บทที่ 437 ผู้บุกรุกดูข้อมูลพนักงานของสถาบันวิจัย
“อะไรหาย” เจียนอีหลิงถาม
“นั่นเป็นเรื่องที่แปลกอยู่ ข้อมูลของสถาบันเราถูกจัดเก็บแยกออกจากกัน จนถึงตอนนี้ พวกเขาเพียงแค่เจาะเข้าไปในฐานข้อมูลพนักงานภายในของเราเท่านั้น”
ข้อมูลของสถาบันจํานวนมากไม่ได้ถูกจัดเก็บบนอินเทอร์เน็ต กลับกัน ข้อมูลจะถูกเก็บไว้ในเครื่องเพื่อความปลอดภัยของข้อมูล
ยิ่งไปกว่านี้ นักวิจัยจะใช้เครือข่ายภายในสําหรับงานวันต่อวัน พวกเขาไม่ได้เชื่อมต่อกับเครือข่ายภายนอก
สิ่งที่มีค่าที่สุดในสถาบันคือข้อมูลที่รวบรวมไว้
มีบางคนสร้างปัญหาด้วยการแอบเข้าไปในสถาบันของพวกเขา แต่ทว่าแทนที่จะเข้าไปในห้องนิรภัยที่พวกเขาเก็บข้อมูลการวิจัย พวกเขาเลือกที่จะเปิดฐานข้อมูลพนักงานของสถาบันแทนนี่เป็นสิ่งที่ชวนสับสน
ในบรรดาพนักงานของสถาบัง ผู้ที่มีตัวตนที่ลึกลับที่สุดสําหรับโลกภายนอกก็คือเจียนอีหลิง
Dr.FS เป็นชื่อที่รู้จักกันดีในวงการ มีคนจํานวนมากก่อนหน้านั้นที่เข้ามายังสถาบัน พวกเขาต้องการพบ Dr.FS เพื่อขอให้ทําการผ่าตัดให้กับพวกเขา
แต่ทว่าสถาบันได้ปฏิเสธพวกเขาทั้งหมด
บางคนที่ถูกสถาบันปฏิเสธเป็นคนสําคัญในสังคม
ไม่มีการรับประกันว่าพวกเขาจะยอมแพ้ง่ายๆ เป็นไปได้ว่าพวกเขาจะทําอะไรบางอย่างที่ทําให้สถาบันพบกับปัญหา
ดังนั้นทุกคนจึงค่อนข้างกังวลเกี่ยวกับเงี่ยนอีหลิง
เป็นการดีที่สุดสําหรับเจียนอีหลิงที่จะไม่มาที่สถาบันในระยะเวลานี้
“ที่รัก อย่ามาที่สถาบันจนกว่าเราจะตรวจสอบเรื่องนี้อย่างละเอียดถี่ถ้วน” หลัวซิ่วเฉินเดือนซ้ําแล้วซ้ําเล่า “ให้ตายเถอะ ถ้าฉันรู้ว่าใครทําเรื่องนี้ ฉันจะถลกหนังพวกมันทั้งเป็น
แต่อย่างไรก็ตาม หลัวจิ๋วเอินก็รู้ดีอยู่ในใจว่าการถลกหนังพวกนั้นไม่ใช่เรื่องง่าย
ไม่ใช่โจรธรรมดาที่ทําเช่นนี้ได้ โจรคนนี้ต้องมีขุมกําลังอยู่เบื้องหลัง การบุกรุกดังกล่าวต้องมีการวางแผนไว้ล่วงหน้าอย่างแน่นอน
“ตกลง” เจี้ยนอีหลิงตอบกลับ
เนื่องจากมีการแข่งขันแบบออฟไลน์ เงี่ยนอีหลิงจึงลาพักโรงเรียนไประยะยาว
ในเมื่อวันนี้เธอว่าง เธอจึงกลับไปที่โรงเรียน
ทันทีที่เธอไปถึงประตูโรงเรียน อันหยางก็นํากลุ่มลูกน้องมาทักทายเงี่ยนอีหลิงอย่างอบอุ่น
“บอส เธอยอดเยี่ยมมาก เธอเป็นไอดอลของฉัน”
“ใช่ พี่หยางไม่ได้พลาดการแข่งขันใดๆของบอสในช่วงสองวันที่ผ่านมาแม้แต่นิดเดียว เขาแอบพิมพ์โปสเตอร์ของบอสมาหลายแผ่น”
ลูกน้องของอันหยางไม่กลัวที่จะทําให้อีกฝ่ายอับอาย
อันหยางจ้องมองพวกเขาด้วยความเกลียดชัง
จากนั้นเขาก็หันไปหาเจียนอีหลิงและถามว่า “ทําไมเธอถึงมาโรงเรียน บอสควรใช้เวลานี้พักผ่อน การเรียนจะทําให้เธอเหนื่อย เธอควรทําแค่นอนและทานอาหารที่บ้านเท่านั้นทําในสิ่งที่เธอ สบายใจ…”
อันหยางพูดกับเจียนอีหลิงต่อ เขาพูดไปเรื่อยๆจนกระทั่งถึงห้องเรียนของเงี่ยนอีหลิง
เจียนอีหลิงนั่งลงตรงที่นั่งของตนเอง เธอเห็นการ์ดและของขวัญมากมายจากนักเรียนคนอื่น
อันที่จริงมีการ์ดและของขวัญมากมายจนทุกอย่างไม่สามารถวางบนโต๊ะได้ ของขวัญบางชิ้นกวางลงบนพื้น
หูเจียวเจียวต้องหาช่องว่างเบียดลงนั่ง
นักเรียนทุกคนในชั้นเรียนมีความสุขมากที่ได้เห็นเงี่ยนอีหลิง
“อีหลิง เธอกลับมาแล้ว” หูเจียวเจียวร้องออกมาอย่างมีความสุข
จากนั้นหูเจียวเจียวก็บอก “ความลับ” กับเจี้ยนอีหลิง “อีหลิงระหว่างที่เธอไม่อยู่ พี่หยางมาทุกวันเพื่อช่วยจัดเรียงการ์ดและของขวัญบนโต๊ะของเธอ เขาช่วยเธอเช็ดโต๊ะและทําความสะอาด อันที่จริง เขายังช่วยเธอแยกแยะกองการบ้านที่อาจารย์ให้มาด้วยนะ”
ในโรงเรียนมัธยมปลาย หากใครไม่อยู่เป็นเวลาหนึ่งสัปดาห์ เอกสารและงานที่ได้รับมอบหมายสามารถซ้อนกันเป็นภูเขาได้
อันหยางมาทําความสะอาดโต๊ะของเงี่ยนอีหลิงเป็นประจํา เขายังขอให้หูเจียวเจียวช่วยเจี้ยนอีหลิงจดบันทึกด้วย
ตอนแรกหูเจียวเจียวกลัวอันหยางเพราะ “ชื่อเสียง” ของเขา
แต่ต่อมา เธอก็ค่อยๆไม่กลัวอีกฝ่ายอีกต่อไป หูเจียวเจียวบอกอันหยางว่าเจียนอีหลิงไม่ต้องการบันทึกของพวกเขา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ / เธอเปลี่ยนไปเป็นบอส
เรื่องนี้ยังอัปเดตต่อไหมคะ😭...