เมียครับ ผัวขอโทษ นิยาย บท 92

ท่าทางซุบซิบของช่างแต่งหน้า และเอ็กซ์ตร้าที่อยู่ในกอง สลับกับการมองมาที่เธอเป็นระยะ ทำให้นลินีที่เพิ่งได้พักหลังจากที่ถ่ายซีนที่ต้องร้องไห้อยู่หลายเทคเพราะวันนี้เธอร้องไม่ค่อยจะออก รู้สึกหงุดหงิดในใจเล็กๆ ว่ามันเกิดอะไรขึ้น อยากจะเดินเข้าไปถาม แต่มันก็ไม่ใช่นิสัยของเธอ เลยต้องเก็บความหงุดหงิดไว้ในใจอยู่แบบนั้น

“เป็นอะไรน้ำหวานวันนี้ดูไม่ค่อยมีสมาธิเลย มีอะไรไม่สบายใจหรือเปล่า ติดต่อคุณพีทยังไม่ได้เหรอ”

“ยังไม่ได้เลยค่ะพี่บี โทรเข้ามือถือก็ไม่รับ โทรไปที่ทำงานเลขาพี่พีทบอกว่าพี่พีทมีประชุมอยู่กว่าจะเสร็จก็เย็นๆ”

“ตายจริงนี่ก็ใกล้จะถึงงานแล้ว ไปลองชุดหรือยัง”

“ยังน่ะสิคะ พี่ปลาฟินนาเล่ โทรมาบอกว่าชุดเสร็จแล้วให้เข้าไปลองได้เลย ถ้าไม่พอดีจะได้รีบแก้ก็ยังไม่ได้ไปไม่รู้จะได้เข้าไปตอนไหน คุณพ่อก็อยากจะให้เอาการ์ดเชิญไปเชิญแขกผู้ใหญ่ น้ำหวานก็รอถามพี่พีทอยู่ว่าจะสะดวกเมื่อไหร่ เกรงว่าถ้าไปเชิญใกล้เกินไป จะน่าเกลียด”

หญิงสาวอดรู้สึกหงุดหงิดไม่ได้ ที่ว่าที่คู่หมั้นดูจะงานยุ่งเหลือเกิน เขากับเธอคงไม่มีโอกาสได้เจอกันเลย ถ้าเธอไม่แบ่งเวลาที่มีอยู่น้อยนิดไปพบเขาที่ทำงานอยู่สามครั้ง ก็คงไม่ได้เจอหน้ากัน เดือนเศษๆหลังวันที่เขาพาบิดาไปทาบทามเธอ ได้เจอกันแค่สามครั้ง ซึ่งทั้งสามครั้งเขาก็มีงานกองอยู่เต็มโต๊ะ แม้แต่เวลาที่จะกินข้าวเที่ยงด้วยกันยังไม่มี เขาเลือกสั่งให้เลขาสั่งอาหารมากินในห้องทำงานแทนการพาเธอออกไปกินข้างนอก แล้วยังไงล่ะเวลาว่างอันน้อยนิดของเธอก็หมดไปกับการนั่งมองเขาทำงาน เขาแทบจะไม่ได้เงยหน้ามาคุยกับเธอเลยด้วยซ้ำ

“วันนี้บ่ายก็ว่างแล้ว ค่อยแวะไปหาคุณพีทที่ทำงานแล้วกันนะ เดี๋ยวพี่ไปส่ง”

“พี่บีคะ ช่วงนี้มีข่าวอะไรไหมคะ”

“ข่าวอะไรคือข่าวอะไร” บีบีทำหน้างง

“ก็น้ำหวานเห็นพี่ๆช่างแต่งหน้าซุบซิบอะไรกันก็ไม่รู้ค่ะ เหมือน..เหมือนจะพูดถึงน้ำหวาน แล้วก็น่าจะในทางที่ไม่ดี”

จะบอกว่านินทาก็เกรงว่าจะไม่สุภาพ เลยต้องเลี่ยงคำหวังว่าพี่บีจะเข้าใจ

“เดี๋ยวพี่เรียกมาถาม”

พี่บีเหลือบตามองไปที่ทางกลุ่มช่างแต่งหน้าคงจะเห็นความผิดปกติเหมือนที่เธอพูด เพราะทันที่ทีหันหน้าไปมองกลุ่มเอ็กซ์ตร้ากับช่างแต่งหน้าก็หลบตาวูบแล้วก็สลายตัวอย่างรวดเร็วดูมีพิรุจ

“พี่บีคะ อย่าให้มีเรื่องนะคะ เอาเบาๆก็พอค่ะ”

เธอล่ะกลัวใจพี่บี ว่าจะฟาดงวงฟาดงา

“วางใจได้พี่รู้ว่าต้องทำยังไง”