เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ / เธอเปลี่ยนไปเป็นบอส นิยาย บท 160

大姐大 บทที่ 160 เข้าโรงพยาบาลอีกครั้ง

หยูซีไม่กล้าที่จะชักช้า คาดเข็มขัดนิรภัยอย่างรวดเร็วและกระทืบคันเร่งกระชากรถออกจากที่แห่งนั้นในทันที

ในขณะที่ขับรถราวกับรถไฟด่วนเซี่ยงไฮ้เเม็กเลฟนั้น หยูซีก็บ่นพึมพัม

“เกิดอะไรขึ้นกับกระต่ายขาวตัวน้อยนี้ ทำไมเธอจึงวิ่งออกจากโรงพยาบาลในขณะที่เธอยังป่วยอยู่ ผมคิดว่าเธอออกจากโรงพยาบาลตอนที่เธออาการดีขึ้นแล้วเสียอีก”

จ๋ายหวินเชิ่งประคองเธอไว้ในอ้อมแขน เจี่ยนอีหลิงที่ตัวร้อนรุ่มได้สิ้นสติไปแล้ว ดังนั้นเธอจึงไม่รู้ว่ามีใครกอดเธอไว้อยู่

หยูซีบ่นต่อไปว่า “ยังดีที่กระต่ายขาวนี้ตามหาพวกเรา จะเกิดอะไรขึ้นถ้าเธอเกิดเป็นลมขึ้นกลางถนน”

หยูซีนั้นบ่นพึมพัมสาปแช่งไปตลอดทาง

เร่งความเร็วไปตลอดการเดินทาง ไฟแดงไหนที่สามารถฝ่าได้ก็ฝ่า ฝ่าไม่ได้เพราะมีรถกีดขวางมากเกินไปก็ไม่ฝ่า

เขาประเมินว่าใบขับขี่ของเขานั้นคงถูกยึดหลังจากการขับรถเที่ยวนี้

ใบขับขี่ถูกยึดนั้นเป็นเรึ่องเล็กน้อย ถ้ามันเกิดเป็นเรึ่องใหญ่ขึ้นมาอย่างมากก็สอบใบขับขี่อีกครั้ง เจี่ยนอีหลิงตัวร้อนจึงเป็นเรื่องใหญ่

รถจอดที่ประตูโรงพยาบาล จ๋ายหวินเชิ่งออกจากรถโดยอุ้มเจี่ยนอีหลิงไว้และรีบเข้าไปในโรงพยาบาล

“นายท่านเชิ่งไม่ต้องกังวล นายท่านเชิ่งให้ผมช่วย”

หลังจากที่หยูซีจอดรถแล้ว เขาก็รีบตามไปจนทัน เขาต้องการที่จะรับช่วงต่อเจี่ยนอีหลิงจากนายท่านเชิ่ง

หยูซีกลัวว่าจ๋ายหวินเชิ่งจะกระวนกระวาย และสิ่งสุดท้ายที่จ๋ายหวินเชิ่งควรทำก็คือกระวนกระวาย

“ไปให้พ้น”

เสียงของเขานั้นทั้งเร่งร้อนและโกรธเคือง

จ๋ายหวินเชิ่งเดินอย่างรวดเร็ว ไม่สนใจหยูซีแม้แต่น้อย

หยูซีได้แต่เดินตามให้ทัน

เจี่ยนอีหลิงนั้นถูกส่งตัวเขัาหอผู้ป่วย

“นายท่านเชิ่ง คุณชายหยู โปรดวางใจ คุณหนูเจี่ยนเป็นแค่เพียงไข้หวัด ไม่ใช่ปัญหาใหญ่ ไข้ของเธอควรจะลดลงในไม่ช้า”

ผู้อำนวยการโรงพยาบาล หงไป่จาง มาด้วยตนเอง

ถ้ามีแต่เพียงหยูซีคนเดียวก็คงไม่เป็นไร แต่ในเมื่อนายท่านเชิ่งอยู่ที่นี่ เขาจะทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นไม่สนใจไม่ได้

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ / เธอเปลี่ยนไปเป็นบอส