เมียเด็ก มันเด็ดมาก [Nc 20] นิยาย บท 13

"___"

มือเย็นเฉียบทำฉันสะดุ้งจู่ๆ ก็มีผู้หญิงคนหนึ่งเดินตรงเข้ามาแล้วกระชากแขนพร้อมส่งสายตาดุร้ายเขม็งแต่ฉันก็ยอมเดินตามออกไปแต่โดยดี

ข้างร้าน

"มึงเป็นชู้กับแฟนกูเหรอ"

"อะไรนะคะ.."

"กูถามว่ามึงเป็นชู้กับแฟนกูเหรอ? พี่โต๋เป็นแฟนกูนะเพื่อนกูบอกว่าเห็นจู๋จี๋กันอยู่หน้าห้องน้ำมึงใช่ไหม!"

"ค..คุณคงเข้าใจอะไรผิดแล้วล่ะค่ะผู้ชายที่ชื่อโต๋เขามาขอเบอร์โทรศัพท์ของฉันเองนะ"

ท่าทางคงจะมีเรื่องแล้วล่ะแต่ก็ต้องตอบไปตามความจริงแต่ดูเหมือนผู้หญิงคนนี้จะไม่เชื่อ

"มึงอย่ามาตอแหลพอจับได้ก็แถสินะ!คงจะแอบคุยกันในแชทในไลน์มาก่อนแล้วนัดเจอกันถ้ากูไม่ตามมามึงก็คงลากกันไปถึงไหนต่อไหน"

เสียงดุร้ายสาดเข้าใส่ก่อนจะฟาดฝ่ามือลงแก้มของเนตรมิงค์จนเซ

เพียะ!

ตึก!

"ว้าย มึงถีบกูเหรออีกะหรี่" คำหยาบคายหลุดออกจากปากทันทีเมื่อเนตรสู้โดยการใช้เท้าถีบเต็มแรง

"พูดความจริงไปก็ไม่เชื่อแถมยังมาตบคนอื่นก่อนจะให้ยกมือไหว้ขอบคุณหรือไง"

"อีนี่!"

ผัวะ

ตุ้บ

เมื่อต่างฝ่ายต่างไม่ยอมถอยจึงทะเลาะตบตีจนคนทั้งร้านมามุงดูสุดท้ายก็จบที่สถานีตำรวจ

"นางสาวนงนุชมีญาติมาประกันตัว" ตำรวจนายหนึ่งเดินมาปลดกรงขังที่สองสาวนั่งอยู่คนละมุมกันเพราะโดนจับแยกเพื่อสงบสติอารมณ์ "อายุ สิบแปดด้วยกันทั้งคู่ยังไม่ทันโตก็ตบตีกันแย่งผู้ชายซะแล้ว"

แกร๊ก

"มันมาแย่งแฟนหนูก่อนนะคุณตำรวจ"

"แต่การทำร้ายร่างกายกันมันผิดกฎหมายแถมยังเสียงดังโวยวายจนคนอื่นตกใจในยามวิกาล"

"แล้วจะให้ทำยังไง!"

"เฮ้อ เด็กสมัยนี้เถียงคำไม่ตกฟาก"

หลังจากเซ็นรับตัวสาวสาวสวยก็เดินออกมาหาญาติที่ยืนสูบบุหรี่อยู่หน้าโรงพัก

"ทำไมพี่ถึงมาช้านักยุงรุมกัดหนูจะตายอยู่แล้วนะแถมยังต้องได้นั่งมองหน้าอีนั่นอีกแขยง"

"แล้วใครสั่งสอนให้เธอไปตบตีแย่งผู้ชายที่ร้านเหล้ากันฮะ!"

"มันกวนตีนไม่ยอมรับสารภาพว่าเป็นชู้กับพี่โต๋นี่นาทั้งๆ ที่มือถือพี่โต๋พิมพ์ชื่อมันเอาไว้อยู่ อีเนตรมิงค์ชื่อก็แปลกสันดานก็แย่"

"เดี๋ยว..เมื่อกี้เธอบอกว่าชื่ออะไรนะ"

แกร๊ก

"นางสาวเนตรมิงค์มีญาติมาประกันตัว"

"หนูหรือคะ..?"

"จะออกมาไหม"

"ออกค่ะ"

ที่ตกใจเพราะแน่นอนว่าคงไม่มีใครรู้ว่าฉันอยู่ที่โรงพักและก็ไม่กล้าโทรบอกพี่กิฟท์หรือว่าพ่อหรอกจะโทรให้ชมพูมาหาแต่ก็ดันไม่รับสาย

"เธอติดหนี้ฉันนะยัยเด็กเนตรนารี"

"หนูชื่อเนตรมิงค์และที่สำคัญหนูไม่ได้ใส่ชุดเนตรนารีแล้วนะคะพี่เลิกเรียกหนูแบบนั้นสักที"

"แปลว่าตอนนี้พ้นจากการเป็นเยาวชน หืม..ฉันก็คงไม่ต้องโดนข้อหาพรากผู้เยาว์แล้วสิ"

"!!!"

ใบหน้าของฉันรู้สึกเหมือนจะเป็นไข้ร้อนผ่าวแถมยังตัวชาเมื่อคนตัวสูงอย่างพี่ล่ำโน้มตัวลงมาปะทะสายตาเขาจ้องจนฉันรู้สึกใจเต้นอย่างประหลาดก่อนจะรีบถอยห่าง

"อะไรของพี่.."

"ก็ไม่มีอะไรหรอกแต่เธอติดหนี้ฉันรู้ไหมว่าเงินประกันตั้งกี่พันฉันไม่ได้ปลูกแบงค์เองได้นะ"

"หนูจะคืนให้นะคะ"

"เธอจะมีปัญญาคืนเหรอ"

เนื่องจากเห็นท่าทางและการแต่งตัวอีกทั้งโทรศัพท์ก็ยังเป็นรุ่นล้าหลังถึงคิดว่าคงไม่ได้ไปร่ำรวยมาจากไหน

"เอาแบบนี้ก็แล้วกัน มาทำความสะอาดเป็นแม่บ้านที่ร้านสักของฉันจนกว่าจะชดใช้หนี้จนหมด" ผมยื่นข้อเสนอเห็นใบหน้าจิ้มลิ้มครุ่นคิด

"หนูนึกว่าร้านสักของพี่จะเจ๊งไปซะแล้ว"

"เป็นการกลับมาเจอกันด้วยคำพูดที่ส้นตีนมากนะ!"

"ล้อเล่นค่ะ ฮ่าๆ"

เสียงหัวเราะคิกคักพร้อมกับใบหน้าหวานที่ฉีกยิ้มจนตาหยีสะท้อนแสงไฟหน้าโรงพักสาดส่องเผยให้เห็นแก้มแดงระเรื่อกริ่มแอลกอฮอล์มาเล็กน้อย แต่ทันใดก็มีเสียง ตึกตัก จากหัวใจชายแกร่งแทรกซ้อนก่อนที่เขาจะเผลอพร่ำบางคำพูดออกมา

"หยุดน่ารักได้ไหมวะ"

กริ๊ดดด เจอกันอีกแล้ว จะสานต่อหรือปล่อยไป..ตามลุ้นความมันส์จากนี้จุกๆ! ! อยากอ่าน ฟรียาวๆ รบกวน คอมเม้นท์ กันเยอะๆ น๊า