เมียครับ ผัวขอโทษ นิยาย บท 111

ไม่เขาจะไม่ยอมเป็นแค่ตัวประกอบในนิยายเรื่องนี้เด็ดขาด 

“อึ้ม อึ้ม”

เสียงกระแอมกระไอเรียกสายตาของคนทั้งคู่ให้หันมามองเขา

“อ้าวคุณพีทมาตั้งแต่เมื่อไหร่ครับ ผมไม่ทันเห็น”

ดูมันนะดูมัน ไอ้แว่นแม่งกวนตีนฉิบหาย มองมาจาก ดาวพลูโต ก็รู้ว่ามันแกล้ง

“มานานแล้วครับ ผมมาชวนนาไปทานอาหาร อิตาเลียน ร้านที่เราไปกันบ่อยๆ”

ภัทรพลพูดอย่างต้องการบอกถึงความนัยว่าเขากับนาคบกันมานานแค่ไหน

“นาจ๊ะเราไปกินลาวีโอรี่ทรัฟเฟิลกันไหม พีทไม่ได้กินมานานแล้ว”

ศศินามองหน้าเขา แววตามีความรื่นเริงอยู่ภายใน ทำให้ภัทรพลรู้สึกเป็นต่อ เมียเขาเขาย่อมรู้ใจเธอดี อย่าหวังเลยว่าใครจะมาแทรกกลางได้ ยังไงนิยายเรื่องนี้เขาก็ต้องได้เป็นพระเอก 

“ขอโทษด้วยนะพีท วันนี้ฉันมีนัดกับคุณติณห์แล้ว เราจะไปกินอาหารญี่ปุ่นกัน พอดีฉันไปอยู่ฝรั่งเศสมานานเบื่ออาหารตะวันตก อยากทานอาหารทางฝั่งเอเชียดูบ้าง”

ศศินาพูดด้วยความรื่นเริง แล้วหันไปส่งสายตาหวานฉ่ำให้ไอ้แว่นหน้าตี๋  แล้วลูกครึ่งตะวันตกอย่างเขาต้องพูดยังไง

“คุณพีทไปทานด้วยกันไหมครับ”

ติณห์หันมาชวนเขา แต่สายตามันสิดูก็รู้ว่าชวนไปอย่างนั้น

“ไปครับ ผมกำลังหิวอยู่พอดี”

ถ้าจะคิดว่าเขาจะปฏิเสธล่ะก็ฝันไปเถอะ เรื่องอะไรเขาจะปล่อยให้นาไปกับมันสองต่อสอง เดี๋ยวมันทำคะแนนนำเขาไปล่ะแย่เลย เขาจะไม่เปิดโอกาสให้มันแน่ๆ ศศินาหันมามองหน้าเขา ด้วยสายตาบ่งบอกคำถามว่าจะไปด้วยแน่เหรอ เขามันคนจริงอยู่แล้ว กล้าชวนก็กล้าไป 

“ไปสินา เดี๋ยวพีทขับรถให้ นาไปกับพีทนะ”

เขาเอ่ยปากชวนพร้อมเดินมาแตะข้อศอกศศินาให้เดินไปกับเขา 

“เดี๋ยวก่อนพีท คุณติณห์คะ ครัวซองไส้ทุเรียนที่คุณติณห์อยากลองทาน นาทำไว้ให้แล้วนะคะ นามาลองขึ้นสูตรให้แต่เช้าเลย นาให้เด็กใส่กล่องไว้ รับไปเลยไหมคะ”