สรุปตอน ตอนที่ 79 – จากเรื่อง เมียเก็บมาเฟีย ชุด เทพบุตรมาเฟีย โดย เนื้อนวล
ตอน ตอนที่ 79 ของนิยายโรแมนซ์เรื่องดัง เมียเก็บมาเฟีย ชุด เทพบุตรมาเฟีย โดยนักเขียน เนื้อนวล เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง
อังเดรที่กำลังหัวเสียอยู่กับสายโทรศัพท์ของเอริก้าต้องหงุดหงิดเพิ่มมากขึ้นอีกหลายเท่าตัวเมื่อลูกน้องเข้ามารายงานด้วยใบหน้าตื่นตระหนกว่ายอดชายได้ผูกคอตายไปเสียแล้ว
“แค่นี้นะยายเอม พ่อมีเรื่องด่วนต้องทำ”
อังเดรตัดสายลูกสาวที่กำลังแว้ดๆ ใส่หูอย่างรำคาญเต็มทน ก่อนจะหันมาเค้นเสียงถามลูกน้องอีกครั้งด้วยความตกใจไม่แพ้กัน
“ว่าไงนะ ไหนแกบอกฉันอีกครั้งสิเบรท”
“ไอ้ยอดชายมันผูกคอตายไปแล้วครับ”
เมื่อได้ยินชัดเต็มสองหู อังเดรถึงกับสบถออกมาด้วยความเจ็บแค้นใจ
“ไอ้ระยำ! มันคงคิดสินะว่าหากมันไม่อยู่แล้ว ฉันจะบังคับลูกสาวของมันไม่ได้ ฝันไปเถอะ ฉันไม่ยอมแพ้แค่เพียงมันสิ้นลมหายใจหรอก”
อังเดรหัวเราะลั่น ใบหน้าอัดแน่นไปด้วยความเหี้ยมโหดก่อนจะหันไปสั่งลูกน้องด้วยน้ำเสียงชั่วร้ายราวกับปีศาจในนรก
“ห้ามแพร่งพรายเรื่องที่ไอ้ยอดชายมันตายแล้วเด็ดขาด รอให้นังเด็กยาหยีมันเอาเพชรสีทองของจริงมาให้ฉันเสียก่อน เมื่อนั้นแกค่อยสงเคราะห์ให้พ่อลูกได้ไปอยู่ด้วยกัน”
“ครับนาย”
เบรทลูกน้องคนสนิทเดินออกไปแล้ว อังเดรจึงต่อสายหาวินซ์ เอเมอร์ตัน ผู้ชายที่ยึดขวัญชีวาลูกสาวบุญธรรมของตนเองเอาไว้เป็นหลักประกัน
“เพชรสีทองจะต้องถึงมือคุณวินซ์ในวันพรุ่งนี้ เตรียมเงินห้าสิบล้านเหรียญเอาไว้รอผมได้เลยครับคุณวินซ์”
วินซ์วางสายโทรศัพท์ก่อนจะหันมามองขวัญชีวาที่จ้องมองเขาอยู่ก่อนแล้วด้วยสายตามืดมิด ก่อนที่คำพูดไร้ความรู้สึกจะกระเด็นออกไป
“พ่อคุณโทรมา...”
