เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ / เธอเปลี่ยนไปเป็นบอส นิยาย บท 415

บทที่ 415 ทรัพย์สินของเหอเยี่ยนถูกใช้เป็นหลักประกัน 2

“แกเป็นบ้าอะไรไป แกไม่รับโทรศัพท์แล้วก็ไม่ตอบฉันที่ประตูด้วย” เหอเยี่ยนถามลูกชายอย่างโกรธจัด

“ผมไม่ชอบถูกรบกวนเวลาเล่นโกะ” เจี่ยนหยู่โป๋ตอบกลับ

“แก แต่ฉันเป็นแม่แกนะ”

“แม่ต้องการอะไร” เจี่ยนหยู่โป๋ถามอย่างเฉยเมย

ดวงตาเขายังคงอยู่บนกระดานโกะ นิ้วชี้และนิ้วกลางของเขาคีบเม็ดหมากสีดําที่เขาเตรียมจะวางลง

ท่าทางที่ไม่แยแสของเจี่ยนหยู่โป๋ทําให้เหอเยี่ยนโกรธอย่างมากมาย เธอไม่รู้ว่าตัวเองว่าควรจะตั้งใจทําอะไรดี

“หยู่โป๋ แม่อยากถามว่าทําไมแกถึงเอาทรัพย์สินของฉันไปลงทุนสร้างภาพยนตร์ที่มีแนวโน้มว่าจะเสียเงินจนหมด แล้วทําไมเธอถึงเลือกโม่ชื่ออขึ้นเป็นนางเอกในหนังเรื่องนี้”

“เพราะว่าแม่คิดว่าเธอมีศักยภาพ” เจี่ยนหยู่โป๋ตอบกลับ

“แก… ฉัน ฉันพูดว่าเธอมีศักยภาพตั้งแต่เมื่อไหร่”

“เอ่อ ก็แม่ให้ทุนทั้งหมดนั้นกับเธอ”

“แต่… แต่นั่นไม่เหมือนกัน ฉันบอกแกว่าให้ทุนสนับสนุนมากพอที่จะทําให้เธอกลายเป็นคนดัง ฉันไม่ได้พูด…”

“เอาล่ะ ถ้าแม่คิดว่าเธอไม่มีศักยภาพ แล้วทําไมแม่ถึงลงทุนกับเธอล่ะ” เจี่ยนหยู่โป๋ตอบกลับ เขาพูดเหมือนหุ่นยนต์ไร้อารมณ์

“นั่นเป็นเรื่องของฉัน” เหอเยี่ยนโต้กลับ สีหน้าของเธอบิดเบี้ยวน่าเกลียดอย่างมากขณะที่เธอพูดแบบนี้ “ไม่ว่ายังไง แกได้บอกฉันว่าแกกําลังจะช่วยฉันให้ได้สมบัติของตระกูลเจี่ยน แต่แกก็ต้องไม่ทําให้ฉันเสียเงินแบบนี้ เธอต้องหยุดการผลิตหนังเรื่องนี้”

“สายเกินไป” เจี่ยนหยู่โป๋ตอบกลับ น้ำเสียงเขาไม่เปลี่ยนในขณะที่เขาพูดสามคํานี้

เมื่อได้ยินสามคํานี้เหอเยี่ยนรู้สึกว่าความดันพุ่งปรี๊ด “หยูโป๋ แกกําลังพยายามจะฆ่าฉันด้วยวิธีนี้เหรอ ด้วยความคิดแบบนั้นแกจะวางแผนแข่งขันกับเจี่ยนหยุ่นเฉิงตั้งแต่แรกได้ยังไง”

เจี่ยนหยู่โป๋ไม่มีวิสัยทัศน์ในการลงทุนเลยแม้แต่น้อย เขาเทียบไม่ได้กับเจี่ยนหยุ่นเฉิง

เหอเยี่ยนเริ่มเสียใจกับการตัดสินใจครั้งก่อน เธอไม่ควรให้ทรัพย์สินทั้งหมดแก่เขาเพียงเพราะเขาช่วยให้เธอได้รับผลกําไรเล็กน้อยในตอนเริ่มต้น

