เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ / เธอเปลี่ยนไปเป็นบอส นิยาย บท 161

大姐大 บทที่ 161 หอผู้ป่วยอันอบอุ่น 1

เขาวางมือที่ค่อนข้างเย็นของเธอลงบนใจกลางฝ่ามือของเขา ใช้อุณหภูมิจากมือของเขาให้ความอบอุ่นแก่มือเล็กๆนี้

เจี่ยนอีหลิงฝันร้ายอีกครั้งท่ามกลางความมึนงง

ในความฝันของเธอนั้น เธอยืนอยู่ในห้องเก็บศพ โดยมีศพที่เย็นยะเยือกอยู่ในโลงตรงหน้าเธอ

ใบหน้าของศพนั้นเป็นใบหน้าของเจี่ยนอีหลิง

เธอยืนงงงันอยู่ห่างออกไปเพียงไม่กี่เมตรจากร่างไร้วิญญาณนั้น ไม่สามารถที่จะก้าวออกไปข้างหน้าได้แม้เพียงสักก้าว

ภาพที่เห็นนั้นช่างแจ่มชัดและสมจริง มันสมจริงเสียจนกระทั่งเหมือนกับว่าเธอประสบกับเหตุการณ์นั้นด้วยตัวของเธอเอง

###

หยูซีได้รับโทรศัพท์จากเจี่ยนหยู่เจี๋ยหลังจากคุยกับพ่อบ้านแล้ว

“หยูซี นายว่างไหมตอนนี้ อีหลิงหายไป ฉันไม่สามารถติดต่อเข้าโทรศัพท์มือถือของเธอได้”

เจี่ยนหยู่เจี๋ยอยู่นอกโรงเรียนแล้วในตอนนี้ เขากำลังตามหาเจี่ยนอีหลิง

โทรศัพท์มือถือของเจี่ยนอีหลิงนั้นปิดอยู่

เขานั่งอยู่ในรถที่ขับวนเวียนไปทั่วเมืองเหมือนแมลงวันที่ไร้หัว

เมื่อเขาไม่รู้จะทำอย่างไร เขาก็ได้นึกถึงคนสองคนที่สามารถขอให้ช่วยได้ พี่ชายคนโตของเขา เจี่ยนหยู่หมิน กับหยูซี

เขาโทรศัพท์ไปยังเจี่ยนหยู่หมิน แต่เป็นผู้ช่วยของเขาที่รับสาย ผู้ช่วยบอกว่าเจี่ยนหยู่หมินกำลังบันทึกการแสดง

เจี่ยนหยู่เจี๋ยจึงได้โทรไปหาหยูซีแทน

“เธอไม่เป็นไรแล้วตอนนี้ ฉันอยู่กับเธอในตอนนี้” หยูซีตอบ

เมื่อได้ยินหยูซีกล่าวเช่นนั้น โลกทั้งโลกของเจี่ยนหยู่เจี๋ยก็สดใสขึ้น

“จริงเหรอ อีหลิงอยู่กับนายเหรอ เธอสบายดีไหม”

เจี่ยนหยู่เจี๋ยถามคำถามเป็นชุด

“เธอไม่เป็นไรแล้ว ไม่ต้องเป็นห่วง” หยูซีตอบกลับอย่างรวดเร็ว เขากลัวว่าเจี่ยนหยู่เจี๋ยจะรุ่มร้อนหากว่าเขาตอบช้า

“นายอยู่ที่ไหน ฉันจะไปหาเดี๋ยวนี้”

“อยู่ที่โรงพยาบาลเอกชนถงเต๋อ”