยิ้มด้วยความพอใจที่ลูกดื้อกับฉัน ฉันไม่อยากดุลูกเพราะแกยังเด็กดูก็รู้ว่าลูกเริ่มติดเขาแล้วทั้งที่เพิ่งเจอกันไม่กี่ครั้ง เหมือนที่แกบอกกับฉันก่อนหน้านี้ว่าแกอยากมีพ่อแกเคยฝันถึงพ่อและพ่อในฝันของแกก็หน้าเหมือนคุณพีเจตอนที่ลูกบอกฉันแทบไม่อยากจะเชื่อแต่มันคือเรื่องจริงเพราะลูกไม่เคยโกหก น้องพอใจถ้าไม่รู้จักหรือไม่ไว้ใจแกจะไม่ให้เข้าใกล้จะไม่ค่อยคุยด้วยเหมือนคุณไทด์ที่กว่าแกจะยอมคุยด้วยแบบสนิทสนมก็ใช้เวลาอยู่หลายวันทั้งที่คุณไทด์เอาขนมเอาของเล่นมาล่อแกก็ยังไม่สนแกเอาแต่เล่นตุ๊กตาที่คุณพีเจซื้อมาให้เท่านั้นซ้ำยังถามหาเขาทุกวัน คุณไทด์ยังพูดเลยว่าอาจจะเป็นสายสัมพันธ์ของพ่อกับลูกที่สื่อถึงกันน้องพอใจถึงรู้สึกรักและคุ้นเคยกับคุณพีเจทั้งที่ไม่รู้ว่าเขาคือพ่อแท้ๆ ฉันไม่รู้ว่าถ้าน้องพอใจรู้ความจริงว่าเขาคือพ่อแกจะยังรักเขาเหมือนเดิมไหมอาจจะรักมากกว่าเดิมหรือเปล่าอันนี้ฉันก็เดาไม่ได้ ความคิดของเด็กถึงจะไม่ได้ซับซ้อนแต่เราก็ไม่ได้รู้ทุกอย่างในความคิดของแกยิ่งโตแกก็ยิ่งมีความคิดเป็นของตัวเองแต่ฉันก็บอกกับแกตลอดว่าพ่อของแกรักแกมากแต่ไม่สามารถอยู่กับแกได้ที่ฉันบอกกับลูกแบบนี้ก็เพราะฉันไม่อยากให้ลูกรู้สึกแย่ถ้ารู้ว่าพ่อของแกไม่เคยรู้เลยว่ามีแกเกิดมาบนโลกใบนี้จนถึงอายุสามขวบ

"เอางี้เดี๋ยวฉันจะไปส่งลูกที่บ้านเอง ส่วนเธอจะไปไหนก็ไปเถอะจะไปเดินเล่นจะไปดินเนอร์กับ....ผัวใหม่ก็ไปเถอะไม่ต้องห่วงลูก เธอกับมันจะได้มีเวลาได้จู๋จี๋กันสองต่อสองฉันว่าเธอควรจะขอบใจฉันนะ" 

"นายพูดเหมือนหึงฉันกับเมษาเลยนะพีเจ" ฉันกำลังจะอธิบายว่าฉันกับคุณไทด์เราไม่ได้คบกันเสียงของคุณไทด์ก็ดังอยู่ด้านหลังเขาน่าจะเดินตามฉันมา

"ใครหึงมึงพูดให้มันดีๆไอ้ไทด์!!!" 

"คุณอาพูดไม่เพราะ" 

"ขอโทษครับ