เมียครับ ผัวขอโทษ นิยาย บท 61

“พีทวันนี้เราไปคนละคันนะ”

“อ้าวทำไมล่ะนา นามีนัดกับลูกค้าที่ไหนหรือเปล่า วันนี้พีทว่าง เดี๋ยวพีทไปส่งก็ได้”

“วันนี้วันศุกร์ที่สามของเดือน พีทมีนัดกับรุจกับคุณเต้ไง”

วันศุกร์ที่สามของทุกเดือนเป็นธรรมเนียมปฏิบัติว่าเขากับไอ้รุจไอ้เต้ต้องนัดเจอกันที่ผับประจำแต่ทำไมไม่รู้ช่วงนี้เขาไม่อยากห่างจากศศินาเลย

“ลืมไปเลยว่าวันนี้วันศุกร์ เดี๋ยวพีทโทรไปบอกไอ้สองคนนั้นว่าพีทไม่ไป”

“ทำไมล่ะ”

“พีทอยากอยู่กับนามากกว่า”

ศศินาเดินมาช่วยชายหนุ่มแต่งตัวจัดการผูกเนคไทให้

“ไปเถอะพีท วันแถลงข่าวคุณเต้กับรุจก็อุตสาห์มาแสดงความยินดี นายังไม่ได้ขอบคุณพวกเขาเลย ฝากพีทขอบคุณแทนนาด้วยนะ”

หญิงสาวจับเนคไทรูดขึ้นให้เขา

“จะดีเหรอ นาอยู่คนเดียวได้แน่นะ”

“โธ่ พีท พีทก็ไปสังสรรค์แบบนี้มาหลายปีแล้ว พูดยังกะที่ผ่านมานาไม่ได้อยู่คนเดียว นาอยู่ได้ไปเถอะแต่อย่าเถลไถลทีไหนล่ะ เกเรรอบนี้นาเอาตายแน่”

“แครก แครก นาเนคไทมันแน่นไปจ๊ะ”

ภัทรพลร้องเมื่อศศินาตั้งใจดึงเนคไทเสียแน่นคอเขา ศศินายิ้มหวานให้แฟนหนุ่มก่อนเขย่งตัวไปหอมแก้ม

“อุ๊ยลิปสติกเลอะ ขอโทษ”

ศศินารีบหยิบกระดาษเช็ดหน้ามาเช็ดที่ข้างแก้ม

“ไหนไหนก็เลอะแล้ว ขอจูบที จะได้เช็ดทีเดียว”

“พีทไม่ได้เดี๋ยวสาย”

ศศินาใช้มือดันหน้าเขาไว้ ภัทรพลเลยเปลี่ยนเป้าหมายจากปากอิ่มสวยมาเป็นข้างแก้มแทน

“ชื่นใจ”