เมียครับ ผัวขอโทษ นิยาย บท 93

“คุณสุวิทย์คะ พี่พีทประชุมเสร็จหรือยังคะ”

ห้าโมงเย็นพี่บีก็พาเธอมาพบเขาที่ทำงาน

“เออ คุณพีทออกไปพบลูกค้าครับ เพิ่งออกไปเมื่อสักครู่”

“ไปพบที่ไหนทราบไหมคะ น้ำหวานโทรหาพี่พีทไม่ได้เลย พอดีน้ำหวานมีธุระด่วนค่ะ ต้องไปลองชุด”

“แถวพร้อมพงษ์ครับ น่าจะเสร็จสักสองทุ่มเพราะมีนัดทานอาหารเย็นด้วยครับ”

“น้ำหวานพี่มีงานต่อต้องไปรับชุดให้ฮันนี่ เดี๋ยวพี่ไปส่งน้ำหวานที่คอนโดแล้วน้ำหวานค่อยโทรหาคุณพีท อีกทีได้ไหม”

เธอพยักหน้า หันมาขอบคุณเลขาของภัทรพล

“คุณน้ำหวานครับ ผมฝากไอแพดไปให้คุณพีท ด้วยได้ไหมครับ พอดีคุณพีทลืมเอาไปด้วย”

เมื่อกลับมาถึงห้อง เธอก็โทรหาภัทรพลอีกหลายครั้ง แต่เขาก็ไม่รับสาย ส่งข้อความไปก็ไม่อ่านเวลาล่วงเลยมาจวนจะสี่ทุ่ม ก็ไม่มีการตอบกลับจากเขา หงุดหงิดจนไม่รู้จะทำยังไง ปกติเธอเป็นคนใจเย็น แต่ภัทรพลทำให้เธอเป็นคนใจร้อนได้ แค่คิดว่าช่วงเวลาที่เขาหายไป เขาอาจจะกำลังอยู่กับผู้หญิงคนอื่นก็เจ็บจนทนไม่ไหว เธอนึกถึงคำสอนของพี่บีที่บอกเธอตอนที่ขับรถมาส่งที่คอนโด

“น้ำหวานเรื่องคุณพีท มีอะไรก็ค่อยพูดค่อยจากันนะ อย่าใช้อารมณ์”

“น้ำหวานจะพยามค่ะพี่บี”

“ผู้ชายกับเรื่องอย่างว่า มันเป็นเรื่องที่ห้ามไม่ได้ คุณพีทเขาก็ยังหนุ่มยังแน่น อาจจะมีความต้องการมากไปสักหน่อย “