เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ / เธอเปลี่ยนไปเป็นบอส นิยาย บท 1015

เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ บทที่ 1015 ของขวัญจากภรรยา

หนึ่งชั่วโมงครึ่งต่อมา ผู้เข้าแข่งขันทั้งหมดที่อยู่บนเวที ก็ล้มลงราวกับใบไม้ร่วง

คนสุดท้ายที่ยืนอยู่บนเวทียังคงเป็นเจี่ยนอี้เหิง

บนตัวเต็มไปด้วยเหงื่อ และเสื้อยืดของเขาก็เปียกชุ่มไปทั้งตัว

มุมปากของเจี่ยนอี้เหิงโค้งขึ้นเป็นรอยยิ้ม ดูเหมือนเขาจะไม่เหนื่อยเลยสักนิด

แต่ตรงกันข้าม ในตอนนี้เขารู้สึกมีความสุขมาก

ทุกคนมาแสดงความยินดีกับจ่ายหวินเชิง

“นายท่านเชิ่ง คุณไปพบผู้ชายคนนี้มาจากไหน? ซึ่งมันวิเศษมากที่เขามีพละกําลังมากขนาดนี้ เพียงแค่เขาคนเดียวก็สามารถเอาชนะพวกเราทุกคนในสมาคมจงอี้ได้!”

“ใช่แล้ว นายท่านเชิงคนนี้แข็งแกร่งเกินไปแล้ว? นี่เป็นความสามารถที่หาได้ยากมาก!

“นายท่านเชิ่งสายตาดีจริงๆ เพียงแค่พริบตาเดียวก็เจอยอดฝีมือที่หาตัวจับยากในรอบพันปี

มันน่าทึ่งจริงๆ!”

“ใช่ ใช่ และพวกเราอิจฉามาก ที่ผู้ชนะในวันนี้คือนายท่านเชิ่งอย่างไม่ต้องสงสัย และเงิน รางวัลทั้งหมดก็ตกเป็นของนายท่านเชิ่งเช่นกัน”
ตอนนี้ ทุกคนต่างก็พูดเพื่อเอาใจจ่ายหวินเชิ่ง

“นี่คือของขวัญจากภรรยาของผม” จ่ายหวินเชิ่งตอบ

เอ๊ะ?

ของขวัญจากภรรยาอย่างนั้นเหรอ?

ทุกคนหันไปมองเจี่ยนอีหลิงที่นั่งอยู่ข้างจ่ายหวินเชิ่ง

ในเวลานี้เจี่ยนอี้เหิงได้ลงมาจากเวที และเขาก็เดินไปหาเจี่ยนอีหลิงเพื่อแสดงตัวตน “ฉันเป็นพี่ชายของเธอ”

ที่แท้ก็เป็นพี่ชายนายหญิงของพวกเขานี่เอง!

ไม่แปลกใจเลยที่มันถูกมอบให้เป็นของขวัญจากภรรยา

สมาคมจงอี้ทุกคนรู้สึกว่านายหญิงของพวกเขานั้นไม่ธรรมดาเลย

ทักษะทางการแพทย์อาจไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร ซึ่งในความคิดของทุกคนในสมาคมจงอี้ ความสามารถในการทําธุรกิจ และความแข็งแกร่งด้านกําลังนั้นมีความสําคัญมาก

สิ่งที่พวกเขาชื่นชมมากที่สุด คือผู้ที่มีไหวพริบทางธุรกิจ ที่สามารถสร้างกําไรได้ และคนที่มีกําลังมากเท่านั้น

และวันนี้ ทุกคนพบว่านายหญิงของพวกเขา ดูเหมือนจะมีคุณสมบัติทั้งสองอย่าง “นายหญิงกับนายท่านเชิงช่างเป็นคู่ที่เหมาะสมกันจริงๆ”
“ช่างเป็นคู่ที่สมบูรณ์แบบ!”

“ไม่รู้ว่าพี่ชายคนนี้ของนายหญิงมีแฟนหรือยัง เขายังโสดอยู่ไหม?”

คนเหล่านี้ไม่เพียงเปลี่ยนทัศนคติที่มีต่อเจี่ยนอีหลิงเท่านั้น แต่ยังมีความคิดที่เกี่ยวกับเจี่ยนอี้เหิงอีกด้วย

จ่ายหวินเชิ่งพูดกับคนที่ล้อมรอบเจี่ยนอีหลิงว่า “เขาก็อยู่ที่นี่ พวกคุณก็ถามเขาเองก็แล้วกัน” จ่ายหวินเชิ่งรู้ว่าเจี่ยนอีหลิงไม่ชอบเสียงดัง ดังนั้น เขาจึงพาเจี่ยนอีหลิงออกไปทันที และปล่อยให้เจี่ยนอี้เหิงเป็นคนจัดการกับชายชราเหล่านี้ ที่ต้องการเป็นพ่อตาของเขา

ในตอนเย็น เจี่ยนอีหลิงได้รับเงินรางวัลที่ชนะมาจากการแข่งขัน ซึ่งเงินรางวัลได้ถูกถอนมาจากกองทุนพันธมิตร

999 ล้าน

และทองแท่งอีกหนึ่งกล่อง

เจี่ยนอีหลิงรับเงิน และไปหาเจี่ยนอี้เหิงเพื่อแบ่งกับเขา

เจี่ยนอี้เหิงเหลือบมองแล้วพูดว่า “ใส่มันไว้ในบัตรอาหารของฉัน”

เจี่ยนอี้เฉินท่าหน้างง แล้วพูดว่า “พี่ชาย พี่ต้องเลอะเลือนไปแล้วแน่ๆ? พี่จะไปเอาบัตรอาหารมาจากที่ไหน? พี่เรียนจบมาหลายปีแล้ว และที่สําคัญบัตรอาหารใช้ได้เฉพาะในโรงเรียนเท่านั้น! นอกจากนี้ น้องสาวต้องการให้เงิน 999 ล้านแก่พี่ แต่พี่จะเอาไปเติมบัตรอาหารงั้นเหรอ? แล้วใครที่ไหนจะเติมบัตรอาหาร 999 ล้านกัน? หรือพี่จะใช้ไปจนถึงชาติหน้า?”

เจี่ยนอี้เหิงตอบกลับด้วยความมั่นใจ “งั้นก็ทําให้ฉันอันหนึ่งสิ”

เจี่ยนอี้เฉินแตะที่หน้าผากของพี่ชาย เพื่อให้แน่ใจว่าเขามีไข้ “พี่เป็นอะไรไหม? หัวของพี่ได้รับกระทบกระเทือนอะไรหรือเปล่า? หรือยังสับสนกับการต่อสู้อยู่เหรอ?”

เจี่ยนอี้เหิงถามว่า “ให้เสี่ยวหลิงท่าให้ฉันได้ไหม?”

เจี่ยนอี้เฉินนิ่งไปครู่หนึ่ง ทันใดนั้นเขาก็เข้าใจอะไรบางอย่าง “พี่ครับ คงไม่ได้หมายความว่า พี่จะไปกินข้าวที่ห้องของเสี่ยวหลิงนานๆหรอกใช่ไหม?”

ให้ตายสิ นี่ดูเหมือนเป็นวิธีที่ดีในการรบกวนจ่ายหวินเชิ่งได้

ทําไมเขาไม่เคยคิดถึงวิธีนี้มาก่อนเลย?

นึกไม่ถึงว่าพี่ชายของตัวเองจะมีไหวพริบมากขนาดนี้!

บทที่ 1016 ความฝันของฉินชวน