เป็นการดีที่เขามีใจที่จะช่วยให้เธอได้รับทรัพย์สินเงินทองของตระกูลเจี่ยน

ไม่ว่าอย่างไร เธอก็น่าจะรู้ว่าเจี่ยนหยู่โป๋เป็นเพียงผู้เล่นโกะ เขาไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับการลงทุน

ก่อนหน้านี้ เขาแค่โชคดีเท่านั้น

เหอเยี่ยนหายใจเข้าลึกๆก่อนเธอจะพูดว่า “เอาละ แกต้องแก้ไขสถานการณ์นี้ นี่เป็นสิ่งสําคัญสําหรับฉันอย่างมาก ฉันทํางานหนักเพื่อสิ่งนี้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งหุ้นของฉันในตระกูลเจี่ยน ฉันเสียหุ้นพวกนั้นไปไม่ได้”

“พ่อได้มอบทรัพย์สินให้แม่เมื่อตอนแต่งงาน หลังจากที่แม่แต่งงานแล้ว ปู่เจี่ยนก็ได้มอบส่วนแบ่งนี้ให้กับแม่ แม่ได้ทํางานหนักเพื่อให้ได้สิ่งเหล่านี้ตรงไหน”

เหอเยี่ยนสําลัก

เป็นความจริงที่ตระกูลเจี่ยนมอบทรัพย์สินปัจจุบันส่วนใหญ่ที่เธอมีอยู่ตอนนี้ให้กับเธอ

เงินที่เธอทํามาในฐานะนักแสดงได้หมดสิ้นไปแล้ว ไม่อย่างนั้น เธอคงไม่ยักยอกเงินจากกองทุนเพื่อการกุศลของตระกูลเจี่ยนตั้งแต่แรก

เหอเยี่ยนถามเจี่ยนหยู่โป๋ “แกหมายความว่ายังไง แกเยาะเย้ยแม่แกเหรอ ตอนนี้แกมีเหตุผลที่จะให้ทรัพย์สินแม่แกสูญสิ้นไปงั้นเหรอ”

เจี่ยนหยู่โป๋ค่อยๆวางหมากสีดําที่เขาถืออยู่ลงบนกระดาน จากนั้นเขาก็หันไปมองเหอเยี่ยน

“ ผมสัญญาว่าผมจะช่วยแม่ ผมย่อมไม่คืนคํา”

คําพูดเหล่านี้ช่วยทําให้อารมณ์ของเหอเยี่ยนเย็นลง ไม่ว่าอย่างไรเธอยังคงไม่สามารถปล่อยวางเรื่องนี้ลงไปได้ “หยู่โป๋ แม่ดีใจที่แกยินดีช่วย ไม่ว่ายังไง วิธีการที่แกใช้อยู่นั้นไม่น่าเชื่อถือและมีความเสี่ยงมากเหลือเกิน มันง่ายมากที่จะเสียเงินกับภาพยนตร์เรื่องนี้”

“แม่ไม่มีทางเลือก” เจี่ยนหยู่โป๋ตอบกลับ

แม้ว่าเหอเยี่ยนจะไม่เต็มใจ มันก็เกิดขึ้นไปแล้ว

เมื่อได้เริ่มต้นอะไรไปแล้ว ย่อมไม่มีการหวนกลับ ทรัพย์สินของเหอเยี่ยนถูกใช้เป็นหลักประกัน

หากหนังไม่ได้เงิน ทรัพย์สินทั้งหมดของเธอจะถูกธนาคารยึดไปด้วยเช่นกัน

“เอาล่ะ หวังว่าหนังจะประสบความสําเร็จ ถ้าไม่เช่นนั้น บ้านที่แกเติบโตมาอาจจะหายไป ที่จริงหุ้นของฉันก็จะหายไปด้วย เงินของฉันย่อมต้องเป็นเงินของแกในอนาคต มันเป็นเงินของแกเองที่แกได้ทําผิดพลาด แกรู้ไหม”

บทที่ 416 ให้เงินทั้งหมดของเรากับเจี่ยนหยู่โป๋