เสน่หามาเฟีย นิยาย บท 13

ความเดิมตอนที่แล้วดาด้าและแม่ติดต่อผู้เป็นพ่อไม่ได้จึง โทรศัพท์ไปหาผู้เป็นพ่อ แต่มีคนอื่นเป็นคนรับโทรศัพท์

"ขอโทษนะคะอันนี้ใช่โทรศัพท์ของคุณสมภพไหมคะ"

"ใช่อันนี้เป็นโทรศัพท์ของไอ้แก่สมภพ"

"ทำไมคุณถึงเรียกชื่อสามีฉันแบบนี้ล่ะคะ"

"ก็ไอ้แก่สมภพตอนนี้มันโดนขังอยู่ที่บ่อนกาสิโนที่อิตาลี่"

"ห๊าาาา คุณว่าอะไรนะคะ"

"กู บอกว่าไอ้แก่สมภพมันโดนขัง อยู่ที่กาสิโนในอิตาลี กำลังจะโทรหามึงพอดีเลย เอาเงินที่บ่อนมาคืนด้วย 50,000,000 เหรียญถ้าไม่มีคืนไอ้แก่นี้ตาย !!!!!

"ห๊าาาา "

เมื่อได้ยิน โรเบิร์ตพูดแบบนี้มารดาของดาด้าก็เป็นลมโทรศัพท์หล่นจากมือทันที ทั้งโทรศัพท์และตัวคนร่วงหล่นไปพร้อมพร้อมกัน

"คุณแม่คะคุณแม่ คุณแม่เป็นอะไรไปคะ คุณแม่ได้ยินดาด้าไหมคะ คุณแม่ "

ดาด้า พยายามเรียกแม่แต่เรียกยังไงก็ไม่ฟื้นหญิงสาวรีบไปหยิบยาดมที่อยู่ในกระเป๋าของตัวเองมาให้มารดาของเธอดมทันที

♦️♦️♦️♦️♦️♦️♦️♦️♦️♦️

หลังจากที่มารดาเธอหมดสติไปไม่นานมาาดาของดาด้า ลืมตาตื่นขึ้นมาก็เอาแต่ร้องไห้

"คุณแม่ขาคุณแม่ร้องไห้ทำไมคะ แล้วคุณพ่อเป็นอะไรหรอคะ ?

ผู้เป็นบุตรสาวรีบถามมารดาอย่างร้อนใจ มารดามองหน้าลูกสาวแล้วก็ร้องไห้โฮครั้งใหญ่ขึ้นมาอีกรอบ

" ฮือออออออๆๆๆๆๆ "

"คุณแม่เป็นอะไรคะแล้วให้ดาด้าฟังได้ไหมคะ ???? หญิงสาวถามผู้เป็นมารดาออกไปด้วยความเป็นห่วง

"คุณพ่อลูก คุณพ่อ ฮือออออๆๆๆ ... " มารดาของดาด้าเอาแต่พร่ำร้องไห้ด้วยความเสียใจกับการกระทำของผู้เป็นสามี

"คุณแม่ขาคุณพ่อทำไมเหรอคะ ???

ตอนนี้ดาด้าภายในใจรู้สึกไม่ดี พรางร้องไห้ไปกับมารดาของเธอด้วย

" ฮึก !! เมื่อตะกี๊ที่แม่โทรไปหาคุณพ่อ มีคนอื่นรับโทรศัพท์ เค้าบอกว่าเป็นเจ้าของบ่อนและคุณพ่อของเราตอนนี้ถูกจับเป็นตัวประกัน ถ้าไม่มีเงิน 50,000,000 เหรียญเค้าจะฆ่าคุณพ่อ ฮือๆๆๆๆ " ผู้เป็นแม่บอกกับลูกสาวแล้วร้องไห้ไปด้วย ดาด้าได้ยินอย่างนี้ก็ตกใจมาก

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เสน่หามาเฟีย