อ่านสรุป บทที่ 14/3 ยุ่งเหยิง จาก เมียครับ ผัวขอโทษ โดย อัสสุชล
บทที่ บทที่ 14/3 ยุ่งเหยิง คืออีกหนึ่งตอนเด่นในนิยายโรแมนซ์ เมียครับ ผัวขอโทษ ที่นักอ่านห้ามพลาด การดำเนินเรื่องในตอนนี้จะทำให้คุณเข้าใจตัวละครมากขึ้น พร้อมกับพลิกสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เขียนโดย อัสสุชล อย่างเฉียบคมและลึกซึ้ง
“ขอตัวไปห้องน้ำก่อนนะคะ”
ศศินาคว้ากระเป๋าลุกขึ้นยืน ไม่ไหว เธอไม่ไหวจริงๆ ถ้ายังนั่งอยู่ต่อ เธอคงเผลอแสดงความอ่อนแอออกมาแน่ๆ พร้อมเดินไปทางห้องน้ำสวนกับติณห์ที่กำลังจะกลับ
“คุณนาเข้าห้องน้ำเหรอครับ ผมกำลังจะกลับแล้ว ไว้เจอกันนะครับ”
ติณห์ส่งสัญญานให้เลขาของตนเดินออกไปก่อน
“สวัสดีค่ะคุณติณห์ ขับรถดีดีนะคะ”
ศศินาเดินสวนไปทางห้องน้ำ ติณห์ตัดสินใจเรียกเธอไว้
“คุณนาครับเรื่องที่ผมบอกว่าขอยื่นใบสมัครผมพูดจริงนะครับ”
ว่าแล้วก็ก้มหัวให้เธอเป็นการบอกลา แล้วหันหลังกลับ ศศินามองตามหลังติณห์แล้วเรียกเขาไว้
“คุณติณห์คะ เดี๋ยวก่อนค่ะ ...นาจะขอรบกวนคุณติณห์ไปส่งนาที่คอนโดได้ไหมคะ พอดีคุณพีทต้องไปส่งน้ำหวาน นาไม่อยากให้ย้อนไปย้อนมา”
ติณห์ได้ฟังก็ยิ้มกว้างด้วยความดีใจ
“ด้วยความเต็มใจครับ”
ภัทรพลไม่รู้ว่าครั้งสุดท้ายที่ขับรถเร็วขนาดนี้ คือเมื่อไหร่ ตลอดทางที่เขาไปส่งนลินีเธอชวนเขาคุยเรื่องนั้นเรื่องนี้ตลอดทางแต่มันไม่เข้าหัวเขาเลย เขาได้แต่พยักหน้า หันไปยิ้มรับและถามกลับไปเป็นครั้งคราว โดยที่จริงๆ ก็ไม่ได้สนใจเรื่องที่เธอพูดคุยแม้แต่น้อย ในหัวมันคิดไปถึงแต่หน้าไอ้ติณห์ที่ยิ้มระรื่นตอนที่เดินตามศศินาออกไป หลังจากส่งนลินีเสร็จเธอก็ถามเขาว่าต้องการจะขึ้นไปดื่มอะไรก่อนไหม แต่เขาก็ปฏิเสธไปโดยอ้างว่า มีงานที่ต้องเคลียร์ด่วน ออกจากคอนโดของนลินีได้ก็ตัดสินใจ ขึ้นทางด่วนมุ่งตรงกลับคอนโด มันโมโหมากขึ้นจนอยากบอกให้นลินีนั่งแท็กซี่กลับเอง เมื่อตอนที่นลินีถามเขาว่า
“คุณติณห์เขาต้องจีบพี่นาแน่ๆ เลยค่ะ สองคนนี้เหมาะกันมากเลยนะคะ พี่พีทว่าไหม”
“เหรอครับพี่ว่าไม่ค่อยเหมาะกันเท่าไหร่ คุณติณห์เขาดูเป็นคนนิ่งๆ นาก็เป็นคนนิ่งๆ อย่างนาต้องได้ผู้ชายที่คุยเก่ง เอาใจเก่ง ช่างพูดช่างคุยอย่าง.....”
