เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ / เธอเปลี่ยนไปเป็นบอส นิยาย บท 1017

เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ บทที่ 1017 โอกาสใหม่ในการรักษาโรคของเขา

เจี่ยนอีหลิงมีสองสิ่งสําคัญที่ต้องทําในปัจจุบัน

หนึ่งคือการมองหาความเป็นไปได้ในการรักษาจ่ายหวินเชิ่ง ถึงแม้ว่าตอนนี้จะยังไม่มีหนทางก็ตาม แต่เจี่ยนอีหลิงเชื่อว่าเทคโนโลยีมีการพัฒนาและก้าวหน้าอย่างต่อเนื่อง

สองเจี่ยนอีหลิงต้องการมีลูกกับจ่ายหวินเชิ่ง เพราะถ้าหากชีวิตของเขาถูกกําหนดมาอย่างจํากัด เธอจึงต้องการทําให้ชีวิตของเขาสมบูรณ์มากที่สุด

ข้อหนึ่งเธอไม่สามารถทําได้ในระยะเวลาอันสั้น แต่ต้องใช้เวลาและโอกาส

ข้อสองคือสิ่งที่เจี่ยนอีหลิงสามารถทําได้ในทันที ตราบใดที่จ่ายหวินเชิ่งให้ความร่วมมือกับเธอ

แต่ปัญหาตอนนี้ก็คือ จ่ายหวินเชิ่งปฏิเสธที่จะให้ความร่วมมือ และเจี่ยนอีหลิงไม่รู้ว่าจะลงมือหาเรื่องนี้ยังไงดี

เธอรู้ขั้นตอนเฉพาะ แต่วิธีการดําเนินการนั้นค่อนข้างยากสําหรับเธอ

ฉินหยูฝานเพียงสอนให้เธอ “ทําตัวเหมือนเด็ก” แต่ไม่ได้สอนเธอว่าจะต้องทําอะไรต่อไป… หรือฉินหยูผ่านอาจจะไม่รู้เรื่องนี้ เพราะตัวของเธอก็ยังโสดอยู่เลย

เจี่ยนอีหลิงคิดไปคิดมา แต่อยู่ดีๆเธอก็คิดถึงพี่สาวเอิน

ในบรรดาคนที่เธอรู้จัก มีเพียงพี่สาวเอินเท่านั้น ที่มีประสบการณ์ในด้านนี้

ในระหว่างที่เธอกําลังจะโทรหาพี่สาวเอิน โทรศัพท์ของเจี่ยนอีหลิงก็ดังขึ้น และเป็นหลิวถึงที่โทรหาเธอ

“น้องสาวอีหลิงที่รัก คณบดีผู้งดงาม มีเกียรติ สูงส่ง ฉลาดและน่ารักของฉัน เธอคิดถึงฉันไหม?”

ทันทีที่เธอกดรับสาย เจี่ยนอีหลิงก็ได้ยินเสียงของหลิวถิง

“ไม่คิดถึง” เจียนอีหลิงตอบตามความจริง

“เธอรู้วิธีทําร้ายหัวใจของฉันจริงๆ ซึ่งตอนนี้หัวใจของฉันได้รับบาดเจ็บ และอาจจะมีรอยร้าวเกิดขึ้นมาได้ ฉันคงต้องสแกนหารอยร้าวนั้นทีหลัง”

“พูดเรื่องสําคัญ” เจี่ยนอีหลิงพูดเสียงเบา

“โอเค เอาล่ะ ฉันจะโทรมาบอกเกี่ยวกับอาการของคู่หมั้นที่โชคร้ายของเธอ พอดีฉันนึกขึ้นมาได้ว่า มีองค์กรระหว่างประเทศได้ทําการวิจัยเกี่ยวกับเนื้อเยื่อของมนุษย์ และพวกเขามีทรัพยากร บางอย่างที่โรงพยาบาลของเราไม่มี เช่น อุกกาบาตหายาก ที่ปล่อยอนุภาคคอสมิกพิเศษ รวมถึงแร่พิเศษที่รวบรวมจากทะเลลึก 10,000 เมตร ว่ากันว่าพวกเขามีชื่อเสียงมาก และยังเชี่ยวชาญเทคนิคพิเศษบางอย่างที่โรงพยาบาลของเราไม่มี”

ระดับการแพทย์ของโรงพยาบาลลั่วไห่เซินเป็นผู้นําของโลกอย่างไม่ต้องสงสัย

แต่ก็ยังมีข้อบกพร่องมากมาย

“นายคิดว่างานวิจัยของพวกเขาสามารถช่วยอาเพิ่งได้งั้นเหรอ?”

