เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ / เธอเปลี่ยนไปเป็นบอส นิยาย บท 1235

บทที่ 1235 วิธีการช่วยเหลือจากภายนอกมีประสิทธิภาพมาก

ภายใต้การจ้องมองของอันหยาง หานเหมิงอวี้ออกจากตระกูลเจี่ยนพร้อมกับหูเจียวเจียว และทันทีที่หานเหมิงอวี้และหูเจียวเจียวจากไป อันหยางก็ทนไม่ไหวอีกต่อไป

“บอส หานเหมิงอวี้เชื่อถือได๋ใช่ไหม? แล้วทําไมนายท่านเพิ่งถึงให้ผู้ชายคนนั้นไปส่งเจียวเจียวด้วยล่ะ?” อันหยางเต็มไปด้วยความสงสัย

ถึงแม้ว่าเจี่ยนอีหลิงจะไม่รู้จุดประสงค์ของจ่ายหวินเชิ่ง แต่เธอรู้ว่ามันต้องเกี่ยวข้องกับ

ข้อความที่เธอเพิ่งส่งให้เขาอย่างแน่นอน

“ฉันไม่แน่ใจ”

อันหยางกัดฟันแน่น ภายในใจรู้สึกไม่ดีอย่างอธิบายไม่ได้

ชายคนนั้นเรียกชื่อเจียวเจียวออกมาตรงๆ

ผู้ชายคนนั้นคิดว่าตัวเองเป็นใคร เขาเป็นแค่คนแปลกหน้า แล้วการเรียกชื่อออกมาแบบนั้น มันหมายความว่ายังไงกันแน่?

อันหยางรู้สึกอึดอัดและไม่สบายใจ แต่เขาก็ไม่สามารถหยุดมันได้

เขาไม่มีฐานะที่จะหยุดชายคนนั้นไม่ให้มารับหูเจียวเจียว และไม่มีฐานะที่จะตั้งคําถามกับจ่ายหวินเชิง

หลังจากที่อันหยางกลับไปแล้ว เจี่ยนอีหลิงก็ส่งข้อความถึงจ่ายหวินเชิ่ง และถามอย่างสงบว่า

[ทําไมถึงให้หานเหมิงอวี้ไปส่งเจียวเจียว?]

[เพราะถ้ามีผู้ชายคนอื่นมาตะโกนเรียก อีหลิง ต่อหน้าฉัน และส่งเธอกลับบ้าน ฉันจะถลกหนังผู้ชายคนนั้นออกให้หมด]

[ไม่เข้าใจ]

ในเรื่องนี้ เจี่ยนอีหลิงต้องการคําอธิบายที่ตรงไปตรงมามากกว่านี้

ไม่อย่างนั้น สมองของเธออาจจะไม่เข้าใจ

แต่เจี่ยนอีหลิงเชื่อว่าตัวเองจะค่อยๆเข้าใจ ตราบใดที่เธอประสบกับมันอีกสักสองสามครั้งที่เธอไม่เข้าใจก็เพราะขาดประสบการณ์ที่เกี่ยวข้อง

[มีอารมณ์หนึ่งที่เรียกว่าความหึงหวง และเมื่อผู้ชายหึง เขาจะไม่สามารถปกปิดความรู้สึกที่แท้จริงของตัวเองได้ ซึ่งมันเป็นช่วงเวลาที่รู้ว่าสิ่งที่ตัวเองต้องการจริงๆคืออะไรกันแน่]

หานเหมิงอวี้มีกลอุบายที่เก่งเรื่องการจีบผู้หญิง และรู้วิธีที่จะทําให้ผู้ชายคนอื่นหึงแทน

การคําานวณของจ่ายหวินเชิ่งนั้นแม่นยํามาก และอันหยางก็หึงจริงๆ

และถึงจะยังมีน้ําส้มสายชูก็ไม่สามารถแสดงออกมาได้อีก

เพราะอันหยางไม่ใช่แฟนของหูเจียวเจียวแล้ว ซึ่งเขาไม่มีสิทธิ์ที่จะหึงหวงอีกต่อไป

เพื่อเบี่ยงเบนความสนใจของตัวเอง อันหยางที่กําลังนอนอยู่บนเตียง จึงเปลี่ยนมาอ่านเวยป๋อ

เวยป๋อของเขายังคงติดตามหูเจียวเจียวอยู่ และเมื่ออันหยางเปิดเข้าไปดู ก็เห็นหูเจียวเจียวโพสต์รูปภาพพอดี

เนื้อหาของภาพเป็นสร้อยคอประดับเพชร

สร้อยคอถูกวางอยู่ในกล่องเครื่องประดับ โดยกล่องเครื่องประดับเพิ่งจะถูกดึงกระดาษห่อออกพร้อมมีข้อความขอบคุณสําหรับของขวัญ มันสวยงามมาก เหมือนดาวบนท้องฟ้า

ใครเป็นคนให้ของขวัญ?

ปฏิกิริยาแรกของอันหยาง คือผู้ชายที่ไปส่งหูเจียวเจียวกลับบ้านในวันนี้

อันหยางขยายภาพเข้าไป และพบว่าตําแหน่งที่ถ่ายภาพนั้นเป็นที่นั่งข้างคนขับ

อีกทั้งเขายังเห็นรองเท้าของหูเจียวเจียว

ดังนั้น ภาพนี้จึงถูกถ่ายตอนที่หูเจียวเจียวกําลังนั่งอยู่ข้างคนขับ และวางของขวัญไว้บนหน้าตักของตัวเอง

ครอบครัวของหูเจียวเจียวไม่ได้อยู่ในเมืองหลวง ดังนั้น คนที่ขับรถไม่ใช่ครอบครัวของเธออย่างแน่นอน

และยังจําได้ว่าหูเจียวเจียวเคยบอกกับเขาว่า ถ้าตัวเธอเรียกแท็กซี่จะไม่นั่งข้างคนขับเด็ดขาด เพราะถ้าคนขับเป็นคนเลวขึ้นมา เธอยังมีโอกาสหลบหนีถ้านั่งอยู่เบาะหลัง และเธอจะไม่มีโอกาสหนีได้เลยถ้านั่งอยู่ข้างคนขับ

ที่สําคัญ ถ้าเป็นแท็กซี่หูเจียวเจียวไม่ควรเปิดของขวัญในรถ

สรุปได้ว่า หูเจียวเจียวต้องอยู่ในรถของใครบางคนที่เธอรู้จัก

ช่างเป็นเรื่องบังเอิญจริงๆ ที่วันนี้หานเหมิงอวี้ได้ไปส่งหูเจียวเจียวกลับบ้าน

ดังนั้น ภาพนี้มีแนวโน้มว่าจะถ่ายในรถของหานเหมิงอวี้

และหูเจียวเจียวออกจากตระกูลเจี่ยนโดยไม่มีกล่องของขวัญชิ้นนี้

กล่าวอีกนัยหนึ่งก็คือ ของขวัญชิ้นนี้มีแนวโน้มมากที่สุด ที่หันเหมิงอวี้จะมอบให้กับหูเจียวเจียว!