เมียเด็ก มันเด็ดมาก [Nc 20] นิยาย บท 27

ฝ่ามือหนากดแผ่นหลังให้แบนแนบติดเตียงที่ใช้สัก คนตัวสูงเขย่งเพื่อกระแทกท่อนลำใส่รูร่องที่กำลังเยิ้มฉ่ำเพราะความเสียวซ่าน

ปึก!!

"อักกก~~ อ๊ะ" เขาไม่เบาให้เลยสักนิดรู้สึกจุกแน่นเหมือนโดนเสียบอย่างแรงทีเดียว "พะ ~พี่"

"ขอโทษทีฉันกำลังอารมณ์หงุดหงิดไม่ทันยั้ง"

"งืออ ข..ขยับสิคะ"

"ใจร้อนเหลือเกินนะ"

น้ำเสียงของผมเริ่มสั่นเมื่อภายในร่องคับแคบตอดรัดจนท่อนลำปวดหนึบ ผมจับเอวคอดก่อนจะค่อยถอยจนเกือบหลุด

ปึกกก!

"อ๊าย์~ อึก~อื้อ" เขาเหมือนจะแกล้งกันพอความเจ็บเริ่มคลายก็ดันกระทั้นเข้ามาสุดลำอีกครั้ง

"โคตรเสียวเลย ซี๊ดส์"

"หนูจุก ~~อื้อ"

"เหมือนกันทนหน่อยนะ"

ปึก!ปึก!ปึก!

แรงกระแทกกระทั้นยับทำให้เนื้อของก้นงามงอนกระเพื่อมสั่นนมที่บี้แบนเสียดสีกับเบาะเตียงสักจนทำให้เสียวแปลบสาวน้อยครวญครางแทบไม่ออกเพราะจุกเสียดแน่น

"งือ ~~หย๊าาา"

จากนั้นมือหนาก็กระชากต้นแขนเรียวเล็กขึ้นมานั่งหลังตรงแต่นมตั้งแหลมกระทบกันตามแรงกระแทกหัวศีรษะของเนตรมิงค์ปัดแกว่งเพราะลำยาวซอยอย่างไม่เว้นช่วงให้พัก

"ยะ~ ย๊า~ พี่~ อ๊าส์ๆ" ฉันกดเสียงแม้พยามจะข่มความรู้สึกแค่ไหนแต่พี่หาญก็กระเเทกเอาเป็นเอาตาย แถมขนาดใหญ่ใครจะไหว "พี่ อ๊าาา!!"

อุ๊ปส์

"ดังไปแล้ว อ๊าห์" ผมปล่อยต้นแขนที่จับข้างหนึ่งเพื่อเงื้อปิดปากและใช้มืออีกข้างรวบนมสองเต้าเพื่อกอดตัวเล็กไว้

"อื้อออ"

"แบบนี้สิจะได้เอาให้สุดบัก!"

"อึก~ อื้อ ~งื้อ"

ปึก!ปึก!ปั๊ก!

เสียงอู้อี้ในลำคอที่โดนจำกัด เพิ่มความเสียวกดทับระบบประสาทอย่างสุดใจเมื่อท่อนลำใหญ่กนะทั้นสุดกำลัง

ผละ

"อ๊าง์~ อ๊า~ อ๊า"

ตอนนี้เหมือนอารมณ์ของทั้งคู่จะแตกซ่านเมื่อผละมือออก แต่เขายังใช้ริมฝีปากประกบดูดกลืนแลกน้ำลายโดยที่สาวน้อยก็แลบลิ้นให้เกี้ยวพันอย่างเต็มใจ

"ม..ไม่ไหวแล้ว~ อ๊าาา" สุดฝินความรู้สึกไว้เหมือนน้ำบางอย่างของฉันวันพุ่งไหลออกมาแต่พี่ล่ำก็ยังไม่ยอมหยุดแถมเร่งจังหวะถี่ขึ้น

"แตกคาเต็มเอ็นเลยเด็กบ้า"

"ยะ อย๊า~ หนูไม่ไหววว"

"ใกล้แล้วนะโคตรจะเสียวเลย"

ปึกกก!ปึด

หย๊าาาา~~

ทันทีหลังจากเสียงกระตุกเอวสอบท่อนลำเข้าใส่อย่างไม่ยั้งหยุด เขาปล่อยมือจนตัวเล็กจนหน้าคะมำติดเตียงมือหนาเลื่อนมาบีบฟัดสองแก้มก้นเนียนพร้อมกับพุ่งน้ำกามอัดฉีดเข้าใส่อย่างบ้าคลั่ง

เปาะ

ปึก!!

