เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ / เธอเปลี่ยนไปเป็นบอส นิยาย บท 417

ย่าเจียนไม่สามารถตัดสินใจเรื่องนี้ได้ ดังนั้นเธอจึงทําได้เพียงแค่รอให้สามีเป็นคนตัดสินใจ

ปู่เจี่ยนครุ่นคิดเรื่องนี้ชั่วระยะหนึ่ง

เหตุผลที่เขาปฏิเสธที่จะให้ธุรกิจครอบครัวกับเจี่ยนหยู่โป๋เพราะเขาโกรธ

ปู่เจี่ยนอยากจะทําลายธุรกิจของครอบครัวมากกว่าจะส่งต่อให้กับคนที่ข่มขู่เขาทางอ้อม

แต่ว่า…ถ้าเจี่ยนหยู่โป๋เกลียด…

หากเป็นกรณีนี้ บางทีเขาก็ย่อมยินดีที่จะมอบทรัพย์สมบัติของตระกูลให้เจี่ยนหยู่โป๋

ปู่เจี่ยนพูดกับเจี่ยนอี่หลิง “ปู่จะคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ไม่ต้องกังวล ปู่ยังไม่แก่ ปู่สามารถปกป้อง ระกูลของเราได้”

“อื้อ” เจี่ยนอี่หลิงตอบกลับ

หลังจากวางสายแล้ว ปู่เจี่ยนและย่าเงี่ยนก็ได้พูดคุยกันเป็นเวลานาน

ในที่สุด การตัดสินใจที่ยากลําบากก็จบลง

จากนั้นปู่เจี่ยนก็เรียกเจี่ยนหยู่โป๋มาที่บ้านเก่าตระกูลเจี่ยน

ทันทีที่เขามาถึง เจี่ยนหยู่โป๋ก็ถามปู่เจี่ยน “ปู่ตัดสินใจแล้วเหรอ”

“ใช่ ฉันตัดสินใจแล้ว คราวนี้ปู่เจียนนิ่งขึ้นมาก “ไม่ว่ายังไง ก่อนที่ฉันจะบอกเธอถึงการตัดสินใจของฉัน ฉันอยากจะบอกเธอว่าทําไมฉันถึงตัดสินใจแบบนี้ตั้งแต่แรก”

เจี่ยนหยู่โป๋ไม่ตอบ แต่เขามองไปที่ปู่เจี่ยนและรอให้อีกฝ่ายพูดต่อ

“นั่นเป็นเพราะน้องสาวของเธอ น้องสาวของเธอพบข้อมูลมากมาย จากนั้นน้องสาวของเธอก็ขอให้ฉันวางโชคชะตาของตระกูลให้กับเธอ”

คําพูดของปู่เจี่ยนทําลายความเยือกเป็นและความสงบบนใบหน้าของเจี่ยนหยู่โป๋

คําพูดของปู่เจี่ยนไม่ควรทําให้เขาแปลกใจ

ย้อนกลับไปในตอนนั้น เธอได้หยุดเขาด้วยร่างเล็กๆ เธอเคยถามเขาในสิ่งเดียวกัน

ปู่เจียนพูดต่อ “ฉันไม่รู้ว่าน้องสาวเธอถามใครและใช้เวลานานแค่ไหนในการค้นหาข้อมูลนี้ แต่ไม่ว่าอย่างไรน้องสาวของเธอก็ได้ยินเกี่ยวกับคําที่เธอสารภาพกับอาจารย์สอนโกะของเธอ”

เจี่ยนหยู่โป๋ไม่ค่อยเปิดเผยความคิดเขาให้ใครรู้

ครั้งเดียวที่เขาทําคือกับอาจารย์สอนโกะของเขา

อาจารย์ถามเขาว่าทําไมเขาถึงแสดงพฤติกรรมต่อต้านสังคมและไม่เป็นมิตวเช่นนั้น

อาจารย์รับรู้ได้ถึงพฤติกรรมของเจี่ยนหยู่โป๋ คนส่วนใหญ่อาจจะไม่ชัดเจน แต่ว่ามันกลับง่ายที่จะอ่านจากวิธีที่เขาเปิดแมตช์ในโกะ

