เมียครับ ผัวขอโทษ นิยาย บท 110

“คุณนาจะเป็นคนควบคุมค่ะ คิดสูตร ดูคุณภาพ จะมีผู้ช่วยเชฟมาทำทุกอย่างให้อีกทีค่ะ แต่วันนี้เป็นขนมสูตรพิเศษคุณนาเลยขึ้นเตาเอง ปกติคุณนาจะมาเช้าค่ะตั้งแต่เก้าโมงเพื่อมาเช็คงาน เดี๋ยวก็คงออกมาค่ะ หนูเห็นว่าคุณนาเข้าไปเปลี่ยนชุดแล้วค่ะ” 

พนักงานสาวตอบอย่างคนที่น่าจะคุยเก่งพอสมควร   ‘ขนมสูตรพิเศษงั้นเหรอ’ เขายกปากแย้มยิ้ม พรางกินมาการองไส้ลูกบัวถั่วแดง อย่างมีความสุข รสชาติของมาการองดีมาก ไม่หวานเกินไป เขาไม่คิดเลยว่าลูกบัวถั่วแดงเอามาทำเป็นไส้มาการอง จะเข้ากันขนาดนี้ 

‘เมียกู นี่เก่งจริงเลยวุ้ย ทำงานก็เก่ง เซ็กซ์ก็เยี่ยม แถมทำขนมอร่อยอีกต่างหาก’

ภัทรพลคิดในใจว่าสงสัยน้ำหนักคงขึ้นแน่ แต่ไม่เป็นไรเขายอมออกกำลังกายหนักขึ้น แลกกับการได้กินขนมอร่อยๆที่เมียทำ กินไปคิดไปอย่างอารมณ์ดีพรางหยิบกาแฟขึ้นจิบ กาแฟขมๆกินแกล้มมาการอง โคตรเข้ากัน 

“คุณนามาพอดีเลยค่ะ คุณผู้ชายต้องการพบไหมคะ หนูไปตามคุณนาให้”

เขาพยักหน้า พร้อมลุกขึ้นยืนหยิบช่อดอกลิลลี่มาถือไว้ ศศินามองมาเห็นเขาพร้อมดอกลิลลี่สีขาวก็เลิกคิ้วอย่างแปลกใจ ปกติภัทรพลจะให้ดอกไม้เธอตามเทศกาลสำคัญเป็นปกติอยู่แล้ว แต่ทุกครั้งเขาจะซื้อกุหลาบแดงให้เธอ เห็นเขาถือลิลลี่มาก็อดแปลกใจไม่ได้

“ดอกไม้สำหรับนาครับ”

ภัทรพลยื่นดอกไม้ให้เธอ เธอสังเกตเห็นว่าใบหูเขาแดงก่ำหน้าขึ้นสีเล็กน้อย เธอเอื้อมมือออกไปรับพร้อมกล่าวขอบคุณ ภัทรพลยกมือขึ้นลูบท้ายทอยอย่างเขินๆ

‘นี่อย่าบอกนะว่าเขาเขินเธอ’ ศศินามองอย่างแปลกใจ ตั้งแต่คบกันมาภัทรพลไม่เคยเขินเธอเลยสักครั้ง ออกจะเป็นคนหน้าด้านหน้าทนกวนประสาท พอเห็นเขาเขินเธอก็เลยจ้องมองอย่างต้องการจะบันทึกภาพนี้ไว้ให้เป็นบุญตา 

“นาทำไมจ้องพีทแบบนั้นล่ะ หน้าพีทมีอะไรติดหรือเปล่า”

ภัทรพลยกมือลูบหน้า ‘หรือเขาจะกินขนมเลอะปาก’ เหลือบมองเงาในกระจกของร้านก็เห็นว่าปกติดี 

“ลิลลี่สีขาว ของฉันเหรอ”

เธอเลิกคิ้วถามอย่างแปลกใจ

“ใช่ พีทยังไม่ได้แสดงความยินดีกับนาเนื่องในโอกาสเปิดร้านใหม่เลย”

ไปในร้านเดิมๆที่เคยไปกัน เผื่อบรรยากาศจะเป็นใจทำให้อะไรอะไรดีขึ้นมาบ้าง ศศินาเหลือบมองออกไปนอกร้าน นิ่งนานก่อนจะพูดออกมาว่า

“จะจีบฉันไปรับบัตรคิวหรือยัง”

ภัทรพลอ้าปากเหมือนจะพูดแต่ก็ไม่รู้จะพูดอะไร อาการของเขาตอนนี้ถ้าไอ้เต้มาเห็นมันต้องบอกว่า ‘ใบ้แดก’ นี่เมียเขาเอาจริงเหรอวะเนี่ยกำลังจะเอ่ยปากถามว่าเอาจริงใช่ไหม เมียเขาก็หันไปทางประตู แล้วเอ่ยปากทักผู้ชายคนหนึ่งที่มาพร้อมกับทิวลิปสีแดงในมือ มันคือ ไอ้ติณห์ 

ติณห์ พิริยะกุล ในชุดสูทสีเทาพร้อมดอกทิวลิปสีแดงช่อใหญ่ในมือ เดินเข้ามาหาศศินาพร้อมรอยยิ้มสดใส 

“ทิวลิปสีแดงสำหรับคุณนาครับ วันนี้ไม่ใช่โอกาสแสดงความยินดีเหมือนเมื่อวาน แต่เป็นโอกาสที่คุณนาให้เกียรติไปทานข้าวมื้อแรกกับผม”

มันยื่นทิวลิปสีแดงในมือให้เมียเขา แล้วดูเธอสิ เอื้อมมือไปรับอย่างยินดีปากเนี่ยอะไรจะฉีกยิ้มกว้างขนาดนั้น แตกต่างจากตอนรับดอกไม้จากเขาราวนรกกับสวรรค์  ‘ตอนรับดอกไม้จากกูเนี่ยที่เป็นนรก’ 

เขามองเห็นภาพเหล่านั้นเป็นภาพสโลว์โมชั่น จากที่สวมบทบาทเป็นพระเอกง้อขอคืนดีนางเอกอยู่ดีๆ ตอนนี้เขากลายเป็นตัวประกอบที่มานั่งดูพระเอก กับนางเอกจีบกันไปได้ยังไง ถ้านี่เป็นนิยายรักเนื้อเรื่องในตอนนี้ ก็คงเป็นเขาผู้สวมบทบาทเป็นแฟนเก่าจอมเจ้าชู้ที่มาตามง้อนางเอกเพื่อขอคืนดี แต่สุดท้ายนางเอกก็ตัดใจจากแฟนเก่าเลวๆ ไปคบกับแฟนใหม่ที่เป็นพระเอก