เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ / เธอเปลี่ยนไปเป็นบอส นิยาย บท 513

บทที่ 513 พบกันยังที่พักของฉินหงรุ่ย 2

ขณะที่พวกเขาเดินขึ้นไปชั้นบน ฉินหยุฝานก็จงใจเดินไปข้างๆเงี่ยนอีหลิง เธอถามเงี่ยนอีหลีงด้วยเสียงเบาว่า

“เธอมาทําอะไรที่นี่?”

“ฉันมาเรื่องงาน”

เสียงของเจียนอีหลิงเยือกเย็นและนุ่มนวลเช่นเคย

อย่างไรก็ตาม ทันทีที่ฉินหยุฝานได้ยินเสียงเงี่ยนอีหลิง เธอก็เริ่มรู้สึกรําคาญ ใบหน้าเล็กๆที่ไร้อารมณ์ของเจียนอีหลิงก็ไม่ได้ช่วยกอบกู้สถานการณ์เช่นเดียวกัน

เรื่องงานงั้นเหรอ? เกี่ยวข้องกับลุงเธอยังไง?

“เธอไม่ได้รับอนุญาตให้ทําการทดลองกับลุงของฉัน” ฉินหยุฝานพูดขณะที่เธอเตือนเจี้ยนอีหฉินหยฝานรู้ว่าเจียนอีหลิงเป็นนักศึกษาแพทย์

อย่างไรก็ตาม ไม่ว่าเงี่ยนอีหลิงจะมีความสามารถขนาดไหน เธอก็ยังเป็นนักศึกษาอยู่ นักศึกษาไม่มีประสบการณ์ตรง เป็นผลให้มันเป็นความเสี่ยงเกินไปสําหรับเธอที่จะจัดการกับการผ่าตัด

“อือ” เจี้ยนอีหลิงตอบอย่างนุ่มนวล

อาา ลืมไปเถอะ นี่เป็นเรื่องเสียเวลาในการคุยกับเจี้ยนอีหลิง

เมื่อพวกเขาเดินเข้าไป พวกเขาก็เห็นฉินหงรุ่ยนอนอยู่บนเตียง มีกองอุปกรณ์การแพทย์อยู่ สองข้างของเตียง อุปกรณ์ทางการแพทย์มีไว้สําหรับกรณีฉุกเฉิน

มีแพทย์อีกคนอยู่ในห้อง แพทย์คนนี้มีหน้าที่ดูแลฉินหงรุ่ย

ทันทีที่ท่านผู้เฒ่าหยุนเดินเข้าไปในห้อง ฉินหงรุ่ยก็ลืมตาขึ้น

สีผิวเขาค่อนข้างแย่ ใครๆก็บอกได้ว่าเขาปวยหนัก

อย่างไรก็ตาม เมื่อฉินหงรุ่ยเห็นท่านผู้เฒ่าหยุน เขาก็แสดงสีหน้าร่าเริงขึ้น

“ท่านผู้เฒ่าหยุน ท่านมาที่นี่แล้ว”

“ได้โปรดอย่าขยับ ฉันมาที่นี่เพื่อตรวจสอบสภาพสุขภาพของคุณอีกครั้ง” ท่านผู้เฒ่าหยุนกล่าวอย่างเร่งรีบ

ทั้งสองคนเป็นคนรู้จัก ด้วยเหตุนี้ จึงหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่ฉินหงรุ่ยจะมีความสุขเมื่อเห็นท่านผู้เฒ่าหยุน

เริ่มแรก บุคคลแรกที่ฉินหงรุ่ยเข้าหาก็คือท่านผู้เฒ่าหยุน

อย่างไรก็ตาม ท่านผู้เฒ่าหยุนค่อนข้างสูงอายุ เขาไม่มีปัญหากับการทําวิจัย อย่างไรก็ตามมันอันตรายสําหรับเขาที่จะสัมผัสมีดผ่าตัดอีกครั้ง

ท่านผู้เฒ่าหยุนไม่สามารถทําการผ่าตัดได้อีก

เขายิ่งกว่ายินดีกับการทําการผ่าตัดมากกว่า ถ้าเขามีพลังงานและความแข็งแกร่งที่จะ ทําเช่นนั้น

อย่างไรก็ตาม ตอนนี้เขาค่อนข้างแก่แล้ว ส่งผลให้ความแข็งแกร่งทางกายภาพ ความแข็งแรงของมือและความมั่นคงของเขาด้อยกว่าวันที่ผ่านมา

ดังนั้นเขาจึงต้องหยุดทําการผ่าตัด

ท่านผู้เฒ่าหยุนออกมาตรงหน้าและรับรายงานจากแพทย์ของฉินหงรุ่ย

มีรายงานการวินิจฉัยจํานวนมาก

หลังจากดูเอกสารทั้งหมดแล้ว ท่านผู้เฒ่าหยุนก็ได้ส่งรายงานให้เจี้ยนอีหลิง

เงี่ยนอีหลิงได้เห็นเอกสารเหล่านี้เรียบร้อยแล้ว ก่อนหน้านี้ เธอเคยอ่านฉบับที่เป็นอิเล็กทรอนิกส์ของเอกสารเหล่านี้แล้ว

