เมียครับ ผัวขอโทษ นิยาย บท 2

“คุณพีท สวัสดีค่ะ”

เลขาหน้าห้องของศศินา ค้อมตัวลงทักทายเขา

“คุณนา มาถึงแล้วใช่ไหมคุณหญิง”

ภัทรพลถามแต่ไม่รอคำตอบ ผลักประตูเข้าห้องทำงานของศศินา

ที่ติดป้ายผู้จัดการฝ่ายขายและการตลาดเข้าไปโดยไม่ต้องเคาะ พร้อมหันมาสั่งเลขาหน้าห้องว่า

“ผมมีธุระกับคุณนาถ้าไม่มีอะไรสำคัญ อย่าให้ใครรบกวน”

สั่งแล้วก็เดินเข้าห้องกดล็อกประตูไว้ ส่งสายตาหวานฉ่ำไปถึงคนที่กำลังนั่งทำงานที่โต๊ะ

ศศินาเหลือบหางตามองผู้มาเยือน ที่มาในชุดสูทเต็มยศ ผมเซ็ตทรงเรียบร้อย ดูเนี้ยบไปทุกกระเบียดนิ้ว

แผงอกกว้างที่เธอรู้ดีว่ามันแน่นและให้ความรู้สึกดีขนาดไหนเมื่อได้สัมผัส

ใบหน้าคมสันส่งรอยยิ้มเป็นใบเบิกทางมาก่อน ยิ้มหวานมีเสน่ห์เดินตรงมาด้วยความมั่นใจ

‘มาแล้วเหรอไอ้ผัวตัวดีวันนี้จะมาไม้ไหน’

หญิงสาวลอบมองอีกฝ่ายอย่างประเมิน ทำเป็นไม่สนใจก้มหน้าทำงานต่อ

รอดูว่าเขาจะง้อยังไง วันนี้จะไม่ใจอ่อนเลยคอยดู สามวันเธอคิดในใจ สามวันที่เธอจะไม่พูดกับเขา

“ทำไมเมื่อเช้านาออกมาก่อนพีทล่ะครับ ไม่ยอมปลุกพีทเลย”

น้ำเสียงออดอ้อนที่เขาส่งมา ทำให้ใจสั่น หญิงสาวสูดลมหายใจเข้าลึกๆ สามวัน สามวัน ท่องในใจ

ท่าทีดูคร่ำเคร่งกับการทำงาน เหมือนไม่สนใจเขา แต่ใจกลับจรดจ่ออยู่กับการเคลื่อนไหวของเขาตลอดเวลา

“เงียบไม่ตอบ.. นาโกรธพีทจริงๆ เหรอค้าบ”

เสียงสองไม่ได้ผล เลยเลื่อนสเตปมาเป็นเสียงสาม พร้อมเคลื่อนกายไปจุ๊บแแก้มขาวผ่อง

หญิงสาวละมือจากงานที่ทำ ดันเก้าอี้ล้อเลื่อนออกห่างเล็กน้อยแล้วเงยหน้าขึ้นมาสบตากับชายหนุ่ม

เขายังดูดีเหมือนเดิมไม่ว่าเมื่อคืนจะเมาหัวราน้ำในสภาพไหน ภัทรพลเป็นชายหนุ่มที่หน้าตาดีจัด