เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ / เธอเปลี่ยนไปเป็นบอส นิยาย บท 527

บทที่ 527 การแสดงมายากลของเจี่ยนหยู่เจี๋ย

ชะตากรรมของเขาเปลี่ยนไป เขายังไม่ตายตอนอายุสิบเก้า

นอกจากนี้ เขายังสามารถทําตามความฝันเขาได้อีก เขากลายเป็นนักมายากลตัวจริง

ในตอนเย็น ขณะที่จ๋ายหวินเชิ่งเพิ่งกลับมาจากทํางาน เจี่ยนอีหลิงก็รีบวิ่งไปหาเขาและยัดตัวเข้าไปอยู่ในมือเขาทันที

“ไปด้วยกัน”

จ๋ายหวินเชิ่งหัวใจเต้นผิดจังหวะ เขาฝันไปงั้นเหรอ?

เด็กสาวตัวเล็กๆคนนี้คิดถือโอกาสนี้ชวนเขาออกไปข้างนอกงั้นเหรอ?

จ๋ายหวินเชิ่งไม่เคยคิดเลยว่าจะมีภาพแบบนี้เกิดขึ้น

จ๋ายหวินเชิ่งจ้องมองไปที่เจี่ยนอีหลิง ใบหน้าของเจี่ยนอีหลิงนั้นมีสีหน้ายิ้มแย้ม แม้ว่ารอยยิ้มจะไม่ได้ชัดเจนมากขนาดนั้น แต่จ๋ายหวินเชิ่งก็ยังคงจับได้ถึงความแตกต่างที่ละเอียดอ่อน

ดูเหมือนว่าเธอจะตั้งตารอคอยสิ่งนี้

“เธอชวนฉันไปเดทเหรอ” จ๋ายหวินเชิ่งถาม

“หือ” เจี่ยนอีหลิงกล่าวออกมา ขณะเดียวกันกับความสับสนก็ปรากฏขึ้นในดวงตาเธอ

“เธอให้ตัวฉันเพราะเธออยากดูการแสดงกับฉันใช่ไหม”

“อื้อ”

รอยยิ้มบนใบหน้าจ๋ายหวินเชิ่งเข้มขึ้นและแววตาของเขาก็ลุกเป็นไฟ “เธอรู้ไหมว่า ถ้าคนสองคนไปดูอะไรด้วยกันจะถือเป็นการเดตกัน”

เจี่ยนอีหลิงมองไปที่จ๋ายหวินเชิ่งชั่วขณะ จากนั้นเธอก็พูดว่า “แต่หยูซีก็จะไปด้วยเหมือนกันไม่ใช่เราสองคน”

หยูซี?

เจ้านั่นก็ไปด้วยเหรอ?

“เธอขอให้เขาไปเหรอ”

เจี่ยนอีหลิงส่ายหน้า “พี่ชายหยู่เจี๋ยเชิญเขา”

เมื่อได้ยินดังนี้ จ๋ายหวินเชิ่งก็พบเห็นว่ามีบางอย่างไม่ถูกต้อง เขามองลงไปที่ตัวในมือ

จากนั้น เขาก็ตระหนักว่านี่เป็นตัวสําหรับงานแสดงมายากล

อา งั้นก็คงเป็นเจี้ยนหยู่เจี๋ยที่ให้ตั๋วแก่พวกเขา…

ดูเหมือนว่าเจี่ยนหยู่เจี๋ยจะให้ทั่วหยูซีด้วย

เมื่องรับรู้เรื่องนี้แล้ว สมองของจ๋ายหวินเชิ่งก็ตื่นกลับมาสู่ความเป็นจริง เขาคิดมากไปในเรื่องนี้ เธอไม่ได้ถือโอกาสชวนเขาออกไป

แม้ว่าจ๋ายหวินเชิ่งจะรู้ว่าตัวเองคิดเลยเถิด แต่เขาก็ยังอดไม่ได้ที่จะรู้สึกผิดหวังอยู่เล็กน้อย

###

ในวันแสดงมายากล จ๋ายหวินเชิ่งและเจี่ยนอีหลิงได้มุ่งหน้าไปยังสถานที่จัดงานด้วยกัน

เมื่อพวกเขาไปถึง พวกเขาก็เห็นหยูซีทันที หยูซีมาถึงก่อนพวกเขาแล้ว

อีกฝ่ายยังซื้อเครื่องดื่มให้จ๋ายหวินเชิ่งและเจี่ยนอีหลิงด้วย

จ๋ายหวินเชิ่งเหลือบมองหมายเลขที่นั่งบนตัวของเขา

จากนั้นเขาก็เหลือบมองไปที่หมายเลขที่นั่งของหยูซี

หยูซีที่นั่งอยู่แถวที่ 1 ที่นั่งหมายเลข 7

อย่างไรก็ตาม ที่นั่งของจ๋ายหวินเชิ่งคือแถวที่ 1 ที่นั่งหมายเลข 6 ในทางกลับกัน ที่นั่งของเจี่ยนอีหลิงคือแถวที่ 1 ที่นั่งหมายเลข 8

“ลุกขึ้น” จ๋ายหวินเชิ่งพูดกับหยูซี

หยูซีหยุดชะงักก่อนที่จะมองไปที่จ๋ายหวินเชิ่งด้วยสีหน้าสับสน “หือ ทําไมเหรอ”

“ฉันบอกให้ลุกขึ้น”

ดังนั้นหยูซีจึงลุกขึ้นยืนด้วยความงุนงง

จากนั้นจ๋ายหวินเชิ่งก็นั่งลงบนที่นั่งของหยูซี

ต่อจากนั้น จ๋ายหวินเชิ่งก็มอบตั๋วให้หยูซี

หยูซีรับตั๋วจ๋ายหวินเชิ่งไปและนั่งลงในที่นั่งหมายเลข 6

หยูซีพึมพํากับตัวเองว่าจ๋ายหวินเชิ่งกําลังขโมยตําแหน่งของเขา จุดเดิมเขาอยู่ใกล้กับกลางเวที

ไม่นานการแสดงก็เริ่มขึ้น เจี่ยนหยู่เจี๊ยปรากฏตัวบนเวที

เขามีความมั่นใจและดึงดูดความสนใจ

สามปีผ่านไป เจี่ยนหยู่เจี๋ยสูญเสียรูปลักษณ์ของผู้ที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะในวัย 17 ปี