บ่ายโมงเศษขณะที่ศศินากำลังเข้าครัวเตรียมอาหารเที่ยงที่ดูจะเลท กว่าทุกวัน บีบีก็โทรมาหาเขา ว่าผลยืนยันว่าน้ำหวานเป็นไข้เลือดออก หมอให้อยู่ดูอาการและรักษาตามอาการอย่างน้อยน่าจะหนึ่งอาทิตย์
“ขอโทษทีค่ะคุณพีทที่แจ้งข่าวช้า พอดีบีต้องโทรเลื่อนคิวงานน้องกับลูกค้าแล้วก็กองถ่าย หมอน่าจะให้อยู่โรงพยาบาลเป็นอาทิตย์ พรุ่งนี้ทางโรง พยาบาลจะแถลงข่าวอาการของน้ำหวาน มีนักข่าวโทรมาถามทางโรงพยาบาลหลายคน ทางโรงพยาบาลเลยมาปรึกษาว่าแถลงข่าวเลยดีไหม นักข่าวจะได้รับข่าวสารพร้อมกันทีเดียว บีก็ว่าดีเหมือนกันจะได้ไม่ต้องยุ่งตอบคำถามทีละคนเพราะนักข่าวที่สนิทกันหลายคนก็โทรมาถามบี วันนี้รับสายทั้งวันเลยค่ะ บีเลยยุ่งนิดนึงเลยเพิ่งได้โทรมาแจ้งคุณพีท”
“ไม่เป็นไรครับขอบคุณคุณบีที่โทรมาแจ้งข่าว พรุ่งนี้ผมจะไปโรงพยาบาลตอนเที่ยงนะครับ”
“ได้ค่ะ แล้วเจอกัน”
“สวัสดีครับ”
“คุยกับใครเหรอพีท”
ศศินาที่ผูกผ้ากันเปื้อนที่เอว เดินเข้ามาพร้อมราดหน้าทะเลสองจานในมือ
“คุณบีน่ะ เขาโทรมาคอนเฟิร์มเวลาพรุ่งนี้”
ภัทรพลตอบพร้อมรับจานราดหน้าทะเลหอมกรุ่นในมือศศินามาวางที่โต๊ะ มีหนึ่งจานที่กุ้งเยอะกว่าและไม่มีผัก เขารู้ว่าเป็นของเขาชายหนุ่มเลื่อนโต๊ะให้แฟนสาวหลังจากที่หญิงสาวถอดผ้ากันเปื้อนแขวนไว้
“หอมน่ากินมากเลย พิเศษกุ้งด้วยน่ารักที่สุด”
เขาลดตัวลงมาหอมแก้มศศินาหลังจากที่เธอทรุดลงนั่งที่เก้าอี้ที่เขาเลื่อนให้
“พีท ขอบคุณนะ”
ศศินาเงยหน้ามองแฟนหนุ่มพร้อมเอื้อมมือไปโอบรอบเอวเขาไว้ เธอรู้ว่าเขากังวลเพราะมันไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะจัดการ
“เรื่องอะไร”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เมียครับ ผัวขอโทษ