เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ / เธอเปลี่ยนไปเป็นบอส นิยาย บท 1151

บทที่ 1151 กระสอบทรายฝึกถูกส่งมาถึงหน้าประตู 1

ผู้เฒ่าซุนมารายงานตัวที่บ้านของจินจิ๋นตรงเวลาทุกวัน และสอนวิชากังฟูให้จ่ายหวินเชิ่ง

ในตอนแรกผู้เฒ่าซุนก็รู้สึกลังเล และเริ่มดูมีความสุขมากหลังจากค้นพบพรสวรรค์ของจ่ายหวินเชิง

นอกจากนี้เจี่ยนหยุ่นโม่ยังส่งอุปกรณ์มาให้เขาตามข้อตกลง

เดิมทีเขาก็อยากจะช่วยชายชรา แต่ผู้เฒ่าซุนกลับปฏิเสธ และเขาขอเพียงแค่วิธีจัดเตรียมจากเจี่ยนหยุ่นโม่เท่านั้น และตัวเขาเองก็แบกมันกลับไปทําเอง ไม่ว่ายังไงเขาก็ไม่ยอมให้ใครเข้าใกล้ภูเขา ร่างกายของจ่ายหวินเพิ่งฟื้นตัวในอัตราความเร็วที่สามารถมองเห็นได้ด้วยตาเปล่า

รอยแผลเป็นบนร่างกายของเจี่ยนอีหลิงค่อยๆจางลง

ผู้คนที่อาศัยอยู่ที่นี่ หยูซี อันหยาง เจี่ยนหยุนโม่ หลิวถึง และเวินเหยียนก็อารมณ์ดีเช่นกัน แน่นอนการเปลี่ยนแปลงที่เห็นได้ชัดอีกอย่างหนึ่งก็คืออาหาร

ในช่วงแรกอาหารของเจี่ยนอีหลิงค่อนข้างจืดชืด และซุปใสก็มีน้ําน้อย ส่วนใหญ่แล้วเพื่อดูแลกระเพาะที่บอบบางของจ่ายหวินเชิ่ง

ในตอนนี้มีเนื้อสัตว์ และอาหารอันโอชะจากภูเขาและทะเลอีกมากมาย

แม้ว่าคุณจะสามารถทําอาหารมากกว่าสิบหรือยี่สิบจานต่อมื้อหนึ่งมื้อ หากเป็นเรื่องปกติ จะมีการรักษาที่ดีขนาดนี้ได้ยังไง?

เห็นได้ชัดว่าทุกคนล้วนตกตะลึงกับผลลัพธ์ของจ่ายหวินเชิ่ง

เจี่ยนอีหลิงตั้งใจทําอาหารเพื่อให้จ่ายหวินเชิ่งเพิ่มน้ําหนัก เลยเปลี่ยนวิธีการทําอาหารที่หลากหลาย

ส่งผลให้น้ําหนักของจ่ายหวินเชิ่งกลับมา และคนอื่นๆก็ให้ความสําคัญกับเรื่องนี้ไม่น้อย

จินเฟิงได้ไปแอบอยู่หลังต้นไม่ใหญ่ซึ่งอยู่ไม่ไกลจากบ้านของจินจิ่นมาเป็นเวลานาน

“จินเฟิง น้องสาวของนายกําลังจะโตขึ้น! เพื่อเสริมสร้างความแข็งแกร่งให้กับกลุ่มคนที่น่าเหลือเชื่อแบบนี้” พี่เปียวตบไหล่ชิงเฟิงอย่างแรง

จินเฟิงยิ้มอย่างกระอักกระอ่วน “ใช่แล้ว….”

“แล้วเงินที่นายติดค้างจะจ่ายคืนเมื่อไหร่?”

