เมียเสี่ย นิยาย บท 68

“ยาดมไหมคะ”

“อีกยกได้นะ ถ้าจะดูถูกกันขนาดนี้” อัครราชกัดลงเบาๆบนลาดไหล่คนช่างแกล้ง เขายังไม่ขนาดนั้นไหม ก็ยังไหวอยู่ แม้จำนวนครั้งจะลดลงมากก็เถอะ

“จริงๆแล้วไอซ์ไม่อยากมีนะคะ คิดว่าเท่านี้ก็พอแล้ว อยากใช้เวลาอยู่กับพี่ขุนและลูกมากกว่า พี่ก็รู้นี่นา ว่าตอนท้องกับตอนคลอด ไอซ์แทบจะไม่ได้ทำอะไรเลย ไอซ์อยากไปเที่ยวกับพี่และลูกๆ มากกว่าคลุกอยู่ในบ้าน หรือไม่ก็โรงพยาบาล”

อารยาหนุนแขนสามีแทนหมอน ตอนที่เธอท้องลูกแฝด เข้าออกโรงพยาบาลเป็นว่าเล่น หลังคลอดก็ไม่ต่างกัน จึงเข็ดขยาด ไม่อยากมีลูกอีก อยากใช้เวลาร่วมกับลูกและสามีแบบนี้ จึงไม่เคยคิดเรื่องมีลูก แต่ถ้าสามียังอยากมีอยู่ เธอก็ไม่ขัด

“เอาตามไอซ์นั่นแหละ พี่ไม่ใช่คนอุ้มท้อง” ริมฝีปากหนากดลงบนเส้นผมนุ่มสวย เขายังไงก็ได้เพราะไม่ใช่คนอุ้มท้อง

“ค่ะ แต่ถ้ามีจริงๆก็เลี้ยงเหมือนเดิม” อารยายิ้มกว้าง ไม่รู้หรอกว่าจะมีหรือเปล่า เพราะเขายังไม่ได้ทำหมัน เธอก็ไม่ได้กินยาคลุมกำเนิด เมื่อกี้ก็ทำไปหลายยก จะมีก็ไม่แปลก

“นอนได้แล้วนะ พี่รักไอซ์กับลูกนะครับ”

อัครราชหลับตาลงอย่างเป็นสุข เขาโชคดีที่ได้เมียดี อารยาใจเย็นมาก ไม่ค่อยเอะอะโวยวายอะไรแม้เขากับลูกจะทำผิด เธอใช้เหตุและผลในการจัดการเรื่องทั้งหมดจนเขาอดชื่นชมไม่ได้ และวางใจที่ได้เธอเป็นแม่ของลูก

วันรุ่งขึ้น

อารยาตื่นมาคิดแผนการที่จะทำกับลูกแต่เช้า ลืมเรื่องความผิดของลูกเมื่อคืน เพราะเธออบรมไปแล้วก่อนที่ลูกทั้งสองจะนอน วันนี้จึงทำตัวปกติ เหมือนไม่มีเรื่องอะไรให้โกรธ

“แม่ครับ วันนี้ไปบ้านน้องลูกปลาไหม” นคินทร์เดินเข้ามาถามแม่ ที่ง่วนอยู่กับการทำอาหารเช้า เดินไปยืนข้างๆ พร้อมกับหยิบจับงานครัวช่วยแม่

“ไปตอนบ่ายครับ แม่จะเข้าไปคุยกับลุงปรก แล้วลูกละครับ คิดไว้หรือยัง ว่าอยากเรียนอะไร”

“คินทร์อยากลองเรียนภาษาไปก่อน ส่วนพวกกีฬา คิดไว้ว่าโตอีกหน่อยค่อยเรียนครับ” นคินทร์ตอบอย่างที่ใจตัวเองต้องการ แม่ลิสต์รายการมาให้เลือก เขาเลือกแล้วโดยจะเน้นเรื่องเรียนก่อน

“แล้วคิรินละ” อารยามองลูกสาวที่เดินมายืนอยู่เงียบๆ คิรินเรียบร้อยเหมือนพ่อมาก คงไม่มีทางที่ลูกสาวเธอจะเรียนพวกศิลปะป้องกันตัวเหมือนพี่ชาย แต่เธอก็ลิสต์รายการเรียนให้เหมือนกันหมด

“คีย์ยังไม่รู้ค่ะ” คิรินดูแล้วแต่ยังตัดสินใจไม่ได้ โรงเรียนเตรียมอนุบาลที่เคยเรียนไม่มีให้เลือกแบบนี้ เลยยังไม่รู้ว่าตัวเองอยากจะทำอะไรและอยากเรียนอะไร

“จ้า ค่อยๆคิดก็ได้ อีกหนึ่งเดือนโรงเรียนลุงปรกถึงจะเปิดรับนักเรียนใหม่ ถึงตอนนั้นคิรินช่วยบอกแม่หน่อยนะคะ ว่าอยากเรียนอะไร” อารยาให้เวลาลูกได้คิด เอื้อมมือไปหยิบผักที่ลูกชายยื่นให้มาหั่น

อัครราชมองภาพชินตาด้วยรอยยิ้ม ลูกกับเมียมักจะอยู่ในครัวด้วยกันทุกเช้า แม้จะดูอันตรายมาแต่ไหนแต่ไร แต่ก็ไม่เคยเกิดอันตรายใดๆขึ้นกับลูกทั้งสองคนของเขาเลย เพราะเธอคอยระวังอยู่ตลอด เป็นภาพที่ทำให้เขายิ้มได้ตลอดจริงๆ

หนึ่งเดือนต่อมา

อารยาพาลูกมาสมัครเรียนที่โรงเรียนของปรกกล้า โดยมีสามีมาส่งไว้ก่อนจะขับรถไปทำงานต่อ อารยาจัดการเอกสารต่างๆเอง แต่ปล่อยให้เด็กๆที่อ่านออกเขียนได้คล่องแล้ว จัดการเขียนข้อมูลตัวเองลงไปในใบสมัครเรียน