เพื่อนปรับทุกข์ที่ดีที่สุดของเขาก็คือ ไอ้เต้กับไอ้รุจ สามหนุ่มนั่งดื่มกันที่ผับประจำ และเช่นเคย สองหนุ่มดื่มเหล้า แต่อีกหนุ่มดื่มโซดาเปล่า
“ติณห์ พิริยะกุลเลยเหรอวะ คู่แข่งมึงแม่งน่ากลัวฉิบหาย”
ไอ้เต้ทำท่าขนลุกขนพองซึ่งเขารู้ดีว่ามันดัดจริต
“น่ากลัวมาจากไหนกูก็ไม่กลัวหรอก นาเคยเป็นเมียกูนะโว้ย เมียกูทั้งคน กูรู้จักนาดีกว่าใคร”
“เหรอ ไหนมึงบอกกูสิ ความฝันของเมียมึงคืออะไร นาเขาชอบดอกอะไร ชอบไปเที่ยวที่ไหน สีอะไรที่เขาชอบ เพลงแนวไหนที่เขาฟัง”
เขากำลังจะตอบ แต่ไอ้เต้ก็สวนมาว่า
“ไม่เอาที่มึงเป็นคนเลือกนะ มึงชอบซื้อกุหลาบให้เขา แต่มึงเคยถามเขาไหมว่าเขาอาจะชอบลิลลี่มากกว่า มึงชอบพาเขาไปทะเลแต่เคยถามเขาไหมว่าเขาอาจจะชอบภูเขามากกว่าก็ได้ มึงชอบซื้อของที่เป็นสีฟ้าให้คุณนา แล้วคุณนาเขาก็ใช้ ถามเขาบ้างไหมว่าที่เขาใช้เพราะมึงชอบหรือเขาชอบ มึงชอบฟังเพลงร็อก เปิดแต่เพลงร็อก บางทีคุณนาเขาอาจจะชอบเพลงแจ๊ซก็ได้ มึงแน่ใจแล้วเหรอว่ามึงรู้จักเขา ขนาดความฝันของเขาคืออะไร คู่แข่งมึงที่เป็นคนนอกยังรู้ดีมากกว่าผัวอย่างมึงอีก”
“แม่งเจ็บจี๊ด"
ไอ้รุจแกว่งเหล้าในมือยิ้มอย่างถูกใจที่ได้ฟังไอ้เต้พูดเจ็บจริงเหมือนไอ้รุจว่า ใช่ไอ้เต้พูดถูกทุกอย่าง เขาชอบซื้อกุหลาบให้นา แต่ไม่รู้ว่าจริงๆเธอชอบดอกอะไร เขาชอบเที่ยวทะเล เพราะชอบดำน้ำ แล้วก็มักจะแพ้อากาศเลยไม่ชอบไปภูเขา สีฟ้าคือสีที่เขาชอบเพราะเป็นสีประจำบริษัท คอนโดที่อยู่รวมไปถึงข้าวของเครื่องใช้จึงออกโทนสีฟ้า เพลงร็อกหนักๆคือความโปรดปรานของเขา นาก็ฟังด้วยได้ไม่เคยบ่นแต่จริงๆเธออาจจะชอบแจ๊ซเหมือนที่ไอ้เต้บอกก็ได้ แล้วจะจีบยังไงวะ จริงๆนาชอบอะไรเขาไม่รู้สักอย่าง
“แล้วผู้เชี่ยวชาญอย่างมึงช่วยบอกกูหน่อยได้ไหมครับ ว่ากูต้องทำยังไง”
“ตื้อ ตื้อเท่านั้น เอาหน้าไปให้เห็นบ่อยๆ พอเริ่มใจอ่อนก็ปล้ำแม่งเลย รับรองพ่อมึงได้อุ้มหลาน”
คำแนะนำของคนเถื่อนอย่างไอ้เต้ จะเชื่อได้ไหมวะ รอบนี้ทำสุ่มสี่สุ่มห้า โดนนาดีดออกมาแน่
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เมียครับ ผัวขอโทษ