สายตาที่ข่มขู่ของพี่เปียวจับจ้องไปที่จินเฟิง ราวกับว่ากําลังค้นหาสิ่งที่มีค่าในตัวเขา

“พี่เปียว อย่า! อย่า! ” จินเฟิงรีบอ้อนวอนขอความเมตตา “พี่เปียว ดูน้องสาวฉันตอนนี้ได้รู้จักกับพี่หยางและคนอื่นๆแล้ว ไม่แปลกใจเลยที่อนาคตเธอจะไร้ขีดจํากัด ยังไงฉันก็เป็นพี่ชายแท้ๆ ของเธอ เงินแค่นี้ก็ยังพอหาได้ ”

“ถ้าอย่างนั้นนายก็ควรทําอะไรสักอย่าง นายดูนี่สิ ไม่เห็นจะมีชื่อเสียงอะไร”

“แล้ว….พี่เปียว โทรศัพท์ที่คุณเอามาจากน้องสาวของฉัน จะให้ฉันเอาไปคืนให้กับน้องสาวของฉันใช่ไหม?” จินเฟิงถามอย่างระมัดระวัง

“นายหมายความว่ายังไง? เอาโทรศัพท์มือถือให้นาย นายจะช่วยอะไรได้?”

พี่เปียวทําหน้าเหมือนกําลังจะตีคน

“พี่เปียว เอาโทรศัพท์เครื่องนี้ไปคืนก็ดีแล้ว ถ้าจินจิ่นไปฟ้องคนของพี่หยาง แล้วบอกว่าพี่แย่งโทรศัพท์เธอไป…” ลูกน้องของเปียวเกอพยายามเกลี้ยกล่อม

พี่เปียวฟังแล้ว ดูว่าเหมือนจะต้องเป็นแบบนี้

ถ้าพี่หยางจะฆ่าเขา มันก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรหรอกใช่ไหม?

“เอาล่ะ เอามือถือคืนนาย เอาคืนไปเร็วเร็ว นายต้องพูดให้ชัดเจน ฉันเป็นฝ่ายคืนโทรศัพท์ให้นาย แถมฝากขอโทษน้องสาวนายอีก ใช่ไหม?”

โชคดีที่โทรศัพท์ของจินจิ่นยังไม่ได้เอาไปขายที่ร้านมือสอง วันนั้นถูกคนของพี่หยางทุบตีจนล้มตัวลงนอนหลายวัน จึงไม่มีเวลาขาย

ไม่อย่างนั้นตอนนี้คงคิดไม่ออกแล้ว

“รับทราบ พี่เปียว พี่วางใจได้ ฉันจะจัดการมันให้เรียบร้อย ”

จินเฟิงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วรีบวิ่งไปที่ประตูบ้านจินจิ่น

ต้องการเข้าประตูไปในลานบ้าน แต่ก็ดันถูกบอดี้การ์ดขวางไว้

จินเฟิงตะโกนเรียกจินจิ่นที่ด้านนอกประตู

จินจิ่นที่กําลังช่วยเจี่ยนอีหลิงอยู่ในห้องครัวได้ยินเสียงเดินออกมา

“นายจะทําอะไรอีก?” จินจินไม่กลัวจินเฟิงอีกแล้ว ครั้งนี้บอดี้การ์ดของเจี่ยนอีหลิงรอบตัว เธอเต็มไปด้วยความมั่นใจ

“น้องสาว เธอเข้าใจผิดแล้ว ฉันมาเพื่อเอาโทรศัพท์ให้เธอ” จินเฟิงถือโทรศัพท์ที่ชิงมาจากจินจิ่นพลางยิ้ม

บทที่ 1152 กระสอบทรายฝึกถูกส่งมาถึงหน้าประตู 2

“คุณหนูจิน นี่โทรศัพท์ของคุณหรือเปล่า?” บอดี้การ์ดที่ประตูถามจินจิ่น

“ใช่ ” จินจินตอบ

จากนั้นบอดี้การ์ดก็หยิบโทรศัพท์ เช็ดด้วยผ้าเช็ดหน้า แล้วยื่นให้จินจิ๋น