เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ / เธอเปลี่ยนไปเป็นบอส นิยาย บท 1149

สรุปบท ตอนที่ 1149-1150: เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ / เธอเปลี่ยนไปเป็นบอส

สรุปตอน ตอนที่ 1149-1150 – จากเรื่อง เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ / เธอเปลี่ยนไปเป็นบอส โดย Internet

ตอน ตอนที่ 1149-1150 ของนิยายดราม่าเรื่องดัง เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ / เธอเปลี่ยนไปเป็นบอส โดยนักเขียน Internet เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง

1149 การเปลี่ยนแปลงของนายท่านเชิ่ง 3

“ให้หยูซีมา เธอออกไปรอฉันข้างนอก” จ่ายหวินเชิ่งไม่อยากให้เจี่ยนอีหลิงทรมาน อีกอย่าง เธออุ้มเขาไม่ได้ แค่จับเธอก็จะไม่ไหวแล้ว

“นายท่านเชิง ผมก็ไม่สามารถอุ้มนายได้…” หยูซีตอบกลับอย่างคนอ่อนแอ

ถอดเสื้อผ้าได้ แต่หยูซีไม่สามารถอุ้มคนลงไปในอ่างน้ําได้

ผู้เฒ่าซุนหมดความอดทน ก้าวตรงไปข้างหน้า มือหนึ่งคว้าเสื้อผ้าที่หน้าอกของจ่ายหวินเชิ่งยกขึ้นแล้วโยนลงไปในอ่างน้ํา

ในเวลาเพียงสามวินาทีจ่ายหวินเชิ่งก็ย้ายจากรถเข็นไปยังอ่างอาบน้ํา

“ว้าว” น้ํากระเซ็นไปทั่วห้อง

“แต่ละคนนี่ช่างยุ่งยากเหลือเกิน” ผู้เฒ่าซุนพูดด้วยความรังเกียจ

หากเขาไม่ถอดเสื้อผ้าก่อนไปแช่ยา เสื้อผ้าก็จะเสียไปทั้งชุด

ต้องใช้แรงมากแค่ไหน ถึงจะโยนคนลงในอ่างได้?

หยูซีตกตะลึง

ชื่นชมและนับถือ ความแข็งแกร่งของผู้เฒ่าผู้นี้ช่างน่ากลัวจริงๆ!

ไม่รู้ว่าถ้าเจี่ยนอี้เหิงอยู่ที่นี่ จะสามารถเอาชนะชายชราคนนี้ได้หรือเปล่า

“เอาล่ะ ออกไปทั้งหมด วิชากังฟูของผู้เฒ่าอย่างฉันไม่สามารถสอนคนตามอําเภอใจได้” ผู้เฒ่าซุนเริ่มไล่คนออกไปอีกครั้ง

บอกว่าไม่สอนคนตามอําเภอใจ แต่สุดท้ายก็ไม่ใช่เพราะคําพูดของตัวเอง จะสอนจ่ายหวินเชิ่งงั้นเหรอ?

นี่อาจเป็นสิ่งที่คนพูดมาปากต่อปาก “ฉันไม่ใช่คนที่ทําตามใจชอบ ฉันไม่ใช่คนป่าเถื่อน” เจี่ยนอีหลิงถูกไล่ออกจากห้อง

ยืนอยู่นอกประตู หยูซีกระซิบถามเจี่ยนอีหลิง “เทพหลิง ผู้เฒ่าคนนี้เชื่อถือได้งั้นเหรอ?” ผู้เฒ่าคนนั้นแปลก เขาไม่พูดอะไร และสิ่งที่พูดก็ไม่ค่อยเป็นไปตามสามัญสํานึก เจี่ยนอีหลิงมองย้อนกลับไปที่ประตูด้านหลัง “ลองเชื่อเขาสักครั้ง”