“พ่อหรือคะ พ่อถามถึงฉันไหม พ่อบอกไหมว่าจะมารับฉันกลับบ้านเมื่อไร” ท่าทางของสาวน้อยที่นั่งอยู่คนละมุมห้องกับตนเองทำให้วินซ์อดเวทนาไม่ได้
“เขาไม่ได้เอ่ยถึงคุณเลยแม้แต่คำเดียว”
ขวัญชีวานิ่งอึ้ง ก้มหน้าซ่อนน้ำตาแห่งความน้อยอกน้อยใจเอาไว้ วินซ์หรี่ตาแคบมองด้วยความสงสาร โดยลืมไปสนิทเลยว่าผู้ชายสายเลือดทระนงอย่างตนเองไม่เคยมีความรู้สึกพวกนี้มาก่อนเลยในชีวิต โดยเฉพาะกับเพศตรงข้ามที่ซื้อสามารถซื้อได้ด้วยเงินตรา
คอร์เนลไม่เคยรู้สึกเจ็บปวดแบบนี้มาก่อนเลยในชีวิต ความเจ็บปวดที่เกิดจากการทรยศของคนที่ตัวเองรัก ชายหนุ่มจ้องมองตู้เซฟของตัวเองที่ว่างเปล่าด้วยสายตาผิดหวัง หัวใจถูกบีบคั้นอย่างรุนแรงจนแทบจะไม่สามารถหายใจได้อีกต่อไป
“คุณทรยศผมจริงๆ”
“นายน้อยครับ รถพร้อมแล้วครับ”
เสียงเรียกเบาๆ ของเซอร์เกดังอยู่ข้างหลัง คอร์เนลข่มความปวดร้าวเอาไว้ภายใต้หน้ากากเย็นชา ก่อนจะหันกลับไปเผชิญหน้ากับคนสนิท
เซอร์เกอึ้งไปนานทีเดียวเมื่อเห็นดวงตาสีเขียวมรกตของคอร์เนลแดงก่ำ ริ้วรอยแห่งความเจ็บปวดพาดผ่านใบหน้าหล่อเหลานั้นมากมายนัก นายน้อยของเขากำลังร้องไห้?
“ถ้าฉันเชื่อนาย ไม่ดื้อดึงพายาหยีมาที่มอสโกด้วย ป่านนี้ฉันก็คงตัดใจจากเธอได้แล้ว และก็คงไม่ต้องมาเสียใจกับการทรยศของเธอเหมือนในตอนนี้”
น้ำเสียงของคอร์เนลสื่อความหมายแห่งความผิดหวังได้อย่างดีเยี่ยม เซอร์เกเดินเข้ามาหยุดตรงหน้าของเจ้านายตัวเอง
“พ่อฉันอยู่ที่ไหน?”
อังเดรหัวเราะร่วน
“เธอได้เจอพ่อแน่แม่หนู แต่ต้องหลังจากที่เธอมอบเพชรสีทองให้กับฉันก่อน ส่งมาให้ฉันสิ”
หญิงสาวถอยหลังหนี มือกำกล่องกำมะหยี่เอาไว้แน่น
“เราจะต้องยื่นหมูยื่นแมว ฉันอยากพบพ่อก่อน”
“นังเด็กระยำ! อย่ามากเรื่องได้ไหม เอามานี่”
คำสบถหยาบช้าของอังเดรทำให้ยาหยีตั้งท่าจะวิ่งหนี แต่ถูกผู้ชายตัวใหญ่สองคนจับเอาไว้ได้ แม้จะพยายามดิ้นรนแต่ก็ไม่หลุด
“ปล่อยนะ ไอ้คนเลว! ปล่อยสิ”
“นึกว่าเข้ามาถึงที่นี่แล้วจะรอดอย่างนั้นเหรอ ไม่มีทางหรอก เอาเพชรสีทองมาให้ฉัน”
อังเดรยื่นมือมาข้างหน้า แต่ยาหยีไม่ยอมส่งให้ เขาจึงต้องกระชากมันไปจากมือบางเสียเอง หญิงสาวโกรธจัดถ่มน้ำลายใส่หน้าของอังเดร และนั่นก็ทำให้ใบหน้าของหล่อนถูกฝ่ามือของอังเดรฟาดเข้าใส่อย่างแรงจนเลือดกบปาก
“นังเด็กเลว กล้ามากนะ เดี๋ยวแกได้ไปอยู่ในนรกกับพ่อของแกแน่”
“ในนรก? หมายความว่ายังไง ไอ้คนเลว แกทำอะไรพ่อของฉัน บอกมานะ บอกมา”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เมียเก็บมาเฟีย ชุด เทพบุตรมาเฟีย