เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ / เธอเปลี่ยนไปเป็นบอส นิยาย บท 463

บทที่ 463 ความสิ้นหวังและจนหนทาง

ในหอพักชายของมหาวิทยาลัยเป่ยจิง

เช้าตรู่ เจี่ยนหยุ่นน่าวลุกจากเตียง

เพื่อนร่วมห้องสามคนของเจี่ยนหยุ่นน่าวประหลาดใจอย่างยิ่งที่เห็นสิ่งนี้

“หยุ่นน่าว ตอนเช้าไม่มีเรียน ทําไมนายตื่นเช้าจัง”

“วันนี้ฉันมีเรื่องสําคัญต้องทํา”

เจี่ยนหยุ่นน่าวแต่งตัวเต็มยศแล้วในขณะที่เขาตอบเพื่อนร่วมห้อง กล่องของขวัญสีชมพูที่เตรียมมาอย่างดีวางอยู่ในมือเขา

หลังจากที่มือของเจี่ยนหยุ่นนาวหายดีแล้ว เขาก็ตั้งใจเรียน ส่งผลให้เขาสอบผ่านมหาวิทยาลัยเป่ยจิงได้สําเร็จ มหาวิทยาลัยเป่ยจิงถือเป็นมหาวิทยาลัยชั้นนําในประเทศจีน

ปีนี้เขาอยู่ในมหาวิทยาลัยปีที่สาม

แม้ว่าเขาจะยังเล่นเปียโนอยู่บ้าง แต่ก็ไม่ใช่วิถีทางทั้งหมดของเขาอีกต่อไป

อันที่จริง หลังจากที่มือเขาหายดีแล้ว เขาก็ยังสามารถเล่นเปียโนต่อไปได้ถ้าเขาฝึกหนักพอ

แต่ด้วยเหตุผลบางอย่าง เจี่ยนหยุ่นน่าวได้เปลี่ยนใจจากการเล่นเปียโน แม้ว่าเขาจะสนุกกับการเล่นเปียโน แต่การที่เขาจะเป็นนักเปียโนได้หรือไม่นั้นก็ไม่สําคัญสําหรับเขาอีกต่อไปแล้ว

ดังนั้น บางวันเขาก็ยังเล่นเปียโนเป็นบางครั้ง อย่างไรก็ตาม เขาไม่ได้ทุ่มเทเวลาและพลังงานทั้งหมดไปกับมันอีกต่อไป

“โอ ว่าแล้ว นายกําลังจะไปเดทเหรอ” รูมเมทของเจี่ยนหยุ่นน่าวตกตะลึง ดูเหมือนว่า เขาได้ค้นพบโลกใหม่ทั้งใบ ภาพพจน์ใหม่ของเจี่ยนหยุ่นน่าวคืออะไรกัน

“ไม่ใช่” เจี่ยนหยุ่นน่าวรีบตอบ

“ไม่มีทาง นายกําลังจะไปเดทเห็นชัดๆ คําพูดของนายไม่น่าเชื่อถือเลยแม้แต่น้อย ต่อให้นายจะไปเดท ก็ไม่มีอะไรต้องปิดบัง นี่เป็นปีที่สามในมหาวิทยาลัยของนายแล้ว รีบไปเดทกับใครซักคนซะ อย่าเสียเวลาสี่ปีของนายในมหาวิทยาลัยโดยไม่ได้ทําอะไรเลย”

จากนั้น รูมเมทอีกคนก็พูดแทรกและแสดงความคิดเห็นว่า “ช่าย รีบหาแฟนได้แล้ว ถ้านายทําแบบนั้น ผู้หญิงบางคนต้องยอมแพ้นายในที่สุด ในที่สุดพวกเธอจะได้ให้โอกาสเราบ้าง”

เพื่อนร่วมห้องคนที่สามหัวเราะก่อนจะพูดว่า “โอย ฉันคิดว่าหยุ่นน่าวมีสายตาแต่เพียง Dr.FS เท่านั้น”

เจี่ยนหยุ่นน่าวเข้ามหาวิทยาลัยมาสองปีแล้ว ปีนี้เป็นปีที่สาม อย่างไรก็ตาม ในช่วงสองสามปี ที่ผ่านมาเขาไม่ได้ออกเดทกับใครเลย แต่เขาไล่ติดตามข่าวเกี่ยวกับ Dr.FS เท่านั้น