หยูซีคิดไปคิดมา ก็ใช่ เอาชนะผู้เฒ่าประหลาดคนนั้นไม่ได้ คงได้แต่เลือกที่จะเชื่อเขา เจี่ยนอีหลิงไปที่เจี่ยนหยุ่นโม่ หลิวถึงและคนอื่นๆพวกเขากําลังศึกษาเกี่ยวกับการวิจัย หยูซีย้ายเก้าอี้และนั่งลงที่หน้าประตูห้อง

ไม่รู้ว่าผู้เฒ่าข้างในกําลังจะทําอะไรกับนายท่านเชิงของพวกเขา

ร่างกายของนายท่านเชิ่งจะดีขึ้นได้จริงๆเหรอ?

หยูซีที่น่าเบื่อคิดถึงเรื่องนี้ นายท่านเชิ่งสามารถต่อสู้ได้เมื่อตอนที่เขาสุขภาพไม่ดี แล้วถ้าเขาดีขึ้นจริงๆคงแข็งแกร่งขึ้นยิ่งกว่าเดิมใช่ไหม?

หยูซีถือโทรศัพท์มือถืออยู่หน้าประตูและเล่นเกมส์ “Zerg Invasion” เวอร์ชันมือถือเป็นเวลาหนึ่งชั่วโมง

เวอร์ชันเกมมือถือเป็นเวอร์ชันคอมพิวเตอร์รูปแบบง่าย ความยากของเกมลดลงอย่างมาก ข้อดีคือสามารถเล่นได้ทุกที่ทุกเวลา

หนึ่งชั่วโมงต่อมา ประตูก็เปิดออก ผู้เฒ่าซุนก็ถือบุหรี่ออกมาพร้อมรอยยิ้มบนใบหน้าเขา หยูซีเห็นแล้วรู้สึกโง่งม ตาเฒ่าผู้นี้หัวเราะเยาะอะไร?

“ดูไม่ออกเลยว่านอกจากชายคนนี้จะเป็นชายหนุ่มที่ป่วยแล้ว เขายังเป็นต้นกล้าที่ดีในการฝึกศิลปะการต่อสู้อีกด้วย”

ผู้เฒ่าซุนถอนหายใจ

เขาใช้ชีวิตมาเกือบทั้งชีวิต และนี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้พบกับต้นกล้าดีๆแบบนี้

หากไม่ใช่เพราะป่วยอยู่ เขาอาจตื่นเต้นในใจจนรับเป็นศิษย์ไปแล้วก็ได้

น่าเสียดายที่ร่างกายนี้ไม่ดีพอ ดังนั้นจึงเป็นเรื่องปกติที่จะสอนเรื่องการเสริมสร้างร่างกาย และ การปรับลมหายใจก่อนสักหน่อย

ไม่ว่ามากแค่ไหน การสอนก็เปล่าประโยชน์

เว้นแต่สาวน้อยคนนั้นจะมีวิธีรักษาโรคของเขาจริงๆ

หยูซีเข้าไปในห้อง ก็เห็นว่าจ่ายหวินเชิ่งยังคงแช่อยู่ในอ่างน้ําอยู่

ผู้เฒ่าคนนี้ แค่โยนคนลงไปในอ่างน้ํา แต่ก็ไม่สนใจเรื่องการเอาคนขึ้นมา

“นายท่านเชิง นาย นายไม่เป็นไรใช่ไหม?” หยูซีรีบถาม

“ไม่เป็นไร”

“ฉันจะหาคนมาอุ้มนาย” หยูซีไม่สามารถดึงจ่ายหวินเชิ่งออกจากอ่างน้ําเพียงคนเดียว

“นายพยุงฉันหน่อย” จ่ายหวินเชิ่งพูดกับหยูซี

“พยุง?” หยูซีหยุดนิ่งไปครู่หนึ่ง “นายท่านเชิ่ง นายมีแรงไหม?”

