เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ / เธอเปลี่ยนไปเป็นบอส นิยาย บท 1007

เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ บทที่ 1007 เรียนรู้จากบอส

เมื่อตํารวจมาถึง ครอบครัวหญิงชราตื่นตระหนกและต้องการจัดการกับการถ่ายทอดสดของบิ๊กวี

ปรากฏว่าเจี่ยนอีหลิงไม่เพียงแต่พบตัวบิ๊กวีระหว่างทาง แต่ยังเรียกตํารวจมาอีกด้วย

ทันทีที่ตํารวจมาถึงครอบครัวของหญิงชราก็สงบลง

“เอ่อ คุณตํารวจผมไม่ได้ทําอะไรไม่ดีเลย แม่ของผมถูกชน ผมแค่หวังว่าอีกฝ่ายจะชดใช้ค่าเสียหายเท่านั้น” ลูกชายคนโตของหญิงชรารีบอธิบาย

“ใช่ๆ การจะเรียกร้องค่าชดเชยคงไม่ผิดใช่ไหม?” ลูกสะใภ้คนโตเห็นด้วย “แม้ว่ากระดูกจะหักก็คงไม่ต้องชดใช้เป็นแสนหรอกใช่ไหม?” ตํารวจถาม

“คือว่า…”

พวกเขามีสีหน้ากระอักกระอ่วนไม่กล้าเผชิญหน้ากับตํารวจ

“ตอนนี้ สิ่งที่พวกคุณทํามันคือการแบล็คเมล์นะครับ” ตํารวจกล่าว

เมื่อได้ยินเรื่องการแบล็คเมล์ ครอบครัวของหญิงชราก็มีใบหน้าที่น่าเกลียดมากขึ้น

“อะไรนะ? แบล็คเมล์งั้นเหรอ? ร้ายแรงขนาดนั้นเลยเหรอ?” ลูกชายคนเล็กของหญิงชรามองด้วยความประหลาดใจ

“คุณคิดยังไงล่ะ? คุณตะโกนร้องเรียกเงินค่าชดเชยหนึ่งแสนสองแสน? และยังขวางผู้คนไม่ให้พวกเขาออกไป”

“แต่แม่ของผมเข้าโรงพยาบาล ผมมีเหตุผลที่จะถามถึงค่าชดเชย คุณตํารวจคุณดูสิ แม่ผมยังคงนอนอยู่บนเตียง ตอนนี้ทั้งปวดหัวปวดท้องและมันก็ยังไม่ดีขึ้นจนถึงตอนนี้ ผมก็ห่วงแม่ของผมมากนะครับ” ลูกชายคนโตแก่ต่าง

“คุณมีเหตุผลที่จะขอค่าชดเชย การตรวจโรงพยาบาลยังไม่ออกมา มันไม่สมเหตุผลที่คุณจะขอเงินหนึ่งแสนโดยไม่มีหลักฐานหรือผลตรวจที่แน่ชัดอะไรเลย” ตํารวจกล่าว ครอบครัวของหญิงชราแสดงความประหลาดใจและความหวาดกลัว

ถ้าเรื่องนี้มันเป็นอาชญากรรม คงจะเป็นเรื่องใหญ่แน่

“พวกเราไม่ได้ต้องการแบล็กเมล์พวกเขาจริงๆ ผมคํานวณจากข้อเท็จจริงที่ว่าถ้าแม่ของผมเป็นอัมพาตอยู่บนเตียงตลอดทั้งปี ในครอบครัวมีพวกเราหลายคนตกงาน หลายคนต้องถูกหักค่าจ้างไปมากมาย และน้องชายคนเล็กของผมเป็นถึงคนดังในอินเทอร์เน็ต เขาถ่ายทอดสดได้วันละหลายพันหยวน!”

“ใช่แล้ว ต่อให้พวกผมคํานวณผิดพลาดหรือมากเกินไป พวกเขาก็สามารถเสนอมาได้เลย จะบอกว่าพวกผมแบล็กเมล์พวกเขากล่าวเกินไปแล้ว”

พวกเขารีบอธิบาย และพยายามลบความผิดที่ถูกกล่าวหาว่าพวกเขาแบล็คเมล์ “งั้นเหรอ ผมจะทําการตรวจสอบและยืนยันเพิ่มเติมเอง” ตํารวจตอบ

ใบหน้าของทุกคนซีดเผือดและสับสนเล็กน้อย

เจี่ยนอีหลิงไม่ต้องการดูอีกต่อไป อันหยางได้ทิ้งข้อมูลติดต่อไว้ให้กับตํารวจ และบอกว่าให้ติดต่อพวกเขาหากต้องการความร่วมมือในการสอบสวน

จากนั้นเจี่ยนอีหลิง และอันหยางก็ออกจากโรงพยาบาล ดวงตาของหูเจียวเจียวแดงเล็กน้อย เพราะเพิ่งร้องไห้

แต่ไม่นานเธอก็กลับมาเป็นปกติเหมือนเดิม

เธอเริ่มคุยกับเจี่ยนอีหลิงอย่างไม่รู้จบ “ครั้งต่อไปถ้าฉันทําความดี ฉันต้องจําไว้ว่าต้องถ่ายรูปเป็นหลักฐานไว้ก่อน จะได้ไม่มีคนฉวยโอกาสแบบนี้มารังแกฉันอีก ดีจริงๆเลยที่มีเธอ ฉันโง่มาก ฉันจะกลัวว่าอันหยางจะใจร้อนและทะเลาะกับคนอื่น ๆ ถ้าทะเลาะกันเราจะกลายเป็นคนไร้เหตุผล”

อันหยางกล่าวว่า “ผมจะเรียนรู้จากบอส เรียนรู้ที่จะใช้สมองแทนการใช้กําปั้น!”

หูเจียวเจียวพูดเสียงเบาว่า “เป็นเรื่องดีที่นายมีความคิดแบบนี้ แต่ไม่รู้ว่าสมองของนายจะทาได้ไหม อย่างไรก็ตามไอคิวของนายแย่กว่าของอีหลิงนิดหน่อย”

จงอี้

อันหยางกระซิบเตือนแฟนของตัวเองว่า “เจียวเจียวไว้หน้าผมบ้างได้ไหม?”

หูเจียวเจียว “แต่ว่า…ต่อหน้าอีหลิง นายก็ไม่มีหน้าอยู่แล้ว….”

อันหยาง “……”

☆☆☆ บทที่ 1008 อํานาจสมาคมจงอี้ต้องอยู่ในมือของเจี่ยนอีหลิง

หลังจากจัดการเรื่องหูเจียวเจียวและกลับบ้าน จ่ายหวินเชิ่งก็ได้ออกไปที่บริษัทแล้ว