เพื่อนร่วมห้องเขารู้ว่าเขาเป็นแฟนตัวยงของ Dr.FS

เจี่ยนหยุ่นน่าวจะสนใจข่าวอะไรก็ตามที่เกี่ยวข้องกับ Dr.FS

อันที่จริง โต๊ะในหอพักเขาเต็มไปด้วยหนังสือพิมพ์ตัดแปะของ Dr.FS

“นั่นเป็นเรื่องแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง มือของฉันถูกรักษาไว้ได้โดย Dr.FS แน่นอน ฉันต้องเป็นแฟนเขา” เจี่ยนหยุ่นน่าวโต้เถียงกลับ

“ใช่ ฉันรู้ ฉันรู้ ขอบคุณ Dr.FS นายได้กลับคืนสู่ความหวังในชีวิตอีกครั้งแล้วไม่ใช่เหรอ เอ้อ ถ้างั้นแล้ววันนี้เกิดอะไรขึ้นกับนาย นายแต่งตัวค่อนข้างแตกต่างจากปกติ นอกจากนี้นายก็ยังถือของสีชมพูนั้นในมืออีก นายไม่ได้วางแผนที่จะไปพบกับ Dr.FS ด้วยของขวัญนั้นเหรอ”

“ฉันกําลังจะไปพบกับสิ่งที่สําคัญมากสําหรับฉัน แต่ว่า คนนั้นไม่ใช่ Dr.FS”

“และนายก็กําลังบอกเราว่านายไม่ได้ออกไปเดทอีกงั้นเหรอ?”

“ฉันไม่ได้ออกเดทจริงๆ” เจี่ยนหยุ่นน่าวพิมพ์ เขาปฏิเสธการคาดเดาของเพื่อนร่วมห้องอีกครั้ง

วันนี้น้องสาวเขามาที่มหาวิทยาลัย เขากําลังจะออกไปพบเธอ

อย่างไรก็ตาม เจี่ยนหยุ่นน่าวไม่แน่ใจว่าน้องสาวเขาจะอยากเห็นเขาหรือไม่

ในช่วงสามปีที่ผ่านมา พวกเขาทั้งสองไม่ได้เจอกันบ่อยนัก

หลังจากเหตุการณ์นั้น เจี่ยนหยุ่นน่าวสันนิษฐานว่าน้องสาวเขาเกลียดเขาแล้ว

อย่างไรก็ตาม เมื่อเวลาผ่านไป เขาก็ตระหนักว่าน้องสาวเขาไม่ได้เกลียดชังเขา แต่เหมือนกับว่าเธอไม่เห็นเขาเป็นพี่แล้ว

เธอเพียงแค่ปฏิบัติกับเขาเหมือนเป็นพี่น้องกันเพราะความสัมพันธ์ทางสายเลือด เธอร่วมแสดงความยินดีกับเขาแต่เธอกลับไม่สนิทกับเขาอีกต่อไป

ความสัมพันธ์แบบพี่น้องที่พวกเขามีนั้นถูกกลบฝังไว้อย่างสมบูรณ์ไปกับเหตุการณ์นั้นเมื่อสามปีที่แล้ว

เป็นเวลาสามปีแล้วนับตั้งแต่ที่เขาได้ยินเธอเรียกเขาว่า “พี่ชายสาม”

เขารู้สึกสิ้นหวังและจนหนทาง

อันที่จริง ย่าเจี่ยนได้ขอให้หยูซีรับเจี่ยนอีหลิงจากสนามบิน เธอไม่ได้ขอให้เขาไปรับเจี่ยนอีหลิงมา

ย่าเจี่ยนรู้ว่าความสัมพันธ์ของน้องสาวกับหยูซีดีกว่าที่เธอมีกับเขา

เจี่ยนหยุ่นน่าวใช้เวลาสักครู่เพื่อระบายอารมณ์ ไม่ว่าจะด้วยวิธีใด น้องสาวเขาก็ได้มาเรียนมหาวิทยาลัยเดียวกันกับเขา เขาไม่ควรพลาดโอกาสนี้ที่จะได้พบกับเธอ

บทที่ 464 ความเจ็บปวดของเจี่ยนหยุ่นน่าว 1

เนื่องจากเจี่ยนหยุ่นน่าวไม่รู้ว่าประตูไหนที่เจี่ยนอีหลิงจะเข้ามหาวิทยาลัย เขาจึงตัดสินใจรอที่ทางเข้าอาคารห้องปฏิบัติการคณะแพทย์

เจี่ยนอีหลิงกําลังวางแผนที่จะพบกับศาสตราจารย์หวงจากคณะแพทย์ ตอนนี้ศาสตราจารย์หวงอยู่ในอาคารห้องปฏิบัติการ