เมื่อฉินหงรุ่ยสมัครไปยังโรงพยาบาลรั่วไห่เซิน เขาก็ได้ส่งข้อมูลทั้งหมดที่เกี่ยวข้องกับอาการเขาไปยังเว็บไซต์แล้ว

นอกจากนี้หลี่จั่วเจียก็ยังได้ยืนยันรายละเอียดเมื่อเขามาเยี่ยมฉินหงรุ่ย

คราวนี้เจี้ยนอีหลิงมาเยี่ยมคนไข้ แน่นอนว่าจําเป็นต้องตรวจสอบซ้ําเพื่อยืนยันรายละเอียดของรายงานด้วย

ทุกคนในห้องค่อนข้างสับสน เมื่อเห็นท่านผู้เฒ่าหยุนมอบรายงานให้เจี้ยนอีหลิง อย่างไรก็ตามพวกเขาไม่ได้แสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับเรื่องดังกล่าว

ดูเหมือนว่าเด็กหญิงตัวเล็กๆจะค่อนข้างจริงจังเมื่ออ่านรายงาน เธอสามารถเข้าใจเนื้อหาของการเจ็บปวยที่ซับซ้อนเช่นนี้ได้ด้วยเหรอ?

จากนั้นท่านผู้เฒ่าหยุนก็เริ่มหารือเกี่ยวกับการผ่าตัดกับสมาชิกตระกูลฉิน

เขาบอกพวกเขาเกี่ยวกับกระบวนการทั้งหมดจากมุมมองของเขา เขาต้องการสร้าง ความมั่นใจให้สมาชิกในตระกูล

บรรยากาศภายในห้องมีความกลมเกลียวกันมาก

คําพูดของฉินหยูฝานทําให้ฉันหงจื้อโกรธ อย่างไรก็ตาม เนื่องจากการมีอยู่ของบุคคลภายนอกเขาจึงระงับความโกรธไว้

“อย่าโต้เถียงกันต่อหน้าผู้ปวย มันไม่ดีสําหรับผู้ปวย”

เจียนอีหลิงพลันพูดออกมา เธอเตือนฉินหงจื้อและฉินหยุฝานด้วยเสียงที่เยือกเย็น

การขัดขึ้นมาของเงี่ยนอีหลิงทําให้ทุกคนมองมาที่เธอ

“เธอไม่มีสิทธิ์พูดที่นี่”

สาวน้อยคนนี้รู้อะไรบ้าง? ทําไมเธอต้องเข้ามายุ่งเรื่องในตระกูลของพวกเขา?

“ฉันเป็นบุคลากรทางการแพทย์ มีผู้ป่วยที่นี่ ส่งผลให้ฉันต้องปกป้องสุขภาพร่างกายและจิตใจของผู้ปวย”

เมื่อเผชิญหน้ากับฉินหงจื้อ เงี่ยนอีหลิงก็ไม่สะดุ้งสะเทือนแม้แต่น้อย กลับกัน เธอพูดด้วยน้ําเสียงที่เยือกเย็นและชัดเจน

“บุคลากรทางการแพทย์งั้นเหรอ? ชิ เธอมีสิทธิ์ที่จะพูดที่นี่ด้วยเหรอ”

มีแพทย์ของฉินหงรุ่ยอยู่ในห้อง ท่านผู้เฒ่าหยุนเองก็อยู่ในห้องด้วย

ทั้งสองคนยังไม่ได้พูดขึ้น ทําไมสาวน้อยคนนี้ถึงต้องพูดขึ้น? เธอยังถือว่าเป็นแพทย์อยู่นั้นเหรอ? เธอกล้าดียังไงถึงมาพูดแบบนี้กับเขา?

ท่านผู้เฒ่าหยุนขมวดคิ้วก่อนจะพูดว่า “ผู้นําฉัน ฉันไม่คิดว่ามิสเงี่ยนพูดอะไรผิด”

ท่านผู้เฒ่าหยุนรู้ว่าฉินหงจื้อพยายามติดต่อกับโรงพยาบาลรั่วไห่เซิน

เด็กหญิงที่ไม่มีสิทธิ์พูดในที่นี้คือสมาชิกของโรงพยาบาลรั่วไห่เซิน แต่ว่าฉินหงจื้อดูเหมือนจะไม่รู้เรื่องนี้

ผ่านไปครู่หนึ่ง ภรรยาของฉินหงรุ่ยก็เสริมว่า “ผู้นําฉิน ลูกพี่ลูกน้องของคุณยังป่วยอยู่ ไม่สมควรไปหน่อยหรือที่จะมาโต้เถียงกันที่หน้าเตียงเขาแบบนี้”

คําพูดของท่านผู้เฒ่าหยุนและภรรยาของลูกพี่ลูกน้องทําให้ฉินหงจื้อใจเย็นลงเล็กน้อย

เขาสามารถเพิกเฉยต่อคําพูดของเด็กสาวคนนั้นได้ แต่ว่า เขายังต้องสนใจท่านผู้เฒ่าหยุน

จากนั้น ภรรยาของฉินหงรุ่ยก็กล่าวเสริมว่า “ถ้าคุณต้องการพูดคุยเกี่ยวกับเรื่องนี้ คุณสามารถพูดคุยกับฉัน ลูกพี่ลูกน้องของคุณปวย ได้โปรดให้เขาพักผ่อนให้ดีเถอะ”