“นา เอาไว้วันหยุดปีใหม่เราไปสิปาดันกันนะ พีทจะรีบเคลียร์งานเราจะได้ไปนั่งดูทะเลโง่ๆ กันอีกไง รอบนี้พีทสัญญาว่านาจะได้ดำน้ำแน่นอน แต่นาห้ามเอาบิกินี่มาใส่อวดพีทก่อนเราไปดำนาอีกนะ เดี๋ยวอดไม่รู้ด้วย”
เธอมองหน้าเขานิ่ง แล้วตอบเขาว่า
“ได้สิ นาจองไว้ให้แล้ว ตามที่เคยสัญญาไว้”
“น่ารักที่สุด”
ภัทรพลเอื้อมมือไปสัมผัสหัวทุยได้รูปสวยของศศินาเบาๆ
“พีทเต้นรำกัน”
ศศินาชวนเขาเต้นรำ ภัทรพลเดินมาจับมือเธอแล้วทั้งคู่ก็โอบกอดกันขยับตัวตามจังหวะเพลง ความสูงของศศินาอยู่แค่ระดับไหล่ของภัทรพลเท่านั้นเธอจึงแนบหน้าลงกับอกเขาได้ยินเสียงหัวใจชายหนุ่มเต้นเบาๆ
“อากาศหนาวแล้วพีทต้องใส่เสื้อนอนทุกวันนะ”
“อืมนาเตรียมให้ทุกวัน พีทต้องใส่อยู่แล้ว”
“วันอาทิตย์อย่าลืมไปทานข้าวกับพ่อล่ะ”
“เราบอกป้าน้อมว่าจะไปค้างกันวันเสาร์ไง จำไม่ได้เหรอ”
“ถ้านาไม่ได้เตรียมกับข้าวให้ พีทให้คุณสุวิทย์หาอะไรให้ทานนะ เดี๋ยวโรคกระเพาะกำเริบ”
“พรุ่งนี้นาจะไปหาลูกค้าอีกแล้วเหรอ”
“อืม”
“ได้พีทจะบอกคุณสุวิทย์”
“อย่าลืมกินวิตามินซีด้วยล่ะ”
“เดี๋ยวก่อนนอนพีทกิน วันนี้ทำไมนาสั่งพีทเยอะจัง เหมือนจะไปไหนนาน”
ศศินาหยุดโยกตัวตามจังหวะเพลง แล้วเงยหน้ามองแฟนหนุ่มนิ่งนาน
“มีอะไรหรือเปล่า”
ภัทรพลถาม
“พรุ่งนี้ตื่นมาพีทคงไม่เจอนา นาจะออกไปแต่เช้า”
“นาพูดแปลกๆ พูดเหมือนนาจะทิ้งพีทไปไหน”
“นาแค่บอกไว้ว่าจะไม่ได้ทำกับข้าวไว้ให้ เพราะต้อง ออกแต่เช้า”
“แน่นะไม่มีอะไรใช่ไหม”
“อืม”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เมียครับ ผัวขอโทษ