เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ / เธอเปลี่ยนไปเป็นบอส นิยาย บท 323

大姐大 บทที่ 323 คุณหนูอีหลิงโชคดีมาก

“ที่งานเต้นรำบอลรูมในมหาวิทยาลัย ฉันเต้นรำกับหยูซี เขาเป็นคู่เต้นรำประจำของฉัน” จ๋ายหวินเชิ่งตอบอย่างตรงไปตรงมา

เมื่อได้ยินเช่นนี้ เจี่ยนอีหลิงก็หันหน้าไปมองอดีตคู่เต้นรำที่ถูกทอดทิ้ง หยูซียังคงยืนอยู่ที่เดิม

อย่างไรก็ตาม ในตอนนี้ หยูซีไม่ได้เสียใจที่ถูกจ๋ายหวินเชิ่งทอดทิ้ง แต่เขาพร้อมที่จะจุดประทัดเฉลิมฉลอง

ในที่สุดเทพก็เมตตาเขาเสียที ตอนที่เขาอยู่มหาวิทยาลัย มีสาวสวยมากมายอยู่ตรงหน้าเขา ย้อนกลับไปในตอนนั้นเขาอยากเต้นรำกับพวกเธอ

อย่างไรก็ตาม ครั้งหนึ่ง ต่อหน้าคนทั้งโรงเรียน นายท่านเชิ่งได้ลากเขาไปเต้นรำด้วยกัน

หลังจากนั้นเขาก็ไม่ได้ไปร่วมงานบอลรูมอีกเลย

นี่เป็นเพราะเขากลัวว่านายท่านเชิ่งจะขอให้เขาเต้นอีกครั้ง เขารู้สึกอายเหลือเกิน ยิ่งไปกว่านั้น นายท่านเชิ่งยังขอให้เขาเต้นรำต่อหน้าหญิงสาวทุกคนในมหาวิทยาลัยอีกด้วย…

ดังนั้น หยูซีก็เริ่มค้นหาคู่เต้นรำ ในวันนี้ ในที่สุดเขาก็ได้มีโอกาสเต้นรำกับผู้หญิง

หยูซีพบเป้าหมายที่เหมาะสมอย่างรวดเร็ว ด้วยสถานะของเขา ในฐานะทายาทของตระกูลหยูรูปร่างหน้าตาที่ดีและทัศนคติที่สุภาพเขาทำให้เขาสามารถหาผู้หญิงมาเป็นคู่เต้นรำเขาได้สำเร็จ

จากนั้นทั้งสองคนก็เข้าไปในฟลอร์เต้นรำด้วยกัน แล้วก็เริ่มเต้นรำอย่างมีความสุข

ต่างจากคนอื่นๆ สายตาของโม่ชืออวิ้นนั้นมักจะจับจ้องไปที่ฉินชวน

เกือบตั้งแต่ตอนที่ฉินชวนปรากฏตัว เธอก็จ้องมองเขานับแต่นั้นมา

เธอไม่กล้าที่จะมองจนชัดเจนเกินไป อย่างไรก็ตาม เธอก็อดไม่ได้ที่จะมองไปที่เขา

เธอมีความรู้สึกบางอย่างกับฉินชวนแล้ว

และตอนนี้เขาก็ได้เปล่งประกายเจิดจ้ากว่าแต่ก่อน และด้วยเหตุนี้ สายตาเธอก็อดไม่ได้ที่จะเฝ้าติดตามเขา

อ่านตอนล่าสุดที่ mynovel.co หรือ www.thai-novel.com

คุณนายเฉียนมองไปที่เจี่ยนอีหลิงบนฟลอร์เต้นรำ เธอก็ยิ้มและถอนหายใจ “คุณหนูอีหลิงค่อนข้างโชคดี”

โม่ชืออวิ้นมองไปที่คุณนายเฉียน สงสัยว่าเธอพูดถึงอะไร

“เธอไม่รู้เหรอว่าคุณหนูอีหลิงเต้นรำอยู่กับใครตอนนี้ เธอน่าจะรู้สึกว่าทั้งห้องกำลังมองไปที่เขาตอนที่เขาเข้ามาบ้าง ไม่ใช่เหรอ”

“อืม ฉันก็คิดอย่างนั้นเหมือนกัน” โม่ชืออวิ้นตอบ เมื่อกี้นี้เธอไม่ได้ให้ความสนใจมากนัก อย่างไรก็ตามตอนนี้ เมื่อเธอได้ยินคุณนายเฉียนพูดถึงเรื่องนี้ ดูเหมือนว่าสิ่งที่อีกฝ่ายพูดนั้นดูเหมือนจะเป็นความจริง

