เมียเสี่ย นิยาย บท 53

สองวันต่อมา

อัครราชนัดหลินออกมาเจอที่ร้านเหล้าในช่วงเย็น ไม่ลืมเตรียมยานอนหลับไปด้วย เผื่อว่าต้องใช้ นั่งรอด้วยท่าทางสงบนิ่ง แม้ในใจจะไม่ได้รู้สึกแบบนั้นเลย

“ขุนมาทำอะไรคะ” กรรณิการ์เดินเข้ามาทัก หลังจากมองจนมั่นใจแล้วว่าใช่เขา นานแล้วที่ไม่เห็นขุนเขามาที่แบบนี้

“มาดื่ม” อัครราชตอบตามความจริง แอบกังวลนิดหน่อยที่มาดื่มกับหลินในที่แบบนี้ เขาอุตส่าห์เลือกร้านที่ไม่ค่อยมีคนรู้จัก เพราะไม่อยากให้คนลือไม่ดี แต่มันคงเลี่ยงไม่ได้ตลอดหรอกมั้ง ก็คนรู้จักเขาทั้งจังหวัด มีหวังโดนคนเอาไปนิททาอีกแน่ๆ

“กับเมีย?”

“กับคนอื่น”

“ขุนยังไม่เลิกนิสัยเดิมอีกเหรอ” กรรณิการ์มองด้วยสายตาผิดหวังอีกครั้ง เธอนึกว่าเขาจะทำตัวดีขึ้นเพราะได้เด็กนั่นเป็นภรรยา แต่ทำไมถึงยังไม่ทิ้งนิสัยเดิม สงสารเด็กนั่นนิดหน่อยแฮะ ที่ได้เป็นเมียเสี่ย

“ขุนเป็นแบบนี้เพราะใครล่ะ” อัครราชเหยียดยิ้ม เขาเคยเป็นคนดีมาก่อน จนถูกเธอหักหลัง เขาเลยไม่เชื่อใจในความรัก ยอมรับว่าที่เคยทำตัวไม่ดี เพราะเธอ

“อย่ามาพูดให้ขำ อย่ามาโยนความผิดให้กันแบบซ้ำซาก ขุนเป็นแบบนี้เพราะขุนเอง แล้วถ้าขุนจะเลิกเป็นนั่นก็เป็นเพราะขุนเองด้วยเหมือนกัน กรีนขอโทษที่เลือกคนที่กรีนรัก”

กรรณิการ์เดินจากไปด้วยใบหน้าหงุดหงิด เธอผิดที่บอกเลิกเขาก็จริง แต่ถ้าทนคบกันทั้งๆที่เธอรักคนอื่น นั่นสิที่ทำผิดต่อเขามากกว่า

“ผู้หญิงเข้าใจยากแฮะ” อัครราชพึมพำเบาๆ รู้สึกแบบนั้นจริงๆ แต่ไม่ได้โกรธเธอหรอก เขาเป็นแบบที่เธอพูดจริงๆนั่นแหละ

“รอนานไหมคะ” ลรินถามคนที่นั่งรอด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม ไม่ว่าเขาจะนัดเธอออกมาด้วยเหตุผลอะไร เธอจะใช้โอกาสพวกนี้ เล่นงานกลับให้ได้

“ไม่นาน สั่งเหล้ามาแล้ว ชอบไหม”

“เหล้านี่รสชาติดีค่ะ” ลรินมองขวดเหล้าที่รสชาติของมันดีจริงๆ เธอเป็นสายเที่ยว ดื่มเหล้ามาเกือบหมดทุกชนิด ทุกประเภท เหล้ายี่ห้อนี้รสชาติดีจริงๆ

“ถือกลับไปดื่มที่บ้านเธอดีกว่า ที่นี่คนเยอะวุ่นวาย” อัครราชสบตากับกรรณิการ์เข้าพอดี จึงรีบหันกลับมาพูดกับหลินให้ย้ายที่ เพราะตั้งใจไปหาหลักฐานที่บ้านของเธอ

“ก็ดีค่ะ”

อัครราชถอนหายใจออกมาเบาๆ เมื่อเธอยอมทำตามอย่างว่าง่าย เดินไปสั่งเหล้าแบบเดิมเพิ่มอีกขวด เพราะขวดแรกเขาใส่ยานอนหลับชนิดอ่อนๆผสมไปแล้ว

คนทั้งสองกลับมานั่งดื่มกันภายในห้องนอนส่วนตัวของเธอ ใบหน้าสวยเต็มไปรอยยิ้มแห่งความดีใจที่ปิดไม่มิด น้ำเสียงเจื้อยแจ้วของเธอ ไม่ได้ทำให้อัครราชรู้สึกดีกับเธอเลย เขาเออออกับเธอไปเรื่อย เพื่อรอให้ยานอนหลับออกฤทธิ์เท่านั้น

“เปรมบอกว่าจะเดินหน้าจีบไอซ์ เสี่ยคิดว่าไงคะ สองคนเคยเป็นแฟนกัน หลินว่าถ่านไฟเก่าต้องคุแน่ๆเลยค่ะ”

ลรินยังไม่ยอมลดละเรื่องของอารยา ถ้าเป่าหูเสี่ยขุนได้ ไม่นานเขาต้องหย่าแน่ๆ เธอไม่คิดจะเป็นเมียน้อยหรอก อย่างเธอต้องได้เป็นมากกว่านั้น

“ก็คงต้องแล้วแต่เขากับเธอ”

“เสี่ยไม่หวงเหรอคะ นั่นเมียนะ”

“ฉันหวงเธอมากกว่า เธอกับมันเคยมีอะไรกันแล้วนี่”

อัครราชหรี่ตามองคนที่นั่งเบียดอยู่บนตัก ใบหน้าแดงระเรื่อบ่งบอกระดับแอลกอฮอล์พอสมควร เธอเริ่มเมา แต่ยังไม่เริ่มง่วง?

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เมียเสี่ย