เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ / เธอเปลี่ยนไปเป็นบอส นิยาย บท 451

บทที่ 451 เจี่ยนอีหลิงกลับคืนมา 1

ท่าอากาศยานนานาชาติเทอร์มินอล

หยูซีรู้สึกกังวลเหลือเกิน

ย่าเจี่ยนเพิ่งแจ้งเขาว่าเจี่ยนอีหลิงกําลังจะถึงเป่ยจิงในบ่ายวันนี้ด้วยเที่ยวบินระหว่างประเทศ เธอขอให้เขไปรับเจี่ยนอีหลิงกลับมา

ผ่านไปตั้งสามปีแล้ว ในที่สุดเทพหลิงก็กลับมา

เมื่อสามปีก่อน นายท่านเชิ่งได้กลับไปที่เป่ยจิงในทันที เป็นผลให้เขาไม่ได้เข้าร่วมแข่งขันเกมไฟนอล

เทพหลิงก็หายไปเช่นกัน

ด้วยเหตุนี้ สุดท้าย ลูกน้องของเจี่ยนอีหลิง อันหยางและเพื่อนของเขาอีกคนหนึ่ง จึงต้องเข้ามาเติมเต็มแทนพวกเขา

หยูซีโกรธมาก แต่ทว่าเขาไม่ได้โกรธที่จ๋ายหวินเชิ่งและเจี่ยนอีหลิงไม่ได้เข้ามาเล่นในไฟนอลเกมของพวกเขา เขาก็ไม่ได้โกรธแม้แต่น้อยที่พวกเขาสูญเสียโอกาสที่จะเป็นแชมป์เปี้ยน

แต่เขากลับโกรธในสิ่งที่สองคนนั้นทํา

พวกเขาเป็นเพื่อนร่วมทีม

ทว่าทั้งสองคนได้ปล่อยทิ้งเขาไว้แบบนั้น

แต่ทว่าหยูชีก็โกรธได้เพียงชั่วครู่เท่านั้น ความโกรธเขาลดลงอย่างรวดเร็ว

แม้ว่าเกมจะมีความสําคัญ แต่ก็ยังไม่สําคัญเท่ากับเพื่อนเขา

หลังจากที่ความโกรธของเขาเบาบางลงแล้ว หยูซีก็กลับไปที่เปยจิงเพื่อเรียนต่อมหาวิทยาลัย

เนื่องจากจํายหวินเชิ่งไม่ได้เตร็ดเตร่เล่นอีกต่อไป หยูชีจึงต้องตามอีกฝ่ายกลับไปเรียนและจบการศึกษาระดับมหาวิทยาลัย

ในช่วงเวลานี้ หยูซีได้ยินว่าเจี่ยนอีหลิงไม่ต้องรอถึงปีหน้าในการสอบเข้ามหาวิทยาลัย กลับกัน เธอสอบผ่านมหาวิทยาลัยต่างประเทศในฤดูหนาวปีนั้น เป็นผลให้มหาวิทยาลัยนั้นรับเธอเข้าโดยตรง

ในต้นฤดูใบไม้ผลิถัดมา เธอก็เดินทางไปต่างประเทศกับพี่ชายรอง

ในช่วงสองปีที่ผ่านมา เจี่ยนอีหลิงและเจี่ยนหยุ่นโม่ พี่ชายของเธอใช้เวลาส่วนใหญ่ในต่างประเทศ

พวกเขาทั้งสองจะกลับมาในช่วงตรุษจีนเท่านั้น

ดังนั้นหยูชีจึงไม่ได้เห็นเจี้ยนอีหลิงเป็นเวลาสามปีเต็ม

จากข้อมูลของย่าเจี่ยน เจี่ยนอีหลิงได้กลับมาเพราะมีโครงการแลกเปลี่ยนระหว่างมหาวิทยาลัยต่างประเทศที่เธอเรียนกับมหาวิทยาลัยเปยจิง

ทันทีที่ย่าเจี่ยนได้ยินว่าเจี่ยนอีหลิงกําลังจะไปที่เป่ยจิง เธอก็ขอให้หยูซีดูแลหลานสาวที่รักของเธอทันที ในเมื่อย่าเงียนรู้ว่าตอนนี้หยูซีอยู่ที่เป่ยจิง

และด้วยเหตุนี้ หยูชีจึงมาถึงที่สนามบินด้วยความคาดหวังอย่างสูง

เขารู้สึกกระวนกระวายเหลือเกินในเวลาเดียวกัน

สามปีผ่านไป เขาสงสัยว่าเทพหลิงจะโตมาเป็นคนแบบไหน

เธอจะเติบโตขึ้นมาเป็นผู้หญิงที่สวยและงดงามหรือไม่?

หลังจากเครื่องบินมาถึง ก็มีคนจํานวนมากออกมาจากทางออก

หยูซียืดคอเพื่อค้นหาเจี่ยนอีหลิง

ในที่สุด เขาก็เห็นหญิงสาวสวมกางเกงยีนส์ทรงสลิมสีดํากับเสื้อยืดสีขาวอยู่ท่ามกลางฝูงชน

เธอมีดวงตาที่กระจ่าง ใบหน้าสดใส และรูปร่างที่บอบบาง

ผมยาวนุ่มสลวยมัดเป็นหางม้าเรียบๆ

เธอดูเหมือนกับเทพหลิงในความทรงจําของเขาพอดี

แทบไม่มีการเปลี่ยนแปลงใดๆ รวมไปถึงส่วนสูงของเธอด้วย

หยูซีโบกมืออย่างมีความสุขไปที่เจี่ยนอีหลิง

“อีหลิง อีหลิง”

เจี่ยนอีหลิงกําลังคุยโทรศัพท์อยู่ คนในโทรศัพท์กําลังบอกเจี่ยนอีหลิงถึงสิ่งที่ควรทราบ

“โปรดระมัดระวังตอนที่เธออยู่ในเป่ยจิง อย่าเปิดเผยตัวเอง มีคนจํานวนมากตามหาเธออยู่ที่นั่น อีกอย่าง ถ้าเธอไม่ต้องการคนที่ฉันส่งไปรับเธอ ฉันจะให้พวกเขาไปที่พักเธอและจัดการทุกอย่างให้”

“เธอจะอยู่ที่เป่ยจิงเป็นเวลาหนึ่งเดือนในครั้งนี้ โปรดระวัง ไม่สําคัญหากว่าเธอจะไม่สามารถบรรลุในสิ่งที่เราวางแผนจะทําได้ เพียงแต่ต้องระมัดระวัง เธอมีค่ามากกว่าสิ่งอื่นใด ไม่ว่าจะด้วยวิธีใด เธอต้องกลับมาภายในหนึ่งเดือนโดยไม่มีรอยขีดข่วน”

เมื่อเจี่ยนอีหลิงเห็นหยูซี เธอก็วางสายไปหลังจากนั้น

เมื่อเธอเห็นหยูซี ใจเธอก็สั่นเล็กน้อย

ในที่สุดเธอก็มาที่เป่ยจิงแล้ว

สามปีที่แล้ว จ๋ายหวินเชิ่งขอให้เธอสัญญากับเขาว่าเธอจะไม่มาที่เป่ยจิง เธอสามารถไปที่ไหนก็ได้ในโลกนี้แต่เธอก็มาอยู่ดี

นี่เป็นครั้งแรกที่เจี่ยนอีหลิงผิดสัญญากับใครบางคน

แต่ทว่า เธอมีเหตุผลว่าทําไมเธอถึงต้องมาเปยจิง แม้ว่าเธอจะต้องผิดสัญญากับเขา เธอก็ยังต้องมาที่นี่

บทที่ 452 เจี่ยนอีหลิงกลับคืนมา 2