“คนนั้นไม่ใช่ใครอื่นนอกจากนายน้อยของตระกูลจ๋าย เขาเป็นคนที่ได้รับการกล่าวขวัญถึงในเมืองเหิงหยวนมาระยะหนึ่งแล้ว” คุณนายเฉียนอธิบาย

มีหลายคนที่ไม่เคยเห็นนายท่านเชิ่งด้วยตัวเอง ยิ่งไปกว่านั้น โม่ชืออวิ้นก็ไม่ได้มาจากแวดวงชนชั้นสูง ดังนั้นจึงเป็นเรื่องธรรมดาที่เธอไม่รู้ว่าเขาเป็นใคร

เขาคือจ๋ายหวินเชิ่งงั้นเหรอ

“โอ ฉันคิดว่าฉันเคยได้ยินชื่อเขา แต่สุขภาพเขา…”

ชิวหยีเจนได้บอกเธอเกี่ยวกับจ๋ายหวินเชิ่ง

“อย่าพูดแบบนั้น” คุณนายเฉียนขัดจังหวะโม่ชืออวิ้น จากนั้นเธอก็อธิบายเหตุผลให้โม่ชืออวิ้นด้วยสีหน้าหนักใจ “ซืออวิ้น ฟังให้ดี ไม่ว่าจะเป็นวงการบันเทิงหรือแวดวงคนชนชั้นสูง มีบางสิ่งที่เธอไม่สามารถพูดออกมาได้ ในความเป็นจริง อย่าแม้แต่จะพูดถึงมันสักคำ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ถ้าเธออยู่ข้างนอก หากเธอต้องการพูดคุยเกี่ยวกับเรื่องนี้ ก็จะต้องกับคนที่เธอไว้วางใจเท่านั้น เข้าใจไหม”

โม่ชืออวิ้นอึ้งไปนิด เธอต้องใช้เวลาสองสามวินาทีในการตอบกลับ “ค่ะ…”

และด้วยเหตุนี้ จากคำพูดของคุณนายเฉียน ทำให้โม่ชืออวิ้นมองจ๋ายหวินเชิ่งได้ดียิ่งขึ้นกว่าเดิม

ในเวลานี้ จ๋ายหวินเชิ่งกำลังสอนวิธีเต้นรำให้กับเจี่ยนอีหลิง ดวงตาและการเคลื่อนไหวของเขานั้นอ่อนโยนกว่าปกติมาก

โม่ชืออวิ้นอดไม่ได้ที่จะยอมรับว่าผู้ชายคนนี้ค่อนข้างโดดเด่น

เจี่ยนอีหลิงโชคดีจริงๆ เธอเกิดมาพร้อมกับสิ่งที่ผู้คนใช้เวลาชั่วชีวิตเพื่อให้ได้มา จุดเริ่มต้นในชีวิตเธอคือเส้นชัยสำหรับคนอื่นๆ

ในเวลานี้ ภายใต้การชี้แนะของจ๋ายหวินเชิ่ง เจี่ยนอีหลิงก็เริ่มมีความเชี่ยวชาญในการเต้นรำมากยิ่งขึ้นเรื่อยๆ อย่างไรก็ตามเมื่อเทียบกับการทำอย่างอื่นแล้ว เจี่ยนอีหลิงยังไม่มีพรสวรรค์ในการเต้นรำ อย่างไรก็ตามเธอก็ไม่ได้โง่เช่นกัน และด้วยเหตุนี้เธอจึงค่อยเรียนรู้วิธีการเต้นรำ

บทที่ 324 ชายผู้มีความสามารถกับหญิงสาวสวยเป็นที่เจริญตา

“เธอได้เรียนแล้ว” จ๋ายหวินเชิ่งกล่าว มุมปากเขาเต็มไปด้วยรอยยิ้ม ดวงตาเขาก็ดูขบขัน

เจี่ยนอีหลิงเงยหน้าขึ้นมองจ๋ายหวินเชิ่ง

“ไม่ต้องมองมาที่ฉัน ถ้าเธอมัวแต่เงยหน้า คอเธอไม่เมื่อยเหรอ”

เมื่อได้ยินดังนั้น เจี่ยนอีหลิงก็รีบก้มหน้าลง

จากนั้น เธอก็ได้ยินเสียงหัวเราะเบาๆมาจากจ๋ายหวินเชิ่ง