เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ / เธอเปลี่ยนไปเป็นบอส นิยาย บท 1137

บทที่ 1137 แผนการเลี้ยงดูให้อุดมสมบูรณ์ 2

“อาเชิ่งกินไปแล้ว ในห้องครัวยังมีอยู่” เจี่ยนอีหลิงตอบตามความจริง หยูซีผงะไปครู่หนึ่ง เขายิ้มและพูดว่า “งั้นก็ดี ฉันจะไปกินที่ห้องครัว!” หยูซีวิ่งออกไป ไม่เสียใจเลยเพราะสูญเสียเกี๊ยวนึ่งไปแค่ครึ่งหนึ่ง นายท่านเพิ่งยอมกิน ย่อมดีกว่าสิ่งอื่นใด

อย่าว่าแต่เสียเกี๊ยวนึ่งเลย ต่อให้เสียค่าครองชีพครึ่งปีก็ไม่มีปัญหาอะไร หยูซีเมื่อมาถึงห้องครัว จินจิ่นยังคงยุ่งอยู่ในครัว

“คุณหนูจิน อย่าขยับอย่าขยับ ปล่อยให้ผมจัดการเรื่องล้างจานเอง!” “คุณ…ล้างจานได้เหรอ?” จินจิ่นเหลือบมองหยูซีอย่างสงสัย

ดูยังไงหยูซีก็ไม่เหมือนผู้ชายที่จะอยู่ในครัว

กลิ่นอาย ของเขาเต็มไปด้วยลูกชายของผู้สูงศักดิ์ และภูมิหลังเขาต้องไม่ธรรมดาอย่างแน่นอน คนแบบนี้ไม่น่าจะแตะต้องงานครัว ยิ่งไม่ต้องพูดถึงการล้างจาน

พูดจบก็หยูซีพับแขนเสื้อทั้งสองข้างแล้วเริ่มล้างจาน

เมื่อเห็นว่าเขาทําแบบเดียวกัน จินจิ่นก็ไม่เกรงใจเขาแล้ว

ตอนที่เจี่ยนอีหลิงออกมาจากห้อง หยูซีก็ไกล้จะเสร็จแล้ว เลยเตรียมตัวไปเก็บผักที่สวนผักกับจินจิ่น

“เทพหลิง คุณอยากกินผักใบเขียวแบบไหนสําหรับมื้อกลางวันนี้ คุณจินกับฉันจะไปที่สวนผัก เพื่อเก็บผักที่สดที่สุด”

ข้อดีอย่างหนึ่งของการใช้ชีวิตในบ้านของจินจิ่นคือผักใบเขียวที่จินจิ่นปลูกในสวน

ทั้งไก่และเป็ดที่เธอเลี้ยงเพียงพอที่จะสามารถบํารุงร่างกายของผู้ป่วยทั้งสองได้

แน่นอนว่าหยูซีก็ไม่มีทางเอาของพวกนี้ไปเปล่าๆ เขาให้คนทําบัญชีไว้ แล้วจะเอาไปคืนให้จินจิ่นทีหลัง

อันที่จริง เงินจํานวนเล็กน้อยนี้ไม่มีความหมายสําหรับหยูซีเลย เหตุผลหลักที่จําได้ชัดเจนคือ ความเคารพในผลงานของจินจิ่น

“ขอฉันไปกับพวกเธอด้วยได้ไหม?” เจี่ยนอีหลิงถาม

จินจิ่นเหลือบมองรถเข็นที่เจี่ยนอีหลิงนั่งอยู่ “ถนนในสวนผักนั้นเดินไม่ง่าย และถ้ามันจม ต้องมีคนไปช่วยหามออกมา”

หยูซีรีบพูดว่า “ไม่เป็นไร เราไม่ขาดคน ถ้าเทพหลิงอยากไป ก็ไปกับพวกเราได้” จ่ายหวินเชิงกําลังนอนอยู่ในห้อง และได้ยินเสียงการสนทนาด้านนอก

เมื่อรู้ว่าพวกเขากําลังจะไปสวนผัก จ่ายหวินเชิ่งมองลงไปที่มือและเท้าของตัวเอง

มีความไม่พอใจอย่างหนึ่งที่ไม่สามารถอธิบายได้

หลังจากที่เจี่ยนอีหลิงและคนอื่นๆออกไป จ่ายหวินเชิ่งก็เรียกคนเข้ามา

“ไปหาอะไรมาให้ฉันกิน” “จ่ายหวินเชิงกล่าว

เพื่อให้ร่างกายฟื้นตัวโดยเร็วที่สุด นอกจากกินยาแล้ว ก็คือเรื่องการกิน

“นายน้อย นายหญิงสั่งแล้ว เธอจะรับผิดชอบอาหารทั้งหมดของคุณ จึงห้ามไม่ให้พวกเราเตรียมอาหารพิเศษให้คุณ”

แน่นอนว่าคนรอบข้างจ่ายหวินเชิ่งฟังเจี่ยนอีหลิงแล้ว สิ่งที่เจี่ยนอีหลิงพูดนั้นได้ผลมากกว่าสิ่งที่จ่ายหวินเชิ่งพูด

จ่ายหวินเชิงบอกไม่ถูกว่าเป็นความรู้สึกแบบไหน

โกรธงั้นเหรอ?

ดูเหมือนจะไม่ใช่ทั้งหมด

เป็นการยากที่จะอธิบายความรู้สึกของการถูกควบคุม

โดยเฉพาะอย่างยิ่งคนที่ดูแลเขาไม่ใช่ใครอื่น แต่เป็นกระต่ายที่เขาทําสูญหายไปเมื่อสองปีที่แล้ว

“นายท่านมีอะไรอีกไหม?”

บอดี้การ์ดยืนอยู่ที่หน้าประตูเพื่อรอคําสั่งเพิ่มเติมจากจ่ายหวินเชิ่ง

“ไปหาเธอที่สวนผัก อย่าปล่อยให้เธอล้ม” จ่ายหวินเชิ่งกล่าว

“นายท่านวางใจได้ นายหญิงไปสวนผัก ก็มีคนติดตามเธอไปแล้ว”

ไม่ต้องการคําสั่งเพิ่มเติมจากจ่ายหวินเชิ่ง บอดี้การ์ดส่วนตัวมีวิธีการปกป้องนายหญิงของพวกเขา

ในฐานะบอดี้การ์ดของตระกูลจ่ายพวกเขารู้ดีว่ามีเพียงนายหญิงของวกเขาได้รับการปกป้อง และคุ้มครองเท่านั้น ที่จะทําให้นายท่านของพวกเขาดีขึ้น

บทที่ 1138 แผนการเลี้ยงดูให้อุดมสมบูรณ์ 3

ยังไม่ทันถึงมื้อเที่ยง จ่ายหวินเชิ่งก็ได้กลิ่นอาหารแล้ว

บ้านเล็กของจินจิ่น กลิ่นของห้องครัวค่อนข้างจะเป็นจุดสนใจ แม้แต่ห้องนอนยังได้กลิ่นอย่างชัดเจน