เมียครับ ผัวขอโทษ นิยาย บท 1

“นา นาจ๋า ที่รัก เปิดประตูให้พีทหน่อย พีทขอโทษ พีทสำนึกผิดแล้วค้าบ”

เสียงตบประตูปัง ปัง ปัง พร้อมเสียงตะโกนอ้อนวอน แต่อ้อแอ้เต็มที ของผู้ชายที่ได้ขึ้นชื่อว่าผัว

ส่งผลให้ศศินาทอดถอนใจ ก่อนตัดสินใจเดินมาเปิดประตู อย่างคนที่ยอมแพ้

ไม้ตายสุดท้าย ของพีท ภัทรพล ที่รู้ว่าเธอจะใจอ่อนทุกครั้ง คือการที่ทำเสียงสามเสียงสี่

เปลี่ยนสรรพนามที่เคยเรียกกันอย่างฉัน กับ แก อย่างคนที่เป็นเพื่อนกันมาหลายปี

มาเป็นคำแทนตัวที่แสนจะออดอ้อนและน่ารักในสายตาของเธอ คือ การเรียกชื่อธรรมดานี่แหละ

“นา นาค้าบ พีทขอโทษน้า พีทเมา พีทไม่ได้ตั้งใจจะไปเอากับคนอื่นจริงๆ”

ทันทีที่ประตูเปิด พีท ภัทรพลก็ตรงเข้ามาสวมกอดเธอ พร้อมการจูบแก้มซ้ายขวา

สะเปะสะปะไปทั่วใบหน้าเนียน

“ปล่อย พอ ฉันจะไม่ไหวแล้วนะพีท กี่ครั้งแล้วที่แก ทำแบบนี้”

ศศินา ผลักหน้าของผัวจอมเจ้าชู้ออกไปห่างๆ

“พอเลย ไอ้พีท ไอ้ผัวชั่ว แกหอบผ้าหอบผ่อนไปนอนห้องนู้นเลย”

ศศินา เดินเข้าห้องพร้อมรวบหมอนผ้าห่มมาโยนใส่หน้าไอ้คนเฮงซวย พร้อมปิดประตูดังปัง

นี่แหละคือชีวิตที่ผ่านมาของเธอ สองปี สำหรับการเป็นเพื่อนสนิท

แปดปีของการเป็นผัวในที่ลับ และเป็นเพื่อนสนิทในที่สาธารณะ

ความสัมพันธ์ครึ่งๆ กลางๆ ที่เธอไม่รู้ว่าจะนิยามความเป็นเราสองคนว่าอะไรดี