“ลองดู”

“โอเค” หยูซีก้าวไปข้างหน้าและช่วยพยุงจ๋ายหวินเชิ่งขึ้น

บทที่ 1150 การเปลี่ยนแปลงของนายท่านเชิ่ง 4

จ่ายหวินเชิ่งจับขอบอ่างไม้มือหนึ่ง ส่วนอีกข้างหนึ่งหยูซีออกแรงช่วยประคอง

“ว่าว—”

ชายคนนั้นลุกขึ้นจากน้ํา

“อือ” เสียงทุ้มต่ํามาจากลําคอ และลมหายใจร้อนตกลงบนใบหน้าของเจี่ยนอีหลิง
เจี่ยนอีหลิงหดตัวตามสัญชาตญาณ“กังฟูของผู้เฒ่ามีประโยชน์มาก” จ่ายหวินเชิ่งก้มหัวลงกระซิบข้างหูของเจี่ยนอีหลิง
“จั๊กจี้…” ความร้อนกระทบ ทําให้มีอาการจั๊กจี้หู

“เห็นได้ชัดว่าเมื่อตอนที่ฉันขยับไปไม่ได้ เธอก็ทําอะไรทุกอย่างกับฉัน ตอนนี้ฉันรู้แล้วว่าฉันอาย มันจะช้าไปหน่อยไหม?”

“ฉันไม่อาย” เจี่ยนอีหลิงโต้กลับเพื่อพิสูจน์ว่าของตัวเองไม่อายและรีบยืดตัวออกไป “แต่ตอนนี้ นายทําไม่ได้ นายยังไม่หายดี”

“ฉันไม่ได้บอกว่าจะทําอะไรกับเธอตอนนี้” จ่ายหวินเชิ่งยิ้ม

ในหัวของเธอคิดอะไรอยู่เนี่ย?

ทำไมถึงคิดอยากจะมีลูกทั้งวันทั้งคืน?

นี่เป็นครั้งแรกในรอบสองปีที่เห็นเขายิ้มอย่างอบอุ่น

ภายใต้แสงจันทร์มันดูสวยงามเป็นพิเศษ

เจี่ยนอีหลิงเห็นเขามีความสุขและความเบิกบานใจ จนรู้สึกอยากกอดและจูบเขาอีกสักครั้งสองครั้ง

ทันทีที่ความคิดนี้ออกมา ร่างกายก็จะเชื่อฟังความคิดนั้นและลงมือทำ

แขนโอบรอบเอวของจ่ายหวินเชิ่ง เงยหน้าขึ้นแล้วจูบเขา

แม้ว่าจะดูงุ่มง่าม แต่ก็เพียงพอที่จะยั่วยวนใจได้

ผ่านไปสักพัก จ่ายหวินเชิ่งก็เริ่มที่จะแยกคนทั้งสองออกจากกัน

“เอาล่ะ จะเก็บไว้สะสางกับเธอในภายหลัง”

“ทําไมต้องเก็บไว้สะสางกับฉัน…”

“ไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น”สะสาง“นั่นไม่ใช่การทําความสะอาด”

“นายไม่เศร้าแล้วเหรอ?” เจี่ยนอีหลิงยืนยันกับจ่ายหวินเชิ่งอีกครั้ง

“ไม่เป็นไร ฉันจะเศร้าทําไม?” กระต่ายน้อยเข้าใจงั้นเหรอว่าทําไมเขาไม่สนใจเธอ

เจี่ยนอีหลิงยิ้มแล้วมองไปที่จ่ายหวินเชิ่งด้วยดวงตาที่ลุกโชนแผดเผา

จ่ายหวินเพิ่งรีบพลิกตัวกลับอย่างรวดเร็ว

ถ้าเธอมองเขาแบบนี้อีกครั้ง เขาอาจจะทําอะไรบางอย่างที่เกินกว่าร่างกายของเขาจะทนได้ในตอนนี้

มีธุระกระทันหัน หลังจากอ่านบทนี้แล้ว ยังมีต่ออีกสองตอนนะครับ แต่อาจจะรอนานนิดนึง ไปก่อนละครับ