เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ / เธอเปลี่ยนไปเป็นบอส นิยาย บท 1173

บทที่ 1173 ความสุขของการกลับมาพบกัน 1

ปู่เจี่ยนและย่าเจี่ยนก็มีความสุขมาก หลานรักของพวกเขาคือชีวิตจิตใจของจ่ายหวินเชิ่ง แล้วจ่ายหวินเชิ่งจะไม่ใช่ชีวิตจิตใจของหลานรักของพวกเขาได้อย่างไร?

จ่ายหวินเชิงดีกับหลานรักของพวกเขาจริงๆ

ทั้งสองตระกูลพูดคุยกันอยู่ครึ่งค่อนวัน

จ่ายหวินเชิงและเจี่ยนอีหลิงเหมือนแพนด้ายักษ์ในสวนสัตว์

โดยเฉพาะเจี่ยนอีหลิงที่รายล้อมไปด้วยกลุ่มพี่ๆที่คอยสังเกตเธอตั้งแต่หัวจรดเท้า

“น้องสาว เธอไม่มีอาการบาดเจ็บตรงไหนใช่ไหม?” เจี่ยนหยุ่นน่าวมองไปที่เจี่ยนอีหลิงขึ้นลงอีกครั้งและเพื่อให้แน่ใจว่าอาการบาดเจ็บของเธอจะดีขึ้นแล้ว

“น้องสาว ตอนนี้มีอะไรให้ฉันทําไหม? พี่ชายแข็งแรงมากตอนนี้ เดี๋ยวฉันจัดการให้ทุกอย่างเลย!” เจี่ยนหยู่หมินทําตัวราวกับว่าเขากําลังจะทําสิ่งที่ยิ่งใหญ่

“น้องสาว พี่ชายคิดถึงเธอจริงๆ” เจี่ยนหมู่เจี๋ยสูดอากาศด้วยดวงตาสีแดง

พี่ชายหลายคนล้อมรอบเจี่ยนอีหลิงและบอกถึงความห่วงใยของตัวเอง

แม้แต่เจี่ยนหยุ่นน่าวที่ไม่รู้จะคุยกับเจี่ยนอีหลิงอย่างไรก็พูดมากในวันนี้

ในช่วงสองปีที่ผ่านมา เขาคิดถึงน้องสาวมาก

เขาดีใจที่เธอยังมีชีวิตอยู่

และดีใจที่ความจริงของเหตุการณ์นั้นถูกค้นพบในที่สุด

ไม่อย่างนั้นเขาคงไม่รู้จริงๆว่าเขาและครอบครัวจะทนต่อความเจ็บปวดนี้ได้ยังไง ถ้าน้องสาวถูกฆ่าโดยเขาเอง

“เสี่ยวหลิง ให้แม่ดูเธอหน่อย”

เวินน่วนมองเจี่ยนอีหลิงอย่างระมัดระวัง และในที่สุดเธอก็กอดเจี่ยนอีหลิงช้าๆไว้ในอ้อมแขนมองเธอ

ความสุขที่สูญเสียไปไม่สามารถอธิบายได้ด้วยคําพูด เจี่ยนชูฉิงก็มองลูกสาวตัวน้อยของตัวเองด้วยน้ําตา

เขาไม่รู้จริงๆว่าลูกสาวของเขาต้องประสบกับอะไรบ้างในช่วงสองปีที่ผ่านมา

เมื่อสองปีที่แล้ว เขาเกือบจะคิดว่าตัวเองจะต้องเสียลูกสาวไปตลอดกาล

เจี่ยนหยุ่นเฉิงนั้นแม้ว่าเขาจะเงียบ แต่แววตาของเขาแสดงให้เห็นว่าเขามีความสุขและตื่นเต้นในตอนนี้

ทุกคนล้วนเป็นห่วงเจี่ยนอีหลิง ทําให้หัวใจของเธอรู้สึกอบอุ่น

ในช่วงสองปีที่ผ่านมา เธอไม่ได้รู้สึกหนักใจ เธอแค่อยู่คนเดียวเท่านั้น

เธอคิดถึงคนที่นี่ คิดถึงอาเชิ่ง คิดถึงปู่ย่าและครอบครัวของเธอ

ความรู้สึกที่มีพวกเขาห่วงใย…มันดีมากจริงๆ

“แม่…”

จ่ายหวินเชิ่งถูกเบียดออกจากกลุ่มคน

มองไปที่เจี่ยนอีหลิงและครอบครัวของเธอจากภายนอกกลุ่มคน มุมปากของจ่ายหวินเชิ่งก็อดยกขึ้นไม่ได้

มีคนจํานวนมากล้อมรอบเจี่ยนอีหลิงประมาณหนึ่งชั่วโมงก่อนที่จะหยุด

เจี่ยนอีหลิงอธิบายสิ่งที่สามารถอธิบายได้ทั้งหมด และตอบคําถามทุกข้อที่สามารถตอบได้ ถึงได้หลุดพ้นจากกลุ่มคนเหล่านั้น

“คุณอา คุณอา…”

ในตอนนั้นเอง เจ้าตัวเล็กก็ตะโกนด้วยเสียงนุ่มๆ

เด็กที่หลับทันทีที่ลงจากเครื่องบิน กําลังสะลึมสะลือ

ก็ยังไม่ตื่นมาจนถึงวินาทีนี้ และทันทีที่ตื่นขึ้นมา เขาก็เห็นอาคนสวยที่เขาเห็นในรูปท่ามกลางฝูงชน