เมียครับ ผัวขอโทษ นิยาย บท 64

ภัทรพลที่ดูเหมือนว่าจะสติดีที่สุดสั่งการให้สองสามีภรรยาสูงวัยที่สติไม่อยู่กับตัวทำตาม ภัทรพลช้อนอุ้มนลินีขึ้นมาแล้วเดินออกจากห้องไปเมื่อทราบชื่อโรงพยาบาลที่เธอรักษาประจำ และบังเอิญอยู่ไม่ไกลจากคอนโดที่พัก ผู้สูงวัยกว่าเดินตามเขาไป พร้อมๆ กับบิดาของเธอโทรแจ้งคนสนิทให้ทำตามที่ภัทรพลบอกไม่นานทั้งหมดก็มานั่งรอหน้าห้องฉุกเฉิน ภัทรพลเหลือบตาดูนาฬิกา เวลาตอนนี้คือห้าทุ่มกว่า นึกกังวลใจว่าใกล้จะถึงเวลาที่ต้องกลับบ้านไปหาศศินาแล้ว

“ผมขอบคุณคุณมากนะ ที่ช่วยพาน้ำหวานมาส่งโรงพยาบาลถ้าไม่มีคุณอยู่ด้วยผมคงทำอะไรไม่ถูก”

ชายสูงวัยเดินมาตบไหล่เขาพร้อมกล่าวขอบคุณรู้สึกนิยมชมชอบชายหนุ่มมากขึ้นที่เป็นคนมีสติ น่าจะดูแลลูกสาวของตนเองได้ ส่วนมารดาของนลินีก็เดินกลับไปกลับมาหน้าห้องฉุกเฉินตาคอยเหลือบมองประตูเป็นระยะ ภัทรพลรู้สึกอึดอัดใจอยากจะพูดอะไรบางอย่างแต่ไม่ได้พูดออกไปไม่นานประตูห้องฉุกเฉินก็เปิดออก

“คุณหมอคะลูกสาวดิฉันเป็นยังไงบ้างคะ”

“คนไข้ปลอดภัยดีครับ ตอนนี้รู้สึกตัวแล้ว หมอสั่งยานอนหลับอย่างอ่อนๆ กับน้ำเกลือให้ แล้วให้คนไข้พักผ่อน ให้พยาบาลเจาะเลือดไปตรวจดูอิเลคโทไลท์เช็คเกร็ดเลือดแล้วก็ให้ตรวจหาเชื้อไข้เลือดออกไปด้วย สันนิษฐานว่าน่าจะเป็นไข้เลือดออก แต่รอคอนเฟริ์มผลเลือดอีกที ตอนนี้เชิญญาติคนไข้ติดต่อห้องพักกับทางเจ้าหน้าที่ก่อนนะครับ”

“มีอะไรที่ต้องกังวลไหมคะหมอ”

มารดาของนลินีเอ่ยถามอาการ

“เท่าที่ประเมินดูก็มีไข้สูงที่หน้าเป็นห่วง หมอให้ยาลดไข้สูงแล้ว ถ้าไข้ลดคนไข้น่าจะดีขึ้นครับ รอดูผลเลือดอีกทีไม่ต้องกังวลนะครับ หมอจะดูแลให้เต็มที่”

นายแพทย์หนุ่มหน้าตาดี แจ้งข่าวแก่ญาติคนไข้ เขารู้ว่าเธอเป็นนางเอกที่กำลังมาแรงจากที่ทาง พยาบาลบอก ท่าทางของชายหญิงสูงวัยที่น่าจะเป็นบิดามารดาของเธอดูกังวล ทำให้คนพูดน้อยอย่างเขาต้องอธิบายยาวๆ เพื่อช่วยลดความกังวล เหลือบมองชายหนุ่มหน้าตาดีอีกคนน่าจะเป็นคนรักของเธอ ยืนนิ่งหน้าเครียดอยู่ไม่ห่าง

“ถ้าไม่มีอะไรแล้วหมอขอตัวนะครับ”

“ขอบคุณมากครับหมอ”

