เมียนักเลง นิยาย บท 19

เด็กสาวเม้มริมฝีปากเข้าหากันแน่นเมื่อกระดุมเสื้อนักเรียนถูกปลดออกจนหมด เผยให้เห็นหน้าท้องแบนราบและหน้าอกใหญ่ที่กระเพื่อมขึ้นลงตามจังหวะการหอบหายใจของเธอ ก่อนที่เนกไทสีแดงจะถูกถอดออกเป็นปราการถัดมา

"อ๊า..หะ..เหมหนูไม่เอาแบบเมื่อคืนแล้วนะ" มือหนาหยาบกร้านบีบขยำหน้าอกใหญ่ที่ยังถูกห่อหุ้มด้วยบราเซียร์ลายลูกไม้สีดำอย่างหนักหน่วง ราวกับจะบีบขยำมันให้แหลกลาญคามือ สัมผัสหยาบโลนของมือหนาไม่ได้สร้างความเจ็บปวดให้เธอเพียงอย่างเดียว แต่มันยังปลุกเร้าความรู้สึกบางอย่างของเธอให้ตื่นขึ้นมา

เหมราชค่อยๆเอนกายพิงพนักโซฟา ยกตัวเด็กสาวขึ้นมาบนหน้าท้องแกร่งโดยที่เขาและเธอยังคงหันหน้าไปในทิศทางเดียวกัน บังคับให้เธอยกเท้าทั้งสองข้างขึ้นมาวางบนโซฟา ซึ่งนาร์เนียก็ทำตามความต้องการของเขาอย่างงุนงง

"เป็นแฟนกันแต่มีอะไรกันไม่ได้ แล้วจะมีแฟนไปทำไมวะ" เขารั้งตัวเธอเข้าหาจนศีรษะของเธอพาดลงบนบ่าแกร่งเปลือยเปล่า

"เหมแค่อยากมีอะไรกับหนูแค่นั้นเองเหรอ" เธอถามเสียงเบา ผิดหวังเล็กน้อยกับคำพูดของเขา

"เออ" เหมราชยอมรับตรงๆ พร้อมกับเลื่อนใบหน้าเข้าไปสูดดมกลิ่นหอมอ่อนๆของแป้งเด็กจากซอกคอขาวระหง "ก็เธอเป็นเมียฉัน ไม่ให้เอากับเธอแล้วจะให้ไปเอากับผู้หญิงที่ไหนวะ"

แม้ประโยคถัดมาของเหมราชจะทำให้รู้สึกดีขึ้นมาบ้างเล็กน้อย แต่ในใจลึกๆยังรู้สึกน้อยใจกับคำพูดของเขาที่ดูเหมือนจะไม่แคร์ความรู้สึกของเธอเลย

"อ๊า" เด็กสาวเปล่งเสียงครางอย่างสุดจะกลั้น เมื่อมือหนาหยาบกร้านเลื่อนลงไปลูบไล้ดอกไม้งามที่ยังคงบวมช้ำจากความรุนแรงของเหมราชเมื่อคืนนี้ ทั้งที่รู้สึกหวาดกลัวเล็กน้อยกับสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้น แต่ร่างกายกลับปลดปล่อยน้ำหล่อลื่นออกมาจนเปรอะเปื้อนฝ่ามือหนา

"อ๊ะ..อ๊า~" ภายในกายสาวรู้สึกร้อนวูบวาบอย่างประหลาดเมื่อเหมราชค่อยๆดันท่อนเนื้อที่กำลังแข็งตัวเข้ามาในร่องสวาทคับแคบ ความเจ็บปวดจากการโดนรุกล้ำไม่ได้น้อยกว่าครั้งแรกที่เสียพรหมจรรย์ให้เขาเลยแม้แต่น้อย

"จะ..เจ็บ..หะ..เหมหนูเจ็บ" มือบางกำชายกระโปรงนักเรียนของตัวเองแน่น เรียวขาทั้งสองข้างเริ่มสั่นเทิ้มเมื่อแก่นกายใหญ่เกินขนาดค่อยๆแทรกเข้ามาในกายจนเกือบจะสุดความยาวของมัน

"อ๊า" เหมราชซี้ดปากระบายความเสียวซ่าน พร้อมกับปลดตะขอบราเซียร์ของเด็กสาวออก มือหนาบีบเคล้นหน้าอกใหญ่เปลือยเปล่าอย่างหลงใหล ก่อนจะเริ่มเคลื่อนไหวร่างกายอย่างเนิบนาบเพื่อให้แก่นกายใหญ่ดันเข้าไปจนสุดความยาวของมัน

"อื้อ!..หะ..เหม..อ๊าา" แรงเสียดสีของความใหญ่โตแทบทำให้น้ำตาเอ่อออกมาคลอเบ้า นาร์เนียกัดปากแน่นเมื่อโดนเหมราชยกตัวขึ้นเล็กน้อย ก่อนที่สะโพกสอบจะกระแทกกระทั้นแรงขึ้นจนร่างกายของเธอโยกคลอน

ปึก! ปึก! ปึก! ปึก!

"อ๊า..นะ..หนูรู้สึกแปลกๆ..หะ..เหม..อ๊ะๆ" เด็กสาวทิ้งศีรษะลงบนบ่าแกร่งเปลือยเปล่าอีกครั้ง เธอบิดเร่าร่างกายไปมาเมื่อความเจ็บปวดที่เคยได้รับถูกแทนที่ด้วยความเสียวซ่านในเวลาต่อมา ริมฝีปากอวบอิ่มเผยอเปล่งเสียงครางหวานสลับกับพ่นลมหายใจหนักๆ

"อืม~" นาร์เนียหลับตาพริ้มเมื่อเหมราชเลื่อนใบหน้าลงมาจูบริมฝีปากระคนหื่นระหาย ลมหายใจอุ่นของเขาเป่ารดบนปลายจมูกของเธอถี่ๆ ในขณะที่สะโพกสอบยังทำหน้าที่มอบความเสียวซ่านให้เธออย่างต่อเนื่อง

"อ๊า..." ชายหนุ่มเปล่งเสียงครางเบาๆหลังจากถอนจูบออก พร้อมกับเคลื่อนไหวร่างกายช้าลงจนกลายเป็นหยุดนิ่ง ยกตัวนาร์เนียลงจากหน้าตัก แล้วดันตัวเธอให้นอนลงบนโซฟา

"อ๊า..หะ..เหมหนูเสียว" ร่างบางบิดเร่าร่างกายไปมาเมื่อท่อนเนื้อใหญ่โตถูกดันเข้ามาในกายอีกครั้ง เธอแยกขาออกจากกันอย่างลืมอายขณะที่มองแก่นกายใหญ่กระแทกกระทั้นเข้ามา

ปึก! ปึก! ปึก! ปึก!

"อ๊า..ยังเจ็บอยู่ไหม" เหมราชโน้มตัวลงเล็กน้อย เกี่ยวรั้งท่อนขาข้างหนึ่งของเด็กสาวขึ้นมาวางบนบ่าแกร่ง ก่อนจะฉกริมฝีปากลงไปดูดดุนปลายถันที่กำลังแข็งชันเป็นไต

"จะ..เจ็บ..อ๊า..ตะ..แต่เสียวด้วยค่ะ" คำตอบไร้เดียงของนาร์เนียเรียกรอยยิ้มเอ็นดูจากเจ้าของใบหน้าคมเข้ม เขาช้อนตามองเล็กน้อย ก่อนจะยื่นมือขึ้นไปสัมผัสริมฝีปากอวบอิ่มเบาๆ