“ฉันไม่แน่ใจเกี่ยวกับเรื่องนั้น ฉันแค่จะบอกว่ามันเป็นไปได้ และคิดว่าเธอควรลองท่าดู ถ้าหากยังไม่มีวิธีที่ดีกว่านี้ ก็ต้องรักษาม้าตายต่างม้าเป็น*” หลิวถึงพูดตามตรง “แต่องค์กรนี้ไม่ง่ายที่จะเข้าไป พวกเขาเป็นองค์กรวิจัยวิทยาศาสตร์ธรรมชาติฉุนอวี้ที่ไม่เป็นทางการ แต่เป็นองค์กรที่มีความลึกลับและแข็งแกร่งมาก ซึ่งมันดึงดูดผู้ที่มีความสามารถชั้นนําระดับโลกเป็นจํานวนมาก และเกณฑ์การเข้าร่วมก็สูงมากเช่นเดียวกัน”

(สํานวน รักษาม้าตายต่างม้าเป็น หมายถึง เป็นคําอุปมาที่รู้ว่าสิ่งต่างๆสิ้นหวัง แต่ก็ยังมีความหวังริบหรี่และช่วยชีวิตไว้อย่างแข็งขัน โดยทั่วไปแล้วหมายถึงความพยายามครั้งสุดท้าย)

“ฉันเข้าใจแล้ว”

“เธออย่าเศร้าเกินไป ชีวิตและความตายเป็นสิ่งที่ไม่แน่นอน สิ่งที่เราต้องทําคือถนอมช่วงเวลา ในปัจจุบันให้ดีที่สุด ถึงแม้ว่านายท่านเชิ่งจะไม่หาย แต่เขาอาจจะไม่ตายก็ได้? ไม่แน่เขาอาจจะโชคดีมีชีวิตอยู่ได้ถึง 99 ปี และอายุยืนกว่าฉันก็ได้ใครจะไปรู้”

หลิวถึงพยายามปลอบเจี่ยนอีหลิงอีกครั้ง เขากลัวว่าเจี่ยนอีหลิงจะโศกเศร้าเกินไป

“ฉันไม่เป็นไร” เจี่ยนอีหลิงเศร้าจริงๆ แต่เธอก็รู้ว่าความโศกเศร้าไม่ใช่วิธีแก้ปัญหา และชีวิตต้องดำเนินต่อไป

อันที่จริง เธอเคยชินกับความตาย

แต่เนื่องจากย่าเจี่ยนเป็นโรคหลอดเลือดในสมอง ทําให้การเกิด แก่ เจ็บ และตาย ได้ให้ความหมายที่ต่างกันออกไป ซึ่งเธอไม่เคยรู้สึกแบบนี้มาก่อน

หลังจากที่เจี่ยนอีหลิงวางสาย เธอก็เปิดข้อมูลที่ส่งถึงเธอโดยหลิวถึงทันที

##E☆ บทที่ 1018 องค์กรวิจัยวิทยาศาสตร์ธรรมชาติฉินอวี้

องค์กรวิจัยวิทยาศาสตร์ธรรมชาติฉินอวี้

มีข้อกําหนดสําหรับการเป็นสมาชิกนั้นสูงมาก ซึ่งองค์กรแห่งนี้จะยอมรับเฉพาะผู้ที่มีความสามารถและพรสวรรค์ด้านเทคโนโลยีขั้นสูง ที่ประสบความสําเร็จในสาขาใดสาขาหนึ่งเท่านั้น

องค์กรนี้ร่ํารวยมาก และมีวัสดุทุกชนิดที่หลิวถึงได้อธิบายไว้ก่อนหน้านี้ รวมถึงอุกกาบาตและวัสดุในอวกาศที่คนทั่วไปไม่มีโอกาสได้สัมผัส

เจี่ยนอีหลิงตัดสินใจเข้าร่วมองค์กรนี้ เพราะเธอต้องการแหล่งข้อมูลเพิ่มเติม เพื่อที่เธอจะได้มีโอกาสศึกษาอาการของจ่ายหวินเชิ่ง

เจี่ยนอีหลิงท่าการค้นหาในอินเตอร์เน็ตทั้งหมด แต่เธอก็ไม่พบวิธีที่เกี่ยวข้องในการเข้าร่วมเป็นสมาชิกเลย

หลังจากคิดอยู่ครู่หนึ่ง เจี่ยนอีหลิงก็โทรมาเฟิงเหว่ย

“เธออยากจะเข้าร่วมองค์กรฉุนอวี้งั้นเหรอ?” เฟิงเหว่ยรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย