เมียเสี่ย นิยาย บท 30

ครึ่งชั่วโมงต่อมาก็ได้ยืนเสียงรถมอเตอร์ไซด์ขับเข้ามาจอดหน้าบ้าน อารยาที่เพิ่งออกมาจากห้องน้ำ ชะโงกมองผ่านหน้าต่างเห็นว่าเป็นปัญณิสา ก็รีบใส่เสื้อผ้าทันที กำลังจะนั่งแต่งหน้า ก็เห็นว่าปัญณิสา เดินเข้าห้องมาด้วยสีหน้าไม่พอใจ

“ช้า”

“ก็เพิ่งอาบน้ำเสร็จ”

“แต่งให้บ้างสิ ยืมชุดด้วย” ปัญณิสาทิ้งตัวลงบนเตียงนอนของเพื่อนแรงๆ มองชุดที่เพื่อนใส่ แล้วเกิดความคิดอยากใส่บ้าง เริ่มเบื่อแล้วเสื้อยืดกางเกงยีนส์

“ทำไมเหรอปราย โดนใครว่าอะไรอีกแล้ว” อารยาหันกลับมามองเพื่อนด้วยความเป็นห่วง ไม่รู้โดนใครล้อปมมาอีกหรือเปล่า เธอถึงได้พูดแบบนั้นออกมา

ปัญณิสาเป็นคนสวย แต่ไม่ค่อยมั่นใจตัวเอง เพราะเธอมีปมในวัยเด็ก การแต่งตัวก็เหมือนผู้ชายมากกว่าผู้หญิง การถูกคนอื่นล้อว่าเหมือนผู้ชาย ทำให้ปัญณิสาเสียความมั่นใจในความเป็นผู้หญิงไป ยิ่งโดนล้อมากเท่าไหร่ เธอยิ่งทำตัวเหมือนคำล้อเลียนพวกนั้นมากขึ้น

“อื้อ ป๊ากับม๊าอะ บอกว่าโตมาเหมือนผู้ชาย” แววตาสีดำขวับวูบไหวนิดๆ ไม่ใช่แค่คำพูดของพ่อแม่เพียงอย่างเดียวที่ทำให้เธออยากเปลี่ยนตัวเอง มันมีเหตุผลอื่นรวมอยู่ด้วย

“งั้นไอซ์แต่งหน้าให้ ส่วนชุดไม่แน่ใจว่าปรายจะใส่ได้หรือเปล่า ผมก็จัดเซ็ตเป็นทรงเท่ๆดีกว่าเนอะ น่าจะเข้ากับปราย”

อารยาเดินมาจับมือเพื่อน ลากเบาๆไปนั่งลงบนเก้าอี้หน้าตู้กระจก เดินไปเลือกชุดที่เพื่อนพอจะใส่ได้ แต่เหมือนจะไม่มี ก็เธอเตี้ยกว่าเพื่อนเยอะเลยอะ แต่โชคดียังมีชุดที่พอจะใส่ได้อยู่ อารยาหยิบกระโปรงทรงเอสีแดงสดมาวาง เสื้อยึดรัดรูปของเธอน่าจะเข้ากันกับกระโปรงตัวนั้นได้ดี

“เสื้อยืดกับกระโปรง แมทช์ยังไงเนี้ย”

ปัญณิสาไม่เข้าใจเรื่องเสื้อผ้า เลยพูดไปแบบนั้น อารยาส่ายหัวให้นิดๆ จับแขนเพื่อนยกขึ้นสูง เพื่อดึงเสื้อยืดตัวโคร่งออกไป สวมตัวใหม่เข้าไปอย่างรวดเร็ว ก่อนจะเริ่มแต่งหน้า เพราะเวลาน้อยลงทุกที

ปัญณิสานั่งเงียบ ทำตามที่อารยาบอกอย่างว่าง่าย บอกให้หลับตาก็หลับ อ้าปากก็อ้า จนสีสันบนใบหน้าเพิ่มมากขึ้น จากนั้นก็นั่งเท้าค้างลงกับโต๊ะเครื่องแป้ง เพื่อให้เพื่อนจัดการกับทรงผมต่อ ผมสั้นประบ่าถูกอารยาจัดเป็นทรงสวย รับกับชุดที่ใส่ แม้จะไม่ได้แต่งออกมาหวานเหมือนโครงหน้าเพื่อน แต่แต่งลุคนี้ดูดีสุดๆ สาวหวานซ่อนเปรี้ยว ดูเหมาะกับปัญณิสามากกว่าสาวหวานเซ็กซี่

“อย่าบอกนะว่าจะให้ใส่ไอ้สีแดงตัวเล็กนั่นจริงๆ”

“ก็ใช่นะสิปราย มันเข้ากับเสื้อนะ ไอซ์เคยใส่แล้ว มันออกมาดูดีมาก”

“ช่วยคิดหน่อยเถอะว่าจะก้าวขึ้นบิ๊กไบค์ยังไง ยัยเบ๊อะ” ปัญณิสาส่ายหน้า ไม่ได้มีปัญหาเรื่องชุด แต่มีปัญหาตอนใส่มันขับรถนะสิ

“ทิ้งรถไว้ที่นี่ เดี๋ยวให้พ่อไปส่ง” อารยาสรุป ดึงเพื่อนขึ้นจากเก้าอี้ เพื่อแต่งหน้าต่อ ปัญณิสาจึงเดินออกไปเปลี่ยนชุดที่เหลือในห้องน้ำ กลับมาอีกทีก็เห็นว่าเพื่อนแต่งหน้าเสร็จแล้ว

“รองเท้าไม่ไหวเลย”

“ใส่คู่นั่นเลย เตรียมให้แล้ว”

“แรดไปไหม”

ดวงตาดำขวับมีแววพอใจ กระโปรงแดงกับรองเท้าสีแดงเหรอ แรดพอตัวเลย เสื้อรัดรูปของยัยไอซ์ก็ด้วย พอมาอยู่บนตัวเธอที่สูงกว่า มันรัดรูปสุดๆ ไม่ได้น่าเกียจนัก ออกจะเน้นสัดส่วน เธอจนดูเซ็กซี่มากกว่า

“เถอะน่า อายุ23 แล้ว แรดไปเถอะ” อารยาหัวเราะอย่างอารมณ์ดี ตั้งใจปลุกความกล้าให้เพื่อนสนิท

“ไปกันเถอะ คืนนี้จะกินเรียบเลย” ปัญณิสายิ้มอย่างอารมณ์ดี หมายมั่นในใจไว้แล้วว่าจะเป็นคนใหม่ จะทำตัวให้เป็นผู้หญิงมากขึ้น เมื่อลดคำครหาเรื่องเพศของเธอ