大姐大 บทที่ 160 เข้าโรงพยาบาลอีกครั้ง
หยูซีไม่กล้าที่จะชักช้า คาดเข็มขัดนิรภัยอย่างรวดเร็วและกระทืบคันเร่งกระชากรถออกจากที่แห่งนั้นในทันที
ในขณะที่ขับรถราวกับรถไฟด่วนเซี่ยงไฮ้เเม็กเลฟนั้น หยูซีก็บ่นพึมพัม
“เกิดอะไรขึ้นกับกระต่ายขาวตัวน้อยนี้ ทำไมเธอจึงวิ่งออกจากโรงพยาบาลในขณะที่เธอยังป่วยอยู่ ผมคิดว่าเธอออกจากโรงพยาบาลตอนที่เธออาการดีขึ้นแล้วเสียอีก”
จ๋ายหวินเชิ่งประคองเธอไว้ในอ้อมแขน เจี่ยนอีหลิงที่ตัวร้อนรุ่มได้สิ้นสติไปแล้ว ดังนั้นเธอจึงไม่รู้ว่ามีใครกอดเธอไว้อยู่
หยูซีบ่นต่อไปว่า “ยังดีที่กระต่ายขาวนี้ตามหาพวกเรา จะเกิดอะไรขึ้นถ้าเธอเกิดเป็นลมขึ้นกลางถนน”
หยูซีนั้นบ่นพึมพัมสาปแช่งไปตลอดทาง
เร่งความเร็วไปตลอดการเดินทาง ไฟแดงไหนที่สามารถฝ่าได้ก็ฝ่า ฝ่าไม่ได้เพราะมีรถกีดขวางมากเกินไปก็ไม่ฝ่า
เขาประเมินว่าใบขับขี่ของเขานั้นคงถูกยึดหลังจากการขับรถเที่ยวนี้
ใบขับขี่ถูกยึดนั้นเป็นเรึ่องเล็กน้อย ถ้ามันเกิดเป็นเรึ่องใหญ่ขึ้นมาอย่างมากก็สอบใบขับขี่อีกครั้ง เจี่ยนอีหลิงตัวร้อนจึงเป็นเรื่องใหญ่
รถจอดที่ประตูโรงพยาบาล จ๋ายหวินเชิ่งออกจากรถโดยอุ้มเจี่ยนอีหลิงไว้และรีบเข้าไปในโรงพยาบาล
“นายท่านเชิ่งไม่ต้องกังวล นายท่านเชิ่งให้ผมช่วย”
หลังจากที่หยูซีจอดรถแล้ว เขาก็รีบตามไปจนทัน เขาต้องการที่จะรับช่วงต่อเจี่ยนอีหลิงจากนายท่านเชิ่ง
หยูซีกลัวว่าจ๋ายหวินเชิ่งจะกระวนกระวาย และสิ่งสุดท้ายที่จ๋ายหวินเชิ่งควรทำก็คือกระวนกระวาย
“ไปให้พ้น”
เสียงของเขานั้นทั้งเร่งร้อนและโกรธเคือง
จ๋ายหวินเชิ่งเดินอย่างรวดเร็ว ไม่สนใจหยูซีแม้แต่น้อย
หยูซีได้แต่เดินตามให้ทัน
เจี่ยนอีหลิงนั้นถูกส่งตัวเขัาหอผู้ป่วย
“นายท่านเชิ่ง คุณชายหยู โปรดวางใจ คุณหนูเจี่ยนเป็นแค่เพียงไข้หวัด ไม่ใช่ปัญหาใหญ่ ไข้ของเธอควรจะลดลงในไม่ช้า”
ผู้อำนวยการโรงพยาบาล หงไป่จาง มาด้วยตนเอง
ถ้ามีแต่เพียงหยูซีคนเดียวก็คงไม่เป็นไร แต่ในเมื่อนายท่านเชิ่งอยู่ที่นี่ เขาจะทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นไม่สนใจไม่ได้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ / เธอเปลี่ยนไปเป็นบอส
เรื่องนี้ยังอัปเดตต่อไหมคะ😭...