เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ / เธอเปลี่ยนไปเป็นบอส นิยาย บท 38

大姐大 บทที่ 38: อาหญิงคนที่สอง เหอเยี่ยน

ย่าเจี่ยนและเจี่ยนอีหลิงกลับไปถึงบ้านตระกูลเจี่ยน เหอเยี่ยน อาคนที่สองของตระกูลเจี่ยนกำลังนั่งอยู่ที่ห้องนั่งเล่น

ความสัมพันธ์ระหว่างเจี่ยนชูฉิงและน้องชายของเขาทั้งสองคน เจี่ยนชูหง และ เจี่ยนชูเผิง นั้นดีมาก ทั้งสามพี่น้องสนับสนุนซึ่งกันและกัน ร่วมรุกร่วมถอยด้วยกัน และร่วมมือกันขยายธุรกิจของตระกูลเจี่ยน

เพียงแต่ว่าอาหญิงคนที่สองของตระกูลเจี่ยน เหอเยี่ยน ไม่ค่อยพอใจนักกับครอบครัวของเจี่ยนชูฉิง เธอมักจะรู้สึกอยู่เสมอว่าเจี่ยนชูฉิงได้รับส่วนแบ่งมรดกมากกว่า ซึ่งทำให้สามีของเธอ เจี่ยนชูหงนั้นสูญเสีย

ยิ่งไปกว่านั้นปู่เจี่ยนและย่าเจี่ยนชื่นชอบเจี่ยนอีหลิงมาก ทำให้เธอยิ่งรู้สึกว่าอีกฝ่ายมีความลำเอียง

เธอมีความรู้สึกเป็นกังวลอยู่เสมอว่าปู่เจี่ยนและย่าเจี่ยนจะยกทรัพย์สินทั้งหมดให้กับเจี่ยนอีหลิง ซึ่งเป็นเด็กหญิงเพียงคนเดียวในรอบร้อยปี

ทุกคนเป็นเด็กของตระกูลเจี่ยน เธอไม่ต้องการที่จะปล่อยให้เจี่ยนอีหลิง เด็กหญิงตัวเหม็น ฉวยโอกาสเอาเปรียบ

ครั้งนี้เธอได้ยินว่าย่าเจี่ยนจะไปรับตัวเจี่ยนอีหลิงกลับมาจากบ้านเจี่ยนชูฉิง ดังนั้นเธอจึงอดไม่ได้ที่จะพาลูกชายของเธอมาที่นี่ด้วย

ลูกชายของเธอ เจี่ยนหยู่เจี๋ย ถูกปู่เจี่ยนเรียกตัวไปยังห้องหนังสือเพื่อถามเกี่ยวกับการเรียน

เมื่อเห็นเหอเยี่ยน หญิงชราก็ไม่ได้แปลกใจแม้แต่น้อย เหอเยี่ยนมักจะพาเจี่ยนหยู่เจี๋ยกลับมาที่บ้านเก่าเพื่อเยี่ยมเยือนพวกเขา

หลังจากที่เหอเยี่ยนทักทายย่าเจี่ยนแล้ว สายตาของเธอก็ตกลงไปที่เจี่ยนอีหลิง

“เซี่ยวหลิง หลานยิ่งดูยิ่งสวย” เหอเยี่ยนจับมือเจี่ยนอีหลิงด้วยรอยยิ้มที่เปี่ยมไปด้วยความรัก

ก่อนที่เธอจะแต่งงานกับเจี่ยนชูหง เหอเยี่ยนเป็นนักแสดงที่เป็นที่รู้จักและมีทักษะในการแสดงสีหน้าเป็นอย่างดี

“ค่ะ” เจี่ยนอีหลิงต้องการที่จะดึงมือของของเธอออกจากมือของเหอเยี่ยน แต่เหอเยี่ยนจับค่อนข้างแน่น เธอไม่สามารถที่จะดึงออกได้เพราะว่าเธอไม่ต้องการที่จะทำให้มือของตัวเองเจ็บ

ถ้าไม่ใช่เป็นเพราะลูกชายคนที่สองรักเธอ ย่าเจี่ยนคงเลือกภรรยาที่เหมาะสมให้

แม้ว่าย่าเจี่ยนไม่ชอบอยู่บ้าง แต่เมื่อหลังจากที่เหอเยี่ยนเข้ามาแล้ว เธอก็ไม่ได้สร้างปัญหาอะไร ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม ลูกๆก็ต้องมีชีวิตอยู่เป็นของตนเอง

เพียงแต่ในเรื่องที่เกี่ยวกับเจี่ยนอีหลิง ย่าเจี่ยนก็จะใส่ใจอยู่เสมอ

หลานชายตัวดียั่วหลานสาวตัวน้อยของเธอ เธอก็ยังดุพวกเขา แล้วจะปล่อยเหอเยี่ยนไปได้อย่างไร

ถึงจะเปลี่ยนเป็นคนอื่นในวันนี้ ย่าเจี่ยนก็จะมีท่าทีเหมือนเดิม ไม่ว่าอย่างไรก็ไม่มีใครที่สำคัญเท่ากับหลานสาวที่รักของเธอ

เหอเยี่ยนรีบยิ้ม “แม่ หนูไม่ได้คิดจะทำอะไร หนูจะทำร้ายเซี่ยวหลิงได้ยังไง หนูไม่ค่อยมีเวลาที่จะได้ใกล้ชิดเธอ แม่รู้ไหม หนูต้องการเซี่ยวหลิงมาเป็นลูก”

ใบหน้าของเหอเยี่ยนเผยให้เห็นรอยยิ้ม แต่เธอกัดฟันอยู่ในใจ