“พีท เคารพการตัดสินใจของหนูนานะลูก”
ไม่บ่อยนักหรอกที่เจ้าสัวอนันต์จะพูดกับเขาด้วยน้ำเสียงแบบนี้ ชายผู้เป็นบิดาใช้สองมือประคองคนเป็นลูกให้ลุกขึ้น โอบประคองเขาเข้าบ้าน
“พ่อนาเขาไปไหน เขาบอกพ่อไหม”
ภัทรพลพูดอย่างเลื่อนลอย น้ำใสใสยังคลอที่หัวตา
“หนูนาเขาไม่ต้องการให้พีทไปตามหาเขา เคารพการตัดสินใจของหนูนานะลูก”
เจ้าสัวอนันต์ลูบหัวลูกชายแผ่วเบา ภัทรพลในตอนนี้ เหมือนเด็กเล็กๆ ที่หัวใจกำลังแตกสลายเขาสงสารลูกชายจับใจ เข้าใจความรู้สึกของผู้เป็นลูกดี เพราะเขาเคยผ่านช่วงเวลานี้มาก่อน ลึกๆ แล้วเขากลัวเหลือเกินกลัวว่าภัทรพลจะเป็นเหมือนเขา ที่เมื่อผิดหวังกับความรัก แล้วก็ไม่เปิดใจให้ใครอีก ตัวเขายังโชคดีที่มีภัทรพลเป็นผู้สืบสกุล แต่ถ้าภัทรพลปิดใจไม่รักใครอีก เขาก็กังวลเหลือเกินว่าธุรกิจของครอบครัวจะไม่มีผู้สานต่อกิจการ
“มันเกิดอะไรขึ้นพ่อช่วยบอกผมที นาเขาคุยอะไรกับพ่อบ้าง”
“หนูนาเขาเห็นข่าวที่ฝั่งโน้นมาให้ข่าวว่า ทางเราจะพาผู้ใหญ่ไปทาบทามสู่ขอ หนูนาเขาเลยไม่สบายใจ”
“อะไรนะพ่อ ข่าวอะไรผมยังไม่ได้ดู”
เจ้าสัวอนันต์ยื่นแทบเลตให้ลูกชาย ดูลิงค์ข่าวที่เกี่ยวข้องที่ให้ทางสุวิทย์เลขาภัทรพลรวบรวมมา ให้ ภัทรพลกวาดสายตาดูข่าวมากมายที่หลายสำนักข่าวลงข่าวของเขากับนลินี นี่มันเป็นเรื่องใหญ่กว่าที่เขาคิด มิน่าศศินาถึงตัดสินใจแบบนี้
“นาเขาเสียใจ ที่ข่าวมันออกมาแบบนี้ ทั้งๆ ที่พีท บอกเขาว่าจะไปจบกับทางฝั่งโน้น แต่ข่าวกลับออก มาว่าจะพาผู้ใหญ่ไปทาบทาม”
ภัทรพลได้ฟังก็เข้าใจเรื่องราว รู้สึกเสียใจที่วันนั้นโกหกศศินาเพื่อซื้อเวลา ถ้ารู้แบบนี้เขาจะพูดความจริง ถ้าวันนั้นเขาพูดความจริงกับเธอ บางที บางที วันนี้เธออาจจะยังจับมือเขาผ่านเรื่องนี้ไปด้วยกัน
“ผมผิดเอง ผมไม่คิดว่าเรื่องจะเป็นแบบนี้ ผมโกหกนา ผมไม่กล้าที่จะบอกนาว่าผมยังไม่ได้คุยกับทางโน้น ไม่ได้บอกว่าเรื่องมันกำลังจะไปกันใหญ่ ผมมัน..”
ชายหนุ่มซบหน้าลงกับมือเพื่อซ่อนน้ำตา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เมียครับ ผัวขอโทษ