“อย่างใครเหรอคะ”
“……….”
หญิงสาวเหลือบตามองแฟนหนุ่ม เห็นไม่พูดต่อเลยพูดว่า
“แต่น้ำหวานว่าเคมีคนคู่นี้เข้ากันดีนะคะ ถ้ารักกันจริงน่าจะเป็นคู่ที่น่ารัก เพราะดูใจเย็นด้วยกันทั้งคู่ เหมือนคุณพ่อคุณแม่น้ำหวานเลยค่ะ ดูแลกันดีมาก และน้ำหวานว่าคุณติณห์เขาดูเครซี่พี่นามาก น้ำหวานดูสายตาของเขาแล้ว.... บอกตรงๆ ว่าเขินแทนพี่นาค่ะ”
นลินีทำตาชวนฝัน หันไปมองแฟนหนุ่มเห็นทำหน้าไม่พอใจ เลยเอนตัวไปซบแขนเขาอย่างออดอ้อน
“แต่พี่พีทน่ารักกว่าค่ะ”
ภัทรพลเบี่ยงตัวออกห่างและหันหน้ามาหาเธอ
“ถึงแล้วครับ”
“นา นาค้าบ เปิดประตูให้พีทหน่อย”
“..................”
“นาจ๋าที่รัก เปิดประตูให้พีทหน่อยนะค้าบเบบี๋”
“..................”
‘เสียงสามแล้วก็ยังเงียบ’
“เมียจ๋า ออกมาคุยกับผัวหน่อยค้าบ ขอพีทนอนด้วย นะค้าบ”
“................”
“เมียจ๋าผัวนอนไม่หลับค้าบ ถ้าไม่ได้กอดเมีย ให้ผัวนอนด้วยนะที่รัก”
ไร้การตอบรับใดใด มีเพียงเสียงเพลงดังสนั่น ออกมาจากห้อง เป็นสัญญานให้รู้ว่าเมียเขาไม่อยากคุยด้วย ภัทรพลทอดถอนใจแล้วเดินกลับห้องไปอย่างคนหมดหวัง สงสัยว่าคืนนี้จะไม่ได้นอนกอดเมีย ล้มตัวลงนอนพยายามจะข่มตาให้หลับก็ไม่หลับ เลยหยิบหมอนที่เธอหนุนมานอนกอดกะว่าพอให้ได้กลิ่นเมียบ้างจะได้นอนหลับได้ สูดดมกลิ่นหมอนเข้าเต็มปอดมีเพียงกลิ่นน้ำยาปรับผ้านุ่ม บ่งบอกให้รู้ว่าแม่บ้านเพิ่งเปลี่ยนชุดเครื่องนอนใหม่ อะไรๆ ก็ช่างไม่เข้าข้างเขาเลย แค่จะดมกลิ่นเมีย ที่ติดหมอนที่เมียหนุนก็ยังไม่ได้ นอนพลิกซ้ายพลิกขวาอยู่หลายทีก็เลยลุกขึ้นมานั่ง เหลือบตาดูนาฬิกาใกล้จะเที่ยงคืนแล้ว กะว่าจะไปเคาะห้องอีกรอบเผื่อเมียจะใจอ่อน คิดอีกทีก็กลัวว่าเธอจะหลับไปแล้ว เลยไม่อยากรบกวนเพราะอยากให้เธอพัก เหลือบไปเห็นขวดน้ำหอมเมียเลยยิ้มออกมาได้
“นอนหลับแล้วกู”
เดินไปหยิบมาฉีดทั่วหมอนผ้าห่มอย่างรวดเร็ว พอได้กลิ่นน้ำหอมเมียก็ผ่อนคลายขึ้น สามารถเอนตัวลงนอนได้ อย่างเป็นสุข
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เมียครับ ผัวขอโทษ
สงสารน้ำหวาน สงสารหนูนา ไอ้พีทคือผู้ชายเลวๆ ที่เห็นได้ทั่วไปเลยอะ...