บิดาของหญิงสาวเอ่ยขอบคุณนายแพทย์เจ้าของไข้

ภัทรพลกลับมาถึงคอนโดในเวลาเที่ยงคืนเศษ หลังจากที่พยาบาลเคลื่อนย้ายนลินีไปที่ห้องพิเศษแล้ว เขาก็ขอตัวกลับ ปล่อยให้มารดาของหญิงสาวเฝ้าไข้ เขารู้สึกอึดอัดใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นใจอยากจะพูดเรื่องที่ตั้งใจกับบิดามารดาของเธอ แต่เหลือบมองคนทั้งคู่ที่คอยดูแลบุตรสาวไม่ห่างอย่างเป็นห่วง ก็ต้องเก็บสิ่งที่ต้องการพูดเอาไว้ ในใจ

‘ยังมีเวลาอีกสองวัน’

ภัทรพลรำพึงในใจ เดินเข้าห้องนอนเห็นเมียรักนอนหลับอยู่บนเตียงเลยทรุดนั่งข้างเตียงมองเธอเนิ่นนานแล้วกดจูบลงข้างแก้ม สัมผัสจากคนตัวโตทำให้ศศินาลืมตาตื่น

“พีทกลับมาแล้วเหรอ กี่โมงแล้ว”

“เที่ยงคืนกว่า นานอนเถอะขอโทษที่ทำให้ตื่น พีทอาบน้ำก่อน”

ภัทรพลเดินเข้าห้องน้ำเจอชุดนอนที่เมียเตรียมไว้ให้ ถอดเสื้อผ้าที่ใช้แล้ววางบนเคาน์เตอร์อ่างล้างหน้า แล้วเข้าไปอาบน้ำแปรงฟัน แต่งตัวเสร็จก็มาทรุดลงนอนข้างเมียเอื้อมมือไปกอดเธอไว้ ศศินาขยับตัวมานอนกอดซบอกเขาแล้วก็นอนหลับไป เขาถอนหายใจด้วยความรู้สึกหนักใจ คิดถึงที่พ่อของนลินีพูดถึงเรื่องการหมั้นหมาย จากเหตุการณ์ในวันนี้เขารู้ว่าบิดาของนลินียอมรับในตัวเขาแล้ว หากเขารักใคร่ชอบพอกับเธอจริง เรื่องราวคงจบแบบแฮปปี้เอนดิ้ง แต่ในความเป็นจริงเขาไม่ได้รักเธอ ที่ผ่านมาแม้เขาจะพึงใจลุ่มหลงในตัวเธอแต่มันไม่ใช่ความรัก สิ่งที่ชัดเจนในใจเขาคือเขารักศศินาและขาดเธอไม่ได้ ภัทรพลคิดว้าวุ่นในหัวถึงปัญหาในตอนนี้ จนผล็อยหลับไปในที่สุด

วันต่อมาภัทรพลโทรบอกบีบีขณะที่ศศินาอาบน้ำอยู่ว่า น้ำหวานอยู่โรงพยาบาลและมีพ่อกับแม่ของเธอดูแลอยู่ และวันนี้เขามีนัดสำคัญกับลูกค้าไม่สามารถไปเยี่ยมน้ำหวานได้และจะไปในวันพรุ่งนี้ตามเวลาที่นัดหมายไว้ว่าจะไปทานข้าวที่บ้านแต่เปลี่ยนมาเป็นจะไปพบที่โรงพยาบาลแทน บีบีรับทราบและบอกว่ากำลังขับรถกลับจากเขาใหญ่ ภัทรพลใช้เวลาอยู่กับศศินาทั้งวัน ศศินาชวนเขาดูเน็ตฟลิกซ์เรื่องที่ดูค้างไว้ ทั้งคู่ใช้เวลาที่โซฟาในห้องนั่งเล่นดูหนังกินป็อบคอร์น สลับกับการร่วมรัก เป็นช่วงเวลาที่มีความสุข จนเขาไม่อยากให้ถึงวันพรุ่งนี้