เมียครับ ผัวขอโทษ นิยาย บท 56

ให้สัมภาษณ์นิตยสารเดอะจ็อบเสร็จเขาก็รีบขับรถกลับคอนโดทันที และเหตุการณ์ก็เป็นเหมือนเมื่อวานศศินานอนห้องเล็ก เรียกเท่าไหร่ก็ไร้สัญญานตอบรับ ไม่ว่าจะอ้อนด้วยมุขไหนก็ไม่ได้ผล พอตอนเช้าตื่นขึ้นมาเธอก็ออกไปแล้วเหมือนเดิม

“สมหญิงคุณนาไปไหน”

เมื่อไหร่ที่เรียกชื่อเต็มโดยไม่มีคุณนำหน้าเมื่อนั้นคือ เตรียมชะตาขาด ตั้งแต่ทำงานมาสี่ปี ครั้งนี้เป็นครั้งที่สองที่คุณพีทเรียกแบบนี้ ครั้งแรกคือคุณนาไม่สบายเป็นลมจนต้องเข้าโรงพยาบาล แต่คุณพีทไปต่างจังหวัดแบบเช้าไปเย็นกลับ งานเสร็จเร็วเปลี่ยนไฟลท์กลับก่อนเวลาแวะมาหาคุณนาที่ห้อง พอไม่เห็นคุณนาแล้วเธอแจ้งว่าคุณนาแอดมิทที่โรงพยาบาล คุณพีทโมโหมากที่เธอไม่รีบโทรแจ้งเขาก่อน ใครจะเชื่อว่าคุณนากับคุณพีท เป็นแค่เพื่อนกันสมหญิงล่ะไม่เชื่ออยู่คน และสมหญิงก็รู้ดีว่าที่คุณนาลายาวขนาดนี้ทั้งที่ไม่เคยลาเลย เป็นเพราะเรื่องงานวันแถลงข่าว แต่เลขาอย่างเธอจะไปทำอะไรได้ เต็มที่ก็แค่ปรับทุกข์กับคุณสุวิทย์เลขาคุณพีทเท่านั้นแหละ

“คุณนาลาค่ะ”

“ลาอะไรอีก”

“ลากิจค่ะทั้งอาทิตย์เลยค่ะ”

“ลาทั้งอาทิตย์”

“ใช่ค่ะ”

นี่เธอจะตายไหมคุณพีทจะกินหัวเธอหรือเปล่า สมหญิงตัวสั่นด้วยความหวาดกลัว ต้องส่งสัญญาน ถึงสุวิทย์บ้างแล้ว จะได้ระวังตัวด้วยกัน วันนี้พายุเข้า

“ทำไม่ไม่บอกตั้งแต่เมื่อวาน”

“...........”

อยากจะตอบเหลือเกินว่าก็คุณพีทไม่ได้ถาม แต่ก็เกรงว่าขาเก้าอี้จะสั่น เธอยังมีลูกมีสามีต้องเลี้ยงดูนะ

ภัทรพลหงุดหงิดทั้งวันทำงานไม่รู้เรื่อง ตาก็คอยเหลือบมองแต่โทรศัพท์ ศศินาไปไหน นึกทบทวนว่าเธอมีที่ไหนที่น่าจะไปได้บ้าง เพื่อนไม่มี ครอบครัวก็มีแต่เขา ครอบครัวเหรอ หยิบโทรศัพท์มากดเบอร์คฤหาสน์พาณิชย์ศิริกุลอย่างรวดเร็ว

“บ้านเจ้าสัวอนันต์ค่ะ ต้องการเรียนสายใครคะ”

“ฮัลโหลป้าน้อม พีทนะครับ นาไปที่บ้านไหมครับ”

“คุณพีทโทรมาตามหาคุณนาเหรอคะ เป็นยังไงบ้างล่ะคะ แฟนหายไม่ใช่สิเพื่อนสนิทหาย รู้สึกยังไงบ้างคะ”

“โธ่ป้าน้อมครับอย่าโกรธพีทเลยนะ ไม่มีใครเป็นพวกพีทเลยสักคนถ้าป้าน้อมไม่ช่วยพีทง้อนา พีทต้องแย่แน่ๆ เลย”

“ช่วยก็ได้ค่ะ”