อาจารย์บอกเขาว่า เขาจะไม่สามารถกลายเป็นผู้เล่นโกะอันดับต้นๆได้ ถ้าเขายังคงเปิดเผยสิ่งต่างๆที่เกี่ยวกับตัวเอง

การจะเป็นผู้เล่นโกะ เราต้องเรียนรู้ที่จะเยือกเย็น

จากนั้นอาจารย์ก็ขอให้เขาบอกว่าทําไมเขาถึงโกรธมาตั้งแต่แรก

นั่นเป็นครั้งเดียวที่เจี่ยนหยู่โป๋เปิดเผยความคิดลึกๆในใจของเขา เขาเปิดเผยความเกลียดชังที่แผดเผาในหัวใจของเขาในช่วงวัยเด็ก

เจี่ยนอีหลิงขอใครบางคนให้ช่วยติดต่ออาจารย์ของเจี่ยนหยู่โป๋ เธอได้รับข้อมูลนี้จากอาจารย์ของเจียนหยู่โป๋

นี้เป็นวิธีเดียวที่พวกเขาจะเข้าใจการกระทําของเจี่ยนหยู่โป๋

ปู่เจี่ยนจ้องไปที่เจี่ยนหยู่โป๋ “อี่หลิงบอกว่าเธอเต็มใจจะมอบโชคชะตาของตระกูลเราทั้งหมดให้ หลังจากที่ฉันกับย่าได้คุยกันในเรื่องนี้ เราก็ตัดสินใจสนับสนุนการตัดสินใจของอี่หลิง ฉันคิดว่าน้องสาวของเธอยังอยากให้เธอเป็นส่วนหนึ่งของตระกูลเรา”

ในที่สุด คําพูดของปู่เจี่ยนก็ทําให้เกิดการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยในสีหน้าท่าทางของเจี่ยนหยู่โป๋

เมื่อเจี่ยนหยู่โป๋เปิดปากพูดขึ้นมาอีกครั้ง เขาก็พูดด้วยอารมณ์ที่พลุ่งพล่านเล็กน้อยว่า “เธอ ยังเหมือนแต่ก่อน”

เจี่ยนอี่หลิงยังคงเป็นเด็กน้อยคนเดิม

เธอเป็นคนโง่ คนโง่ตัวเล็กๆ ที่ไม่ลังเลที่จะให้เงินทั้งหมดแก่เขา เพียงเพราะเขาพูดออกมาอย่างนั้น

ในฐานะเจ้าหญิงแห่งตระกูลเจี่ยน สิ่งที่เธอเห็นคุณค่าไม่เคยเป็นเงิน แต่เธอกลับให้ความสําคัญกับตระกูลของเธอ

สําหรับเธอ ตระกูลของเธอนั้นประเมินค่าไม่ได้

ไม่ว่าเธอจะถูกขอให้มอบทรัพย์สินของเธอหรือทรัพย์สมบัติตระกูลเจี่ยนทั้งหมด เธอก็เต็มใจที่จะทําแบบเสียวกัน

แต่ทว่า ในไม่ช้าเจี่ยนหยู่โป๋ก็เปลี่ยนกลับไปเป็นพฤติกรรมที่ไม่ใส่ใจดังเดิม

เขาขอให้ปู่เจี่ยนลงนามโอนหุ้น ซึ่งหมายความว่าหุ้นทั้งหมดที่อยู่ภายใต้ชื่อของปู่เจียนถูกย้ายไปอยู่ภายใต้ชื่อเขา

หุ้นของตระกูลเจียนในเบื้องต้นนั้นทั้งหมดอยู่ในมือของปู่เจี่ยนและภรรยาของเขา แต่ว่าเมื่อตระกูลของพวกเขาเติบโตขึ้น ส่วนแบ่งก็ค่อยๆแบ่งกันไประหว่างสมาชิกในตระกูล

บทที่ 418 หวังว่าการตัดสินใจของเราจะถูกต้อง

เมื่อใดก็ตามที่มีสมาชิกใหม่เข้ามาในตระกูล ไม่ว่าจะเป็นทารกคนใหม่หรือลูกสะใภ้คนใหม่ คู่สามีภรรยาเก่าจะมอบส่วนแบ่งของตระกูลเจี่ยนให้พวกเขา