"อ๊ะ ไอ้พี่~ งือออ" ไม่รู้ว่าเล่นบ้าอะไรเขาถอดถอนออกจากนั้นก็ยัดกลับเข้าใส่ตอนนี้น้ำถึงหยดย้อยลงหน้าขากระเด็นไปทั่ว

"เร้าใจสัดเลยจริงๆ"

"หนูจุก~ อึก ~พี่บ้า"

"ใครสั่งสอนให้เธอเกิดมาน่ารัก หึ"

ผมจ้องมองเนตรสายสะบัดยิ่งกระตุกแอ่นตัวน้ำขาวขุ่นก็ไหลทะลักบ้วนออกมาจากรูเล่างามแทรกกลีบอวบอูม

"ฉีกอีกแล้ว ซี๊ดส์" ทนไม่ไหวผมใช้มือแหวกดูเห็นล่องลอยสีแดงเลือดซิบ

"เพราะพี่ไงไม่เบาสักนิด"

"ก็เธออยากมาห้ามไม่ให้ฉันไปยิงมันทำไมล่ะ"

"อ๊าย์!!"

"โวยวายเพื่อ ฮ่าๆ"

เมื่อเกิดการโต้เถียงเนตรมิงค์สุดจะคุมอารมณ์แหกปากดังลั่นแต่กลับทำให้ชายหนุ่มขบขำเขาลืมเรื่องหัวร้อนไปเสียสนิท

เวลาผ่านไปเช้าวันต่อมา

"กลับไปอยู่ที่ไร่นั่นแหละดีแล้ว" หลังจากเคลียร์ปัญหาก็เก็บข้าวของให้เอิร์นเพื่อกลับไร่

"แต่หนูจะเข้ามหาวิทยาลัยแล้วนะคะ"

"ทำตัวแรดแบบนี้ไม่วายจะท้องก่อนน่ะสิไม่ว่า"

"แต่หนู..."

"ถ้าทำตัวดีและสำนึกผิดเมื่อไหร่ค่อยกลับมา ฉันจัดการบอกทางไร่เอาไว้แล้วว่าเธอจะกลับไปพักชั่วคราว"

สุดท้ายน้องสาวก็จำใจทำตามโดยที่เก็บข้าวของสัมภาระลงมาด้านล่างสักพักเน็ตระมิงค์ก็เข้ามา

"ขอบใจนะ" เอิร์นตรงดิ่งมาหาพลางยิ้มพร้อมกับพูดคุยก่อนจะเดินลากกระเป๋าไปขึ้นรถรับจ้างเพื่อออกเดินทาง

หมับ

"มาหาแต่เช้าเลยนะติดใจล่ะสิท่า" ผมคว้าแขนเล็กแต่ไม่รู้ว่าเด็กบ้าสองคนซุบซิบอะไรกัน

"หนูแค่จะมาเอาโทรศัพท์ค่ะเมื่อคืนลืมทิ้งไว้ที่ร้านของพี่"

"ว่าแต่เธอใกล้จะเรียนจบแล้วใช่ไหม"

"ใช่ค่ะ"

"แล้วเลือกมหาวิทยาลัยได้หรือยัง"

"คงจะเป็นแถวนี้แหละค่ะเดินทางก็ง่ายสะดวกแถมค่าใช้จ่ายก็ถูก"

บอกตามตรงว่าแทบจะยืนไม่ไหวปวดเนื้อปวดตัวระบมไปทั่วร่างกายจนเมื่อคืนที่กลับไปต้องซัดยาแก้อักเสบและพาไปหลายเม็ดเลย

"วันนี้พี่ไม่มีลูกค้าหรือคะ"

"นี่มันเกือบจะหกโมงเช้าเองนะมีแต่พระบิณฑบาตเท่านั้นแหละ"

"อุ๊ย ลืมไป"

"เดินเข้าออกเป็นว่าเล่นเลยเชียวเดี๋ยวนี้"

เห็นเลยแกล้งแซวพอมาถึงเด็กบ้าก็จับนู่นนี่เรียงให้เรียบร้อยเดินไปหยิบน้ำดื่มอย่างกับเป็นเจ้าของบ้านซะงั้น