เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ / เธอเปลี่ยนไปเป็นบอส นิยาย บท 449

บทที่ 449 สามปีต่อมา

สามปีต่อมา

เมืองหลวงเปยจิง

ในอาคารพักอาศัยระดับไฮเอนด์ใจกลางเมือง

ในบ้าน การตกแต่งนั้นธรรมดามาก การตกแต่งส่วนใหญ่เป็นโทนขาวดํา

ในห้องนอน ชายครึ่งเปลือยนอนหลับอยู่บนเตียงขนาดคิงไซส์

ครึ่งบนของร่างกายเขากระชับและมีกล้ามเนื้อ

ครึ่งล่างของร่างกายเขาถูกคลุมด้วยกางเกงผ้าฝ้ายสีดํา ขาเขาช่างยาวเหลือเกิน

ผ้าห่มบางๆที่ควรคลุมเขาไว้ในระหว่างหลับก็เลื่อนไปข้างหนึ่ง

ในห้องเต็มไปด้วยเสียงเพลงที่ดังเหลือเกิน

แต่ทว่าชายคนนั้นกลับหลับสนิทเพราะเสียงเพลงดังลั่นนี้

บนโต๊ะข้างเตียงมีกล่องอาหารกลางวันการ์ตูนสีชมพูสองกล่อง กล่องอาหารกลางวันนั้นไม่เข้ากับการตกแต่งอื่นๆของห้อง

ข้างกล่องอาหารกลางวัน มีกรอบรูปอยู่บนโต๊ะข้างเตียง

แต่ทว่า กรอบรูปกลับวางไว้อย่างไม่ถูกต้อง มันกลับวางคว่ําหน้าลงบนโต๊ะแทน จึงไม่สามารถมองเห็นภาพภายในของกรอบภาพได้

แปดโมงเช้า ชายคนนั้นก็ลืมตาขึ้น

เขามีดวงตารูปอัลมอนด์คู่หนึ่งที่ดูเหมือนนกฟีนิกซ์ ดวงตาเขาเป็นประกายและหางตาของเขาก็ยาวและเฉียบคม

เขาคือจ๋ายหวินเชิ่ง เขาเปลี่ยนไปมากในช่วงสามปีที่ผ่านมา

ตั้งแต่อายุสิบเก้าจนถึงยี่สิบสอง เขาดูเป็นผู้ใหญ่มากขึ้น

เมื่อเทียบกับรูปร่างหน้าตาเขาเมื่อสามปีที่แล้ว ใบหน้าเขาดูมีเสน่ห์และเป็นผู้ใหญ่มากขึ้นในขณะนี้

แต่ทว่า เขาก็ยิ่งคาดเดาไม่ได้มากไปกว่าเดิมเช่นกัน

ในช่วงสามปีมานี้ เขาได้เปลี่ยนจากวิถีเดิมของเขา เขาไม่ได้ใช้เวลาในการไม่ทําอะไรเลย

กลับกัน เขาเข้าครอบครองธุรกิจตระกูลจําย

นี่คือสิ่งที่เขาไม่เคยต้องการเข้าไปยุ่งเกี่ยวมาก่อน

เขาเป็นคนที่อาจจะตายได้ตลอดเวลา จุดประสงค์ของเขาที่เข้าไปยุ่งเกี่ยวสิ่งเหล่านี้ตั้งแต่แรกคืออะไรเหรอ?

ไม่ว่าอย่างไร หลังจากที่เขาออกจากเมืองเหิงหยวนเมื่อสามปีที่แล้ว เขาก็พลันเปลี่ยนใจ

สิ่งนี้ทําให้หลายคนที่รู้จักเขาในเปยจิงประหลาดใจ

จ๋ายหวินเชิ่งหลังจากการเปลี่ยนแปลงนี้ ยิ่งทําให้พวกเขาหวาดกลัวมากขึ้น

จ๋ายหวินเชิ่งลุกขึ้นจากเตียง วางเท้าลงบนพื้นแล้วก็เดินไปที่ห้องน้ํา

จากนั้นเขาก็อาบน้ําและเปลี่ยนเสื้อผ้า

พ่อบ้านของเขาเข้ามาตรงเวลา เขารายงานกับจ๋ายหวินเชิ่งที่อาบน้ําเสร็จ เกี่ยวกับตารางงานในวันนั้น

เมื่อเขาได้ยินกําหนดการ สายตาของจ๋ายหวินเชิ่งก็มืดลง

มันเป็นเวลาสามปีแล้ว ฉินชวนลูกชายนอกกฎหมายของตระกูลฉินก็ได้ตกลงที่จะมายังเป่ยจิงในที่สุด

ในช่วงสามปีที่ผ่านมา ธุรกิจของฉินชวนได้พัฒนาไปอย่างดีเยี่ยมเหลือเกิน

บริษัทที่เขาก่อตั้งสามารถซื้อขายแลกเปลี่ยนภายในตลาดหุ้นได้ ด้วยเหตุนี้ มูลค่าของบริษัทจึงพุ่งสูงขึ้น

ตอนนี้ ความสามารถของเขาได้รับการยอมรับจากทุกคน ด้วยเหตุผลนี้ตระกูลฉินที่เหลือจึงไม่ถามถึงการกลับมาเขาอีกต่อไป

ชื่อของฉินชวนทําให้ผู้คนนึกถึงจ๋ายหวินเชิ่งที่เมืองเหิงหยวน

สามปีได้ผ่านไปแล้ว

เจียนอีหลิงกําลังจะฉลองวันเกิดอายุสิบแปดของเธอ

เมื่อพ่อบ้านรายงานตารางงานของจ๋ายหวินเชิ่งเสร็จแล้ว เขาก็รีบออกจากห้องไป

จ๋ายหวินเชิ่งลุกขึ้นจากที่นั่งแล้วเดินไปที่เตียง เขาหยิบกรอบรูปที่วางคว่ําหน้าโต๊ะข้างเตียงขึ้นมามันเป็นรูปถ่ายหมู่

ภาพถ่ายหมู่ภาพนี้ถ่ายโดยเจ้าหน้าที่ของการแข่งขัน ‘Zerg Invasion เมื่อสามปีที่แล้ว สมัยนั้นพวกเขาลงแข่งในทีมเดียวกัน

เขาอยู่ในรูปถ่ายร่วมกับเจี้ยนอีหลิง หยูซี และเงี่ยนหยู่เจี๊ย

เมื่อสามปีที่แล้ว ในเกมสุดท้ายของการแข่งขันออฟไลน์ ผู้เล่นหลักสองคนของ [จอมอหังการ] ไม่ได้ปรากฏตัวขึ้น พวกเขาถูกแทนที่ด้วยตัวสํารองสองคนที่ไม่เคยเล่นในทัวร์นาเมนต์ออฟไลน์มาก่อน

เราสามารถจินตนาการถึงผลลัพธ์ได้อย่างง่ายดาย พวกเขาไม่เพียงแต่แพ้การแข่งขันเท่านั้น แต่ยังสูญเสียโอกาสในการชนะการแข